P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.),

po rozpatrzeniu wniosku, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w zakresie podatku od towarów i usług, postanawia uznać za prawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca, w ramach rozwoju działalności oraz konkurencyjności prowadzi rozmowy z odbiorcą docelowym z Unii Europejskiej, z którym zostanie podpisana umowa dotycząca sprzedaży towarów przy wykorzystaniu magazynu zlokalizowanego bezpośrednio u kontrahenta. Wspomniany kontrahent będzie jedynym odbiorcą Spółki.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka wnosi o udzielenie informacji w sprawie rozciągniętej w czasie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów poprzez magazyn typu call-off stock w Anglii.

Zdaniem Spółki, w omawianej sprawie powinny znaleźć zastosowanie przepisy art. 5 ust. 1 pkt 5, art. 7 ust. 1 i art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2006 r. o podatku od towarów i usług oraz przepisy VI Dyrektywy (art. 28a ust. 5 lit. b). Według Spółki, przedmiotową transakcję można traktować jako rozciągniętą w czasie wewnątrzwspólnotową dostawę. W przypadku struktury call-off stock już w momencie wywozu towarów znany jest ostateczny nabywca. W konsekwencji, mimo braku przeniesienia własności (w znaczeniu cywilnoprawnym) już w chwili przemieszczenia, można argumentować - w opinii Spółki, że prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi na nabywcę w momencie wprowadzenia towarów do magazynu. Ponadto, Spółka podnosi, iż zgodnie z przepisami VI Dyrektywy (art. 28a ust. 5 lit. b) za czynność zrównaną z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów lub wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów uważa się przemieszczenie towarów przez podatnika z własnego przedsiębiorstwa do innego Państwa Członkowskiego dla celów prowadzonej działalności.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Polskie przepisy o podatku od towarów i usług, nie zawierają szczególnych uregulowań dla transakcji call-off stock. Jednakże, zdaniem tut. organu podatkowego, w opisanym stanie faktycznym zastosowanie winny znaleźć przepisy art. 5 ust. 1 pkt 5 i art. 13 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 przywoływanej ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Natomiast, w myśl art. 13 ust. 3 przywoływanej ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Przepis ten, rozszerza zatem pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności polegające na przemieszczaniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju Unii, pod warunkiem jednak, że posłużą one tam czynnościom wykonywanym przez to przedsiębiorstwo jako podatnika VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskująca zamierza prowadzić sprzedaż towarów dla kontrahenta unijnego z magazynu typu call-off stock położonego w Anglii. Zatem, mając na uwadze ww. przepis art. 13. ust. 3 ustawy podatkowej, stwierdzić należy, iż podatnik przemieszczający towary (z Polski do innego kraju członkowskiego), powinien co do zasady zarejestrować się dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju odbioru towarów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 wskazywanej ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Odnosząc powyższe do opisanego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że w tym przypadku wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest opodatkowana w państwie wysyłki, czyli w Polsce. Jednakże, żeby uznać tę dostawę za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT), musi nastąpić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) na terenie innego kraju unijnego, w tym przypadku w Anglii. Zgodnie z art. 11 ust. 1 przywoływanej ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Stosownie zaś do art. 25 ust. 1 ww. ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Z uwagi na fakt, że po dokonanej dostawie (WDT), właścicielem towarów nadal pozostaje Wnioskująca, wobec czego na terenie Anglii nastąpi ich wewnątrzwspólnotowe nabycie. Zatem Spółka powinna zarejestrować się tam dla celów podatku od wartości dodanej i obliczyć podatek z tytułu WNT. Zgodnie z art. 22 ust. 2 (zdanie drugie) ww. ustawy, jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie. Natomiast, stosownie do ust. 3 pkt 2 tegoż artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów. Powyższe oznacza, że dostawę tę uznaje się za dokonaną w Anglii.

Jednocześnie, należy wskazać, że również przepisy art. 28a (5) (b) oraz 28a (7) VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC), traktują takie operacje na równi z WDT w kraju wysyłki i WNT w kraju przeznaczenia.

Mając zatem na uwadze przywołane unormowania, stwierdzić należy, że przedmiotowa transakcja będzie traktowana w Polsce jako WDT, natomiast w Anglii nastąpi WNT.

W związku z powyższym, stanowisko wyrażone przez Podatnika należało uznać za prawidłowe, wobec czego postanowiono jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.