P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 4 i § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych przedstawione w piśmie z dnia 26 lipca 2006 r. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 26 lipca 2006 r. (data wpływu do tut. organu 31 lipca 2006 r.) Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka refunduje kierowcom poniesioną opłatę w związku z wykupieniem przez nich imiennych kart kierowcy. Obowiązek posiadania takich kart wynika z przepisów dotyczących transportu towarowego, natomiast możliwość refundacji przedmiotowych kart regulują przepisy ustawy o systemie tachografów cyfrowych (Dz. U. z 2005 r. nr 180, poz. 1494), gdzie zgodnie z art. 20 ust. 7 kierowcy pozostającemu w stosunku pracy i wykonującemu przewozy z wykorzystaniem pojazdów wyposażonych w tachografy cyfrowe poniesioną opłatę za wydanie, wznowienie lub wymianę karty kierowcy może refundować pracodawca na podstawie imiennego dowodu uiszczenia tej opłaty.

Wątpliwości Spółki dotyczą zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. - zwanej dalej "ustawą"). Zdaniem Spółki refundacja opłat związanych z wydaniem, wznowieniem lub wymianą kart kierowcy stanowić będzie dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...). Zakwalifikowanie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów sprowadza się do ustalenia, czy poniesiony wydatek przyczynił się do lub mógł się przyczynić do osiągnięcia przez podatnika przychodu z danego źródła. Nie istnieje wymóg, by poniesiony koszt przyniósł określony przychód, lecz był poniesiony w celu jego osiągnięcia. Zatem kosztem uzyskania przychodów byłyby uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki związane z działalnością gospodarcza podatnika, który przez ich poniesienie zmierza do osiągnięcia przychodów z tego źródła. Niezależnie od kategorii, jaką określi podatnik, cel na który poniósł wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, jeżeli jest możliwe wykazanie związku przyczynowego wydatku z uzyskanym przychodem.

Natomiast zgodnie z ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. o systemie tachografów cyfrowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 180 poz. 1494), kierowca wykonujący przewozy z wykorzystaniem pojazdów wyposażonych w tachografy cyfrowe winien posiadać imienną kartę kierowcy.

Z powyższego wynika, że w przypadku wykonywania przez Spółkę usług transportowych stanowiących dla Spółki źródło przychodów z wykorzystaniem pojazdów wyposażonych w tachografy, za koszty uzyskania przychodów mogą być uznane wydatki (refundacja) związane z opłatą wydania, wznowienia lub wymiany karty kierowcy pozostającego w stosunku pracy i poniesione dla potrzeb pracodawcy.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na podstawie art. 14a § 4 i art. 236 § 2 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.Zażalenie podlega opłacie skarbowej.