P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 oraz art.217 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa ( j.t. Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 z późn. zm. ), art. 9 ust. 1 i 2, art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.), art. 17 ust. 3a ustawy z dnia 07.09.1991r. o systemie oświaty ( Dz. U. z 2004r. , nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) w związku z wnioskiem z dnia 29.06.2006r.( data wpływu do tut. Organu – 06.07.2006r.) w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego do szkoły , Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie nie potwierdza stanowiska Urzędu Gminy i uznaje je za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny sprawy przedstawiony przez wnioskodawcę.

Wnioskodawca - Urząd Gminy realizując obowiązek zapewnienia uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do szkoły podstawowej , gimnazjum lub ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego zawiera m.in. umowy z rodzicami tych dzieci, którzy dowożą je własnym środkiem transportu pokrywając koszty związane z dowozem . Gmina zwraca koszty dowozu dzieci rodzicom traktując to jako przychód rodziców podlegający opodatkowaniu i pobiera zaliczki na podatek dochodowy. Czy takie postępowanie jest prawidłowe?

Stanowisko w sprawie:

Wnioskodawca prezentuje stanowisko, że zawierając z rodzicami umowy jest zobligowany jako płatnik pobierać podatek dochodowy i odprowadzać go do urzędu skarbowego.

Ocena prawna stanowiska:

Zgodnie z art. 17 ust. 3a ustawy z dnia 07.09.1991r. o systemie oświaty( tekst jednolity z 2004r. , Dz. U. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) obowiązkiem gminy jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b w/w ustawy o systemie oświaty, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, gimnazjum lub ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo w stopniu głębokim , a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami albo zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.

W przedmiotowej sprawie pomiędzy Gminą a rodzicem dziecka niepełnosprawnego zawierane są umowy , na podstawie których Gmina występuje jako zleceniodawca, który zobowiązuje rodzica do dostarczenia środka transportu w celu dowozu dziecka do szkoły oraz zapewnienia opieki w czasie transportu. W zamian za to, rodzic otrzymuje zwrot kosztów dowozu dziecka do szkoły.

Ustawa z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych( t.j. Dz. U.z 2000r. , nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 uznaje, że przychodami osoby fizycznej są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku podatkowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zatem należy uznać że otrzymywana przez rodziców kwota od Gminy stanowi zgodnie z powyższą definicją przychód.

Ale z kolei zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy, a dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Skoro zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty gmina ma obowiązek zwrotu kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej , jeżeli dowóz dzieci zapewniają rodzice, w tym zakresie zgodnie z w/w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym nie wystąpi dochód do opodatkowania. W sytuacji jednak dowozu dzieci samochodem osobowym kwota zwrotu stanowiąca nadwyżkę ponad wartość biletu na przejazd środkiem komunikacji publicznej podlega opodatkowaniu. Przepisy ustawy o podatku dochodowym nie zobowiązują płatnika do poboru zaliczek na podatek dochodowy od powyższej różnicy , natomiast nakładają na niego obowiązek sporządzenia w trzech egzemplarzach informacji PIT-8C o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazania jednego egzemplarza podatnikowi, a drugiego – urzędowi skarbowemu ( art. 42 ustawy).

Ponadto zdaniem organu podatkowego wątpliwości budzi forma umów zawieranych przez gminę z rodzicami. Istotą umowy zlecenia jest obowiązek istniejący po stronie przyjmującego zlecenie do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Z umów zawieranych z rodzicami wynika, że to na nich ciąży obowiązek dowozu dziecka do szkoły. Jest to niezgodne z postanowieniami wynikającymi z ustawy o systemie oświaty. To na gminie ciąży obowiązek zapewnienia dowozu dzieci do szkoły. W przykładowej umowie zlecenia załączonej do wniosku o interpretację prawa podatkowego w § 2 umowy, gmina przerzuca ten obowiązek na rodziców . Jeżeli rodzic ma takie możliwości , może sam dowozić dziecko do szkoły co powoduje obowiązek zwrotu kosztów dowozu przez gminę. Nie zmienia to jednak faktu, że to gmina, która uzyskuje na to środki z budżetu państwa w pierwszej kolejności sama podejmuje kroki w celu dowozu dzieci do szkoły. Czyni to zabezpieczając dowóz poprzez firmę i jest to prawidłowe ; umowy zawierane przez Gminę z rodzicami , które powodują obowiązek opodatkowania dochodu z tytułu umowy zlecenia oraz pobrania składki zdrowotnej są nie do przyjęcia.

Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie nie zgadza się ze stanowiskiem wnioskodawcy zawartym we wniosku. W przedmiotowej sprawie występuje podstawa do opodatkowania kwoty wypłat ponad kwotę stanowiącą równowartość biletów na przejazd ucznia niepełnosprawnego i jego opiekuna środkami komunikacji publicznej i tylko tę kwotę należy wykazać w PIT-8C.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, ul. Felińskiego 2b za pośrednictwem tut. Organu w terminie siedmiu dni od dnia jego doręczenia (art.236 i art.223§1 w zw. z art. 239 Ordynacji podatkowej ).