Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:

• art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.);

po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 12 lipca 2006 r. (data wpływu do Izby Skarbowej 21.07.2006 r.) przez Podatnika, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni znak XII-2/443-90/TZ-55/06/AB z dnia 04 lipca 2006 r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie stawki podatku od towarów i usług przy dostawie statku ratowniczego od polskiego podatnika na terytorium kraju odmawia zmiany postanowienia będącego przedmiotem zażalenia.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 5 kwietnia 2006 r. (uzupełnionym 5 maja 2006 r.), Podatnik zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie wysokości stawki podatku VAT przy dostawie statku ratowniczego I kategorii, klasy SAR-3000.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że jest państwową jednostką budżetową, stanowiącą własność Skarbu Państwa i w rozumieniu ustawy o finansach publicznych jest jednostką sektora finansów publicznych, powołaną do wykonywania zadań poszukiwania i ratowania życia na morzu.

W związku z koniecznością wymiany posiadanych, wyeksploatowanych w znacznym stopniu jednostek pływających, służących ratowaniu życia na morzu, Podatnik zlecił w 2005 r. wykonanie dokumentacji technicznej, a w 2006 r. musi wyłonić stocznię, która rozpocznie budowę statku ratowniczego klasy SAR-3000. Podatnik, w związku z ograniczoną kwotą środków, musi oszacować przewidywane wydatki na omawiane przedsięwzięcie, zatem niezbędne jest ustalenie, stawki podatku od towarów i usług na dostawę przedmiotowego środka transportu morskiego.

Zdaniem Wnioskodawcy dostawa w kraju, na rzecz armatora morskiego, statku objętego symbolem PKWiU 35.11.33-53.40, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo Podatnik wskazał, że w państwach Unii Europejskiej dostawa statków ratowniczych korzysta z obniżonej 0% stawki podatku VAT na podstawie VI Dyrektywy Rady Europy.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni postanowieniem znak XII-2/443-90/TZ-55/06/AB z dnia 4 lipca 2006 r. uznał, iż w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko zawarte we wniosku, jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu postanowienia Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni wskazał, iż statki ratownicze, które Podatnik zamierza nabyć, klasyfikowane są do grupowania PKWiU 35.11.33-53.40 "Statki i tabor ratowniczy morski i portowy (bez jednostek obsługi wydobywczo-wiertniczych)". Nie mieszczą się one zatem w żadnej z kategorii jednostek pływających wskazanych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni uznał zatem, że dostawa statku ratowniczego mieszczącego się w grupowaniu PKWiU j.w. podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową podatku od towarów i usług w wysokości 22%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Podatnik pismem z dnia 12 lipca 2006 r. złożył zażalenie na w/w postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia ewentualnie uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia w celu wydania stosownej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie stawki podatku od towarów i usług przy nabyciu statku ratowniczego.

W uzasadnieniu zażalenia Podatnik przedstawił stan faktyczny sprawy i podtrzymał swoje stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2006 r.

Podatnik uważa, że w tym konkretnym przypadku można powołać się i stosować wprost przepisy VI Dyrektywy. Zdaniem Podatnika stanowisko to zostało potwierdzone wielokrotnie przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości, np. między innymi w sprawie C-150/99 pomiędzy ... , a Państwem Szwedzkim, a także niedawno w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2006 r. sygn. akt. III S.A./Wa/3203/2005, w których przyznano prymat VI Dyrektywy nad przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie Podatnik wniósł o wskazanie sposobu postępowania, aby w odpowiednim rozporządzeniu Ministra Finansów objęto dostawę statków ratowniczych od dostawców krajowych jak i z Unii Europejskiej preferencyjną stawką VAT w wysokości 0%.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, biorąc pod uwagę przedstawiony w sprawie stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdza co następuje.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami w myśl art. 2 pkt 6 w/w ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują przepisy Działu VIII (art. 41-85) w/w ustawy. Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie przepis art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw armatorom morskim:

1. statków wycieczkowych i tym podobnych, przeznaczonych głównie do przewozu osób; promów wszelkiego typu (PKWiU 35.11.21), z wyłączeniem liniowców pasażerskich pozostałych, statków (łodzi) wycieczkowych itp. pozostałych promów (PKWiU 35.11.21-90.00),
2. tankowców (PKWiU 35.11.22), z wyłączeniem tankowców pozostałych (PKWiU 35.11.22-90.00),
3. statków chłodniczych (PKWiU 35.11.23), z wyłączeniem statków chłodniczych pozostałych, innych niż tankowce (PKWiU 35.11.23-90.00),
4. statków przeznaczonych do przewozu towarów oraz statków przeznaczonych do przewozu zarówno osób jak i towarów (PKWiU 35.11.24), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU 35.11.24-20.3) oraz jednostek pływających wymienionych w podkategorii PKWiU 35.11.24-80 i 35.11.24-90.00,
5. statków rybackich itp. pełnomorskich (PKWiU 35.11.31-30),
6. pchaczy pełnomorskich (PKWiU 35.11.32-50.00), statków szkolnych rybołówstwa morskiego (PKWiU ex 35.11.33-93.30) i statków badawczych rybołówstwa morskiego (PKWiU ex 35.11.33-93.40).

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, iż statki ratownicze, które Podatnik zamierza nabyć, klasyfikowane będą do grupowania PKWiU 35.11.33-53.40 "statki i tabor ratowniczy morski i portowy (bez jednostek obsługi wydobywczo-wiertniczych)". Statki o takim symbolu nie mieszczą się w żadnej kategorii jednostek pływających wskazanych w cytowanym powyżej art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy, i tym samym nie mogą korzystać z preferencji podatkowej określonej w przywołanym przepisie.

Wobec powyższego, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje, że dostawa statku ratowniczego mieszczącego się w grupowaniu PKWiU 35.11.33-53.40 podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W złożonym zażaleniu Podatnik podnosi sprzeczność stanowiska Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z wyrokiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zauważa, iż przedstawione przez Stronę orzeczenia dotyczą odmiennych stanów faktycznych, i są rozstrzygnięciami zapadłymi w indywidualnych sprawach. Przywołany przez Podatnika wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości dotyczy braku prawa do zwolnienia z opodatkowania usług związanych ze sportem lub edukacją fizyczną świadczonych w celach zarobkowych, natomiast wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie dotyczy miejsca świadczenia usług informatycznych. Zatem każde z przywołanych przez Podatnika rozstrzygnięć zostało wydane dla innego stanu faktycznego.

Odnosząc się do wniosku Podatnika w sprawie wskazania sposobu postępowania dotyczącego zmiany rozporządzenia Ministra Finansów w zakresie opodatkowania dostawy statków ratowniczych preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje, iż zgodnie z delegacją zawartą w przepisie art. 41 ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżyć stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczonych usług oraz określić warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

1. specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług,
2. przebieg realizacji budżetu państwa,
3. przepisy Wspólnoty Europejskiej.

Istnieje zatem możliwość wnioskowania nowelizacji rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług poprzez wprowadzenie zmiany dotyczącej obniżenia do wysokości 0% stawki podatku do dostawy statku ratowniczego mieszczącego się w grupowaniu PKWiU 35.11.33-53.40.

Dokonując oceny prawidłowości wydanego przez organ pierwszej instancji postanowienia, organ odwoławczy nie będąc związany granicami zarzutów prezentowanych przez stronę, zobligowany z urzędu do oceny, czy organ pierwszej instancji działał na podstawie i w granicach prawa stwierdza, iż w świetle obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni dokonał prawidłowej oceny stanowiska Wnioskującego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego. Stąd zgodnie z przepisem art. 14 b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy uznając, iż zażalenie Podatnika nie zasługuje na uwzględnienie, postanowił jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku instancji.