W dniu 28.08.2006 r. Podatnik złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który został uzupełniony pismem z dnia 24.10.2006 r. (data wpływu do tutejszego organu podatkowego: 27.10.2006 r.)

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi między innymi transportu międzynarodowego, polegające na wykonaniu usług przewozowych własnymi środkami transportowymi oraz podzleceniu usług przewozu innym przewoźnikom. Spółka podnosi, iż kwestie dotyczące zasad i zakresu odpowiedzialności przewoźników uregulowane są w przepisach Konwencji o umowie międzynarodowej przewozu towarów (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238, sprost. Dz. U. z 1995 r. Nr 69, poz. 352). Przewoźnik odpowiada za własne czynności i zaniedbania, za czynności i zaniedbania swoich pracowników i wszystkich osób, do których usług odwołuje się, aby wykonać przewóz. Doprecyzowanie warunków wykonania przewozu następuje również w indywidualnym zleceniu transportowym. Przykładowo zleceniodawca zastrzega sobie możliwość ustalenia indywidualnych kwot kar i odszkodowań za wykonanie usługi niezgodnie ze zleceniem, np. z tytułu opóźnienia w dostawie towarów, jak również za niedopełnienie formalności związanej z eksportem.

W przypadku transportu międzynarodowego, obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dopuszczają możliwość zastosowania zerowej stawki VAT przy eksporcie towarów, pod warunkiem dysponowania przez eksportera odpowiednimi dokumentami potwierdzającymi wywóz towaru poza granice państw Uni Europejskiej. Dla eksportera takim dokumentem jest dokument celny SAD.

W związku z powyższym, jednym z obowiązków nałożonych na przewoźników jest doręczenie zleceniodawcy oryginału dokumentu celnego SAD, potwierdzającego wywóz towaru poza granice Unii Europejskiej. Niniejsze obowiązki zostają nałożone na przewoźników treścią zawartej z nimi umowy (zlecenia transportowego). Tym samym niedostarczenie zleceniodawcy dokumentu celnego stanowi nienależyte wykonanie umowy przewozu.

Spółka wykonuje usługę przewozu międzynarodowego na podstawie zleceń transportowych, wystawionych przez zleceniodawcę. W związku z wykonaniem usługi Spółka nie dostarcza dokumentu celnego, który zobowiązana była dostarczyć zgodnie z treścią zlecenia tranportowego oraz art. 11 ww. Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów. W konsekwencji zleceniodawca obciąża Spółkę notą obciążeniową, dotyczącą odszkodowania za niedopełnienie formalności związanych z eksportem towaru poprzez niedostarczenie dokumentu celnego. Obciążenie to dotyczy podatku VAT, który zleceniodawca musi uiścić w związku z przepisami art. 83 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zleceniodaca wobec niemożności udowodnienia faktu dokonania eksportu towarów, nie może zastosować stawki podatku VAT 0% od eksportowanego towaru. Kwota uiszczonego podatku VAT stanowi koszt zleceniodawcy, powstały w związku z nienależytym wykonaniem przez Spółkę usługi transportowej.

Wnioskująca podnosi, iż w przedstawionym stanie faktycznym Ona ponosi odpowiedzialność za nienależyte wykonanie umowy.

Spółka prosi o wyjaśnienie, czy koszt ten nie jest dla Niej kosztem uzyskania przychodu?

W opinii Spółki, jest to koszt, który winno się zaliczyć do kategorii kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 22, jako odszkodowanie z tytułu wadliwego wykonania usługi.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Przepis art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Stosownie zaś do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 22 tejże ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

W świetle powyższego kluczową kwestią do rozstrzygnięcia jest fakt, czy niedostarczenie przez przewoźnika dokumentów celnych stanowi „wadę wykonanej usługi”, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje w odrębny sposób pojęcia „wadliwy”, należy zatem uznać, że słowo to powinno być w kontekście analizowanego przepisu rozumiane w sposób powszechnie przyjęty w języku polskim. Na gruncie języka polskiego słowo „wadliwy” oznacza tyle co: „mający wady, usterki, defekty, wskazujący braki, błędy; niewłaściwy, nieprawidłowy, niepoprawny” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przyjąć należy, iż wadliwie wykonaną usługą jest taka, która została wykonana w sposób niepełny, np. nie zostały przez przewoźnika spełnione wszelkie obowiązki ciążące na nim zgodnie z umową oraz przepisami prawa.

Spółka sama wskazuje, iż cyt: „...niedopełnienie formalności związanych z dostarczeniem zleceniodawcy dokumentu celnego stanowi nienależyte wykonanie umowy przewozu.” Uznać zatem należy, iż z tego tytułu powstaje odpowiedzialność odszkodowawcza Spółki wobec zleceniodawcy.

W sytuacji zatem, gdy działania (zaniechania) Przewoźnika, za które ponosi On odpowiedzialność, są wadliwe w takim stopniu, iż zachodzą przesłanki zastosowania regulacji z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy podatkowej, wówczas wypłacone wysyłającemu przez Wnioskodawcę (Przewoźnika) odszkodowanie (w majątku kontrahenta powstała szkoda, gdyż z uwagi na nieotrzymanie dokumentów celnych jest on zobowiązany jest do zapłaty podatku VAT od eksportowanych towarów) nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.