POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Sp. z o.o. o udzielenie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie:

• czy wpłacona kwota zabezpieczenia transakcji stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych

postanawia

uznać stanowisko zawarte we wniosku za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Sp. z o.o. wykonuje transakcje importu towarów na zlecenie. Spółka w celu zabezpieczenia transakcji podpisała umowę ze Zleceniodawcą. Z umowy tej wynika, że Zleceniodawca wpłaca na konto Sp. z o.o. kwotę w transzach. Wpłacona kwota wraz z oprocentowaniem stanowi zabezpieczenie, które podlega zwrotowi w przypadku wywiązania się Zleceniodawcy z umowy. Stanie się tak w przypadku, gdy odbierze on towar od Spółki w określonym w umowie terminie oraz w sytuacji, gdy Podatnik nie poniesie żadnych dodatkowych kosztów związanych z niespełnieniem warunków umowy przez Zleceniodawcę. W przeciwnych okolicznościach Sp. z o.o. zatrzyma wpłaconą kwotę wraz z odsetkami.

Zdaniem Spółki, wpłacone zabezpieczenie stanowi gwarancję dotrzymania zobowiązań umowy przez Kontrahenta, podlega zwrotowi wraz z odsetkami w sytuacji wykonania przez niego swych zobowiązań i nie jest zaliczana na poczet przyszłych należności z tytułu sprzedaży, a tym samym nie jest przychodem Spółki w rozumieniu postanowień art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest - z pewnymi zastrzeżeniami - nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Regulujący kwestię przychodów art. 12 w/w ustawy nie wymienia źródeł przychodu, a określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Przepisy art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowią, iż przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przysporzenia majątkowe, kwalifikowane jako przychody muszą mieć charakter definitywny, tzn. w sposób ostateczny faktycznie mają wpływ na aktywa jednostki, którymi osoba prawna może rozporządzać jak własnymi. Jednocześnie ustawodawca w treści art. 12 ust. 4 ustawy z 15.02.1992 r. wymienia szereg pozycji, których nie zalicza się do przychodów. Między innymi pkt 1 tego przepisu wskazuje pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymane lub zwrócone pożyczki (kredyty), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Mimo, że kwota zabezpieczenia wraz z odsetkami nie jest wymieniona w art. 12 ust. 4, ze względu na charakter zwrotny tego świadczenia w przypadku dotrzymania warunków umowy przez zleceniodawcę, nie stanowi przychodu Spółki dla celów podatkowych. Kwota ta będzie stanowiła przychód wpływający na wysokość dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych dla Spółki dopiero w momencie, kiedy Zleceniodawca nie dopełni warunków umowy i przedmiotowe zabezpieczenie zostanie zaliczone na poczet należności Podatnika od Kontrahenta.

W związku z powyższym, prawidłowe jest stanowisko Sp. z o.o. wyrażone w złożonym wniosku stwierdzające, że wpłacone zabezpieczenie stanowiące gwarancję dotrzymania zobowiązań przez Kontrahenta nie jest przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.