POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika znak: FK/41/2005 z dnia 19.12.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 22.12.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia miejsca świadczenia usług portowych, świadczonych przez Podatnika na obszarze polskiego portu morskiego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik świadczy usługi portowe na terenie polskiego portu morskiego m.in.: przeładunek, składowanie, manipulacje wykonywane na rzecz środka transportu oraz ładunku (sortowanie, ważenie, etykietowanie, workowanie, przemieszczanie).

Podmiotami gospodarczymi, na rzecz których Podatnik świadczy usługi są najczęściej firmy spedycyjne i przewozowe krajowe. Zdarzają się jednak kontrahenci zarejestrowani w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej, posiadający NIP UE, który podają Podatnikowi jako jedną z danych do wystawienia faktury za wykonanie usługi.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy miejscem świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT, dla usług świadczonych na obszarze polskich portów morskich, związanych z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, polegających na obsłudze lądowych i morskich środków transportu – jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, czyli teren portu polskiego.

Zdaniem Podatnika miejscem świadczenia przedmiotowych usług, jest zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o VAT - terytorium kraju, zaś Podatnik ma prawo do wystawiania faktur VAT bez względu na to, czy kontrahent unijny podał swój NIP UE, czy też go nie podał. W opisanym przypadku, w opinii Podatnika, nie znajdzie zastosowania art. 28 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ świadczone przez niego usługi nie są bezpośrednio związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów.

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik świadczy usługi portowe, takie jak: przeładunek, składowanie, manipulacje wykonywane na rzecz środka transportu oraz ładunku (sortowanie, ważenie, etykietowanie, workowanie, przemieszczanie) na terenie portu krajowego na zlecenie m.in. kontrahentów z różnych państw członkowskich Wspólnoty, którzy podali mu swój numer NIP UE nadany w tych państwach.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

I tak, zgodnie z pkt 1 ww. przepisu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z generalną zasadą, zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Natomiast stosownie do treści art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż wykonywane przez Podatnika usługi to usługi polegające na obsłudze lądowych i morskich środków transportu związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Przez wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów, rozumie się transport towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich (art. 28 ust. 1 ustawy o VAT).

Natomiast miejscem świadczenia wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jednakże w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa powyżej, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer (art. 28 ust. 3 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 28 ust. 4 ustawy o VAT, powyższy przepis stosuje się również odpowiednio do usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b, jeżeli usługi te są bezpośrednio związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż ustawodawca uzależnił możliwość opodatkowania tych usług na terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy numer NIP UE, od zaistnienia bezpośredniego związku tych usług z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów.

Jednakże w opinii Podatnika, w analizowanej sprawie, nie ma bezpośredniego związku świadczonych przez niego usług z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, gdyż są to tylko usługi przeładunkowe i pozostałe na terenie portu morskiego.

Skoro zatem Podatnik nie wykaże (nie jest w stanie tego uczynić) bezpośredniego związku przedmiotowych usług z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, to zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) ustawy o VAT, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone tj. terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym, stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT Podatnik winien wystawić fakturę „stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy”.

Natomiast na podstawie delegacji ustawowej zawartej m.in. w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798) - zwanego dalej rozporządzeniem, w którym określono szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz faktur korygujących.

Tut. Organ podatkowy zwraca uwagę, iż zgodnie z § 9 ust. 1 tego rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy.