P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 z późn. zm.) art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) po rozpatrzeniu Pani wniosku z dnia .....02.2006r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wola uznał stanowisko wnioskodawcy jako nieprawidłowe:
w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podróży służbowej współwłaściciela firmy transportowej , który jest jednocześnie kierowcą i przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodów

U Z A S A D N I E N I E

W dniu ......02.2006r. zwróciła się Pani z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, który to wniosek zawierał następujące pytanie:
czy podróż służbowa współwłaściciela firmy transportowej, który jest jednocześnie kierowcą i przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodów, może być wliczona w koszty uzyskania przychodów?
Stan faktyczny: Współwłaścicielem firmy świadczącej usługi transportu międzynarodowego jest jednocześnie kierowcą i odbywa podróże służbowe przyczyniając się bezpośrednio do uzyskania przychodów.
Stanowisko wnioskodawcy jest następujące: Zgodnie z treścią art.21 ust. 16 upodf, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są diety i inne należności za czas podróży służbowej - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach. Prawo zaliczenia kosztów diet w ramach uzyskanych przychodów reguluje również art. 23 ust. 1 pkt 52 upodf.
Ponadto w dniu 15 września 2005r. Naczelny Sąd Administracyjny podzieli pogląd, iż właściciele firm transportowych mogą naliczać diety, wyjeżdżając w celu świadczenia swych usług ( FSK 2175/2004).
Ocena prawna w/w stanowiska wnioskodawcy -Zgodnie z przepisami art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Problematykę zaliczania kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, a także osób z nimi współpracujących reguluje art.23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2000 r nr 14 z póź. zm.).
W myśl tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych w/w osób - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Niemniej jednak w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie świadczenia midzynarodowych usług transportowych brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, iż wykonywane przez podatnika zadania wiążą się z odbyciem podróży służbowej.
Działalność gospodarcza prowadzona w zakresie midzynarodowych usług transportowych ze swojej istoty nie jest wykonywana w stałym miejscu/miejscowości/, dlatego też wyjazdy poza siedzibę firmy, związane ze świadczeniem tego typu usług, nie są podróżą służbową. Stanowią one zwykłe czynności będące przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej.
Natomiast istotą podróży służbowej jest wykonywanie zadania w miejscu innym niż stałe miejsce pracy, czyli opuszczenie stałego miejsca pracy.
Zgodnie z powyższym brak jest możliwości zaliczania kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży krajowych i zagranicznych. Podróże te są realizacją usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową.
Kosztem uzyskania przychodu w pełnej wysokości są natomiast inne poniesione w podróży i prawidłowo udokumentowane przez przedsiębiorcę wydatki (np. rachunki za pobyt w hotelu, opłaty za przejazd płatną autostradą).
W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.