Postanowienie

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Pana z dnia 14.09.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwestii dotyczącej ustalenia stawki amortyzacyjnej stosowanej przy amortyzacji kolektora słonecznego, będącego środkiem trwałym wykorzystywanym przez podatnika na potrzeby prowadzonej pozarolniczej dzałalności gospodarczej

uznaje jako prawidłowe stanowisko Pana przedstawione w powyższym wniosku.

Uzasadnienie

W dniu 14.09.2006r. wpłynęło do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu pismo Pana z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczącej ustalenia stawki amortyzacyjnej jaką należy stosować wobec kolektora słonecznego ogrzewającego wodę w związku z jego wykorzystaniem na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Do złożonego wniosku dołączył Pan pismo Urzędu Statystycznego w Łodzi znak: OK-5672/ŚT-4531/2006 z dnia 04.09.2006r.

W oparciu o przedstawiony opis Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego poinformował, iż urządzenie wykorzystujące energię słoneczną do ogrzewania wody, składające się m. in. z: kolektora słonecznego, urządzenia sterowniczego, pomp obiegowych itp. należy klasyfikować w grupowaniu:

KŚT grupa 6 rodzaj 669 - "Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe".

Pana zdaniem kolektory słoneczne, które ogrzewają wodę winny być objęte stawką amortyzacyjną KŚT - 10%.

W niniejszej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Oceniając pod względem prawnym stanowisko Pana, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. nr 14 poz 176 ze zmianami) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art 23 ustawy.

Art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22i ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j - 22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych stanowi załącznik nr 1 do wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Poszczególne stawki amortyzacyjne występują w powiązaniu z symbolem KŚT (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) - Dz. U. z 1999r. Nr 112, poz. 1317 ze zmianami)

Mając na uwadze interpretację w/w Urzędu Statystycznego w Łodzi należy przyjąć, iż dokonując odpisów amortyzacyjnych, od wykorzystywanego przez Pana na potrzeby związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą, kolektora słonecznego służącego do ogrzewania wody należy stosować stawkę amortyzacyjną w wysokości 10% odnoszącą się do grupy 6, podgrupy 66, rodzaju 669 KŚT "Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe".

Zatem należy stwierdzić, iż stanowisko Pana w tej sprawie jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana w rozpatrywanym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika i inkasenta, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Wnioskodawcy.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu.

Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia.