POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 14.06.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 19.06.2006 r.), uzupełnionego pismem z dnia 05.09.2006 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie ewidencjonowania i dokumentowania detalicznej, bezgotówkowej, sprzedaży paliw w przypadku udzielenia rabatów potransakcyjnych, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT,

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej paliw (na własnych stacjach). Część sprzedaży, dokonywanej na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, odbywa się w formie bezgotówkowej w systemie kart flotowych. Powyższa sprzedaż jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kas rejestrujących, według cen obowiązujących w danym dniu na danej stacji. Rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu dokonanych dostaw odbywa się na podstawie danych zawartych w modułach fiskalnych kas rejestrujących. Następnie, dwa razy w miesiącu, do powyższych transakcji wystawiane są faktury zbiorcze dla konkretnego odbiorcy, uwzględniające sprzedaż na jego rzecz ze wszystkich stacji. Faktury te - na podstawie umów o współpracy handlowej - zawierają rabat potransakcyjny ustalany indywidualnie i stanowiący określony procent od obrotu z danego okresu rozliczeniowego, odnoszący się do konkretnych paragonów fiskalnych.

W związku z powyższym stanem faktycznym Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy opisany wyżej sposób ewidencjonowania sprzedaży i dokumentowania transakcji wystawioną fakturą VAT jest prawidłowy.

Zdaniem Podatnika temat ten regulują przepisy art. 29 ust. 4, art. 111 ustawy o VAT oraz § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798), zwanego dalej rozporządzeniem. Wynika z nich, zdaniem Podatnika, iż opisane powyżej postępowanie jest prawidłowe.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że część sprzedaży detalicznej Podatnika, dokonywanej na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w formie bezgotówkowej w systemie kart flotowych, jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kas rejestrujących, według cen obowiązujących w danym dniu na danej stacji. Rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu dokonanych dostaw odbywa się na podstawie danych zawartych w module fiskalnym kasy rejestrującej. Następnie, dwa razy w miesiącu, do powyższych transakcji wystawiane są faktury zbiorcze dla konkretnego odbiorcy, uwzględniające sprzedaż na jego rzecz ze wszystkich stacji. Faktury te - na podstawie umów o współpracy handlowej - zawierają rabat potransakcyjny ustalany indywidualnie i stanowiący określony procent od obrotu z danego okresu rozliczeniowego, odnoszący się do konkretnych paragonów fiskalnych.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz.U. Nr 108, poz. 948 ze zm.), które zachowuje moc na podstawie art. 165 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy oraz specyfikę realizowania sprzedaży detalicznej paliw na stacjach benzynowych postępowanie Podatnika w zakresie ewidencjonowania obrotu uzyskanego z tego tytułu z zastosowaniem kas rejestrujących należy uznać za nie stojące w sprzeczności z przepisami dotyczącymi podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 - 3, nie mają - co prawda - obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (art. 106 ust. 4 ustawy o VAT) - jednakże, z uwagi na fakt, iż nabywcami są podmioty gospodarcze, przepis ten nie znajdzie zastosowania.

Natomiast szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT zostały określone w wydanym na podstawie delegacji zawartej m.in. w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT przywołanym powyżej rozporządzeniu.

Zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, powinna zawierać dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym.

W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż (§ 11 ust. 3 rozporządzenia).

W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i § 15.

W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (§ 13 ust. 2 rozporządzenia).

Cytowane wyżej przepisy rozporządzenia dopuszczają określenie na fakturze VAT miesiąca i roku dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, nie definiując jednak tego pojęcia.

Przyjmując jednak definicję sprzedaży zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż należy rozumieć m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast, jeśli chodzi o pojęcie "ciągłości" sprzedaży, pojęcie to można rozumieć zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc go do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie to wytwarza taki stosunek prawny, który może, choć nie musi, być oznaczony terminem (dostawa, najem, dzierżawa itp.). Charakter tego stosunku jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki bądź ciągłe, bądź okresowe. Tym samym sprzedaż o charakterze ciągłym, w ujęciu cyt. wyżej § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, obejmuje świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, np. umowa dostawy towarów, umowa najmu, umowa dzierżawy itp.

Powyższa zasada znajduje również odzwierciedlenie w treści regulacji (art. 10 ust. 2) zawartych w VI Dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG).

Mając zatem na względzie powyższe, a także przedstawiony stan faktyczny z którego wynika, iż Podatnik posiada stałych odbiorców prowadzących działalność gospodarczą, którzy dokonują częstych tankowań paliwa do użytkowanych przez nich samochodów, można uznać, że dokonywane na rzecz tych odbiorców dostawy paliwa mają charakter sprzedaży ciągłej.

Podatnik może więc dokumentować swoją sprzedaż fakturą zbiorczą, zawierającą miesiąc i rok sprzedaży. Wystawienie takiej faktury dwa razy w miesiącu wypełnia wymogi zawarte w § 13 ust. 2 rozporządzenia, bowiem zgodnie z tym przepisem, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. Biorąc powyższe pod uwagę, jeśli wystawione przez Podatnika zbiorcze faktury VAT, odnoszące się do konkretnych paragonów fiskalnych, uwzględniające udzielony rabat potransakcyjny, zawierają co najmniej dane wymagane przepisami cyt. wyżej rozporządzenia, stanowisko wyrażone przez Podatnika we wniosku, iż wystawione w powyższy sposób faktury VAT, spełniają wymogi określone stosownymi przepisami dotyczącymi zasad wystawiania faktur VAT - jest prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż dokonując oceny prawnej przedmiotowego wniosku przyjęto stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika. Kwestia ta ma o tyle istotne znaczenie, że przy spełnieniu pewnych warunków zdarzenie gospodarcze polegające na powstaniu roszczenia nabywcy względem sprzedawcy, uzależnionego od wygenerowania pewnego poziomu obrotów (wolumenu zakupów), jest skutkiem dokonania przez nabywcę świadczenia na rzecz sprzedawcy, które podlega opodatkowaniu - tzw. instytucja "premii". Wówczas to podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku (należnego) z tego tytułu staje się nabywca.