POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w odpowiedzi na pismo w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii skutków podatkowych przewalutowania kredytu i powstania różnic kursowych - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Ursynów

postanawia

uznać stanowisko zawarte we wniosku za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka zaciągnęła w banku kredyt terminowy udzielony w walucie obcej natomiast spłata kredytu nastąpiła w złotych polskich. W ramach obowiązującej umowy strony zawierały aneksy, w których dokonywano między innymi przewalutowania kredytu z USD na EUR bądź z EUR na PLN.

Spółka zwraca się z zapytaniem, czy dokonane przewalutowania skutkowały powstaniem po stronie Spółki różnic kursowych, korygujących koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Spółki różnice kursowe powstające w wyniku przewalutowania kredytu nie korygują (zwiększają/zmniejszają) kosztów uzyskania przychodu spółki..

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów podziela stanowisko Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 1a ww. ustawy, koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Mając na względzie brzmienie obu powyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, iż różnice kursowe mające wpływ na koszty podatkowe powstają tylko w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznego transferu środków pieniężnych w walutach obcych. Różnice kursowe, wpływające na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych mają, więc charakter kasowy.

Umowy kredytowe zazwyczaj dopuszczają możliwość zmiany waluty, w której zaciągnięto kredyt. Zmianę taką określa się przewalutowaniem kredytu. Przewalutowanie kredytu jest czynnością techniczną i nie powoduje, w wypadku zmiany kursów tych walut, powstania różnice kursowych w rozumieniu wyżej cytowanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Różnice pomiędzy kwotą otrzymanego kredytu a kwotą kredytu do spłaty, które powstają w momencie przewalutowania kredytu nie mogą zostać uznane za różnice kursowe w ujęciu podatkowym. W momencie przewalutowania nie następuje faktyczna zapłata zobowiązania. Różnice kursowe powstałe na skutek przewalutowania są, zatem jedynie różnicami statystycznymi, niemającymi wpływu na rozliczenia podatkowe. Czynność przewalutowania pozostaje neutralna podatkowo, bowiem nie powoduje powstania różnic..

Biorąc powyższe pod uwagę po stanowiono jak w sentencji.