P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 17.07.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 19.07.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj.: potwierdzenia, że minimalny okres, na jaki powinna zostać zawarta umowa leasingu operacyjnego, wynoszący 40% normatywnego okresu amortyzacji, należy rozumieć jako okres od daty formalnego zawarcia przez strony umowy leasingu do dnia upływu okresu na jaki została zawarta, bez względu na termin, w jakim po zawarciu umowy leasingu przedmiot leasingu zostanie przekazany korzystającemu i w jakim stopniu zostanie zamortyzowany w czasie trwania umowy leasingu, w zakresie dotyczącym zastosowania art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

-uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka zawiera z korzystającymi umowy leasingu, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 23b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. umowy, których czas trwania wynosić powinien co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne albo co najmniej 10 lat, jeżeli przedmiotem leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości.Zgodnie z treścią aktualnie obowiązujących umów leasingu i Ogólnych Warunków Leasingu umowa leasingu zostaje zawarta z dniem jej podpisania przez Spółkę jako finansującego i wchodzi w życie po spełnieniu przez korzystającego dodatkowych warunków określonych w umowie.Po wejściu w życie umów leasingu Spółka nabywa rzeczy, które następnie oddawane są korzystającym do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, określony w umowie.W związku z powyższym Spółka zwraca się o potwierdzenie, czy minimalny okres, na jaki powinna zostać zawarta umowa leasingu operacyjnego, wynoszący 40% normatywnego okresu amortyzacji, należy rozumieć jako okres od daty formalnego zawarcia przez strony umowy leasingu do dnia upływu okresu na jaki została zawarta, bez względu na termin, w jakim po zawarciu umowy leasingu przedmiot leasingu zostanie przekazany korzystającemu i w jakim stopniu zostanie zamortyzowany w czasie trwania umowy leasingu.

Stanowisko podatnika.

Zgodnie z art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby opłaty ponoszone przez korzystającego były w całości przychodem finansującego i kosztem uzyskania przychodu u korzystającego umowa powinna zostać zawarta na czas określony, wynoszący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji - jeżeli przedmiotem leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości.Analizując powyższy zapis, Spółka zwraca uwagę, że ustawodawca określił minimalny czas trwania umowy leasingu poprzez odniesienie się do pojęcia czasu, na jaki umowa zostaje zawarta.Natomiast, zgodnie z ogólnymi przepisami prawa cywilnego za czas, na jaki umowa zostaje zawarta, uznać należy czas jej faktycznego obowiązywania między stronami, przy czym według wynikającej z art. 353 kodeksu cywilnego zasady swobody umów strony mogą oznaczyć czas trwania umowy w sposób dowolny, np. terminem lub spełnieniem się określonego warunku.Odnosząc powyższe do minimalnego czasu trwania umowy leasingu, warunek w postaci zawarcia umowy na co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji zostaje spełniony w przypadku, gdy umowa leasingu obowiązuje - kreując określone w niej prawa i obowiązki stron - przez okres odpowiadający co najmniej normatywnemu okresu amortyzacji.Okres, na jaki zawarta została umowa, należy bowiem, zdaniem Spółki, odróżnić od czasu faktycznego korzystania z rzeczy i związanej z tym wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych.Zgodnie z art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie. W przypadku finansującego ma się do czynienia ze środkami trwałymi (wartościami niematerialnymi i prawnymi) nabywanymi przez podatnika, przy czym do ich nabycia dochodzić będzie po zawarciu umowy leasingu. Tym samym w wielu przypadkach czas trwania umowy leasingu nie jest tożsamy z czasem faktycznego używania przedmiotu, zaś w umowie zawartej na czas określony odpowiadający 40% normatywnego okresu amortyzacji przedmiot leasingu zamortyzowany zostanie w mniej niż 40%.Zgodnie z powyższym zawarcie umowy leasingu na okres odpowiadający przynajmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji nie oznacza, że w czasie trwania umowy leasingu przedmiot leasingu powinien zostać zamortyzowany w 40%, a wykładnia, która prowadziłaby do innego wniosku, jest w opinii Spółki nieuprawniona i nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach.Potwierdzeniem takiego stanowiska jest definicja umowy leasingu, zawarta w kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 709 kodeksu cywilnego "przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje sie zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego".Zgodnie z przytoczoną definicją jednym z elementów umowy leasingu jest nabycie przedmiotu leasingu przez finansującego od oznaczonego zbywcy. Spółka wskazuje, iż dopiero umowa leasingu kreuje zobowiązanie finansującego do nabycia przedmiotu leasingu. Oznacza to zatem, że finansujący nie ma obowiązku nabycia przedmiotu leasingu przed zawarciem umowy leasingu, tak aby w dacie zawarcia umowy leasingu oddać ten przedmiot korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków.Tym samym w świetle definicji umowy leasingu, do wydania przedmiotu leasingu, może dochodzić w określonym czasie po zawarciu umowy leasingu, gdyż dopiero po zawarciu umowy powstaje obowiązek finansującego do nabycia rzeczy, która stanowić będzie przedmiot leasingu w już zawartej umowie.Biorąc zatem pod uwagę cytowane wyżej postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz definicję umowy leasingu zawartą w kodeksie cywilnym, zdaniem podatnika, jednoznacznie uznać należy, że minimalny okres, na jaki powinna zostać zawarta umowa leasingu, liczyć należy od daty, gdy umowa leasingu zaczyna obowiązywać do daty, w której wygasa po upływie przyjętego przez strony czasu jej trwania i okres ten powinien odpowiadać co najmniej 40% normatywnemu okresowi amortyzacji. Bez znaczenia pozostaje przy tym, jaki jest okres faktycznego korzystania z rzeczy przez korzystającego i w jakim stopniu w czasie trwania umowy przedmiot leasingu został zamortyzowany przez finansującego.

Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie:

Spółka w złożonym przez siebie wniosku powołała przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz analogiczne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, dokonując analizy złożonego przez Stronę wniosku, w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydał odrębne postanowienie. Niniejsza interpretacja dotyczy więc przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Na gruncie przepisów prawa podatkowego zagadnienia dotyczące opodatkowania umów leasingu zostały uregulowane w artykułach 17a - 17l ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 17b ust. 1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:1)została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz2)suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.Definicja umowy leasingu zawarta została w art. 17a pkt 1 w/w ustawy, według której przez umowę tę rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.Przez umowę leasingu, stosownie do art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz.U z 1964 Nr 16, poz. 93), finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.Normatywny okres amortyzacji zdefiniowany został w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 17a pkt 4, zgodnie z którym rozumie się przez to w odniesieniu do:a) środków trwałych - okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, zrównują się z wartością początkową środków trwałych,b) wartości niematerialnych i prawnych - okres ustalony w art. 16m.Z literalnego brzmienia w/w przepisów wynika, iż umowa leasingu rodzi skutki podatkowe, jeżeli spełnia określone warunki. Jednym z tych warunków jest wymóg zawarcia umowy na czas określony, przy czym okres ten nie może być krótszy niż 40% okresu, w którym odpisy amortyzacyjne zrównają się z wartością początkową środków trwałych lub 40 % okresu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli przedmiotem danej umowy są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne. Natomiast w przypadku nieruchomości podlegających amortyzacji minimalny okres, na który umowa leasingu powinna być zawarta, nie może być krótszy niż 10 lat. Umowa leasingu jest umową cywilnoprawną. Zasady zawierania umów cywilnoprawnych zostały uregulowane w art. 66-72 cyt. wyżej ustawy Kodeks cywilny.Zawarcie umowy polega na złożeniu co do treści oświadczenia woli przez dwie lub więcej stron. Oświadczenie stron, jeżeli następuje w formie pisemnej, to co do zasady musi zawierać podpis osoby składającej to oświadczenie. Z tą też chwilą dochodzi do zawarcia umowy (art. 65 kc). Jeżeli jednak istnieją wątpliwości, co do czasu zawarcia umowy, umowę poczytuje się za zawartą w chwili otrzymania przez składającego ofertę o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane - w chwili przystąpienia przez drugą stronę do wykonania umowy (art.70 § 1 kc), czyli zaistnienia skutków dokonywanej czynności prawnej (powstania, zmiany bądź ustania stosunku prawnego).

Biorąc więc wyżej przedstawiony we wniosku stan faktyczny sprawy oraz wymienione przepisy prawa podatkowego i cywilnego pod uwagę, Naczelnik tut. Urzędu potwierdza stanowisko Spółki zawarte we wniosku, iż minimalny okres, na jaki powinna zostać zawarta umowa leasingu operacyjnego, wynoszący 40% normatywnego okresu amortyzacji, należy rozumieć jako okres od daty formalnego (w cywilistycznym znaczeniu) zawarcia przez strony umowy leasingu do dnia upływu okresu, na jaki została zawarta, nie krótszy jednak niż 40 % okresu, w którym odpisy amortyzacyjne zrównają się z wartością początkową środków trwałych, a w przypadku wartości niematerialnych i prawnych - 40% okresu dokonywania odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ustawodawca nie stawia co do okresu trwania umowy leasingu innych warunków. Zatem ustalenie okresu, na jaki dana umowa powinna być zawarta, aby mogła być uznana za umowę leasingu operacyjnego, nie jest uzależniona od terminu, w jakim po zawarciu umowy leasingu przedmiot leasingu zostanie przekazany korzystającemu i w jakim stopniu zostanie zamortyzowany w czasie trwania umowy leasingu.Dodatkowo należy stwierdzić, że stanowisko to potwierdzają wyżej cytowane przepisy, natomiast brak jest przepisów, które eliminowałyby taki sposób podejścia do tego zagadnienia.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.