P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a, art. 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz.60 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 20 września 2006 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności pomocniczej związanej z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi. Wykonywanie tych czynności obliguje Panią do kontaktów z klientami i posiadania reprezentacyjnego wyglądu.

W związku z powyższym wystąpiła Pani z zapytaniem: czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć koszty poniesione na ubrania służbowe.

Uważa Pani, że w związku z rodzajem prowadzonej działalności koszty poniesione na zakup ubrań służbowych są nieuniknione i stanowią koszt uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 926 z późniejszymi zmianami), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (...)" Z definicji ustawowej kosztów uzyskania przychodów wynika, że chodzi o koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu określonych wydatków pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Z kolei, aby można było wydatki na stroje służbowe (reprezentacyjne) uznać za koszty uzyskania przychodów, stroje te muszą spełniać określone wymogi. Ubiór służbowy musi utracić charakter odzieży osobistej z uwagi na opatrzenie jej w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla firmy (barwa, krój, logo itp.) oraz noszenie go tylko w związku z wykonywana pracą. Dla celów dowodowych wskazane jest, aby treść zapisu wprowadzającego obowiązek noszenia w pracy stroju służbowego pełniącego funkcję reprezentacyjną zawierała jego szczegółowy opis (wzór) uwzględniający reprezentację firmy. Poza tym podkreślić należy, że omawiane wyżej wydatki na zakup stroju reprezentacyjnego mogą być kosztem uzyskania przychodu jedynie w ramach limitu (0,25% przychodu), o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt. 23 ustawy o podatku dochodowym jako koszty reprezentacji i reklamy.

Nie ulega wątpliwości, że odpowiedni wygląd może mieć wpływ na wzajemny stosunek kontrahentów. Nie może przesądzać to jednak, że wydatek na zakup ubrania (odzieży reprezentacyjnej) jest wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Obowiązujące zasady życia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące swoje interesy w ramach działalności gospodarczej posiadały schludny wygląd, podobnie zresztą jak osoby pracujące poza sferą działalności gospodarczej. Uzyskiwanie przychodów w ramach działalności gospodarczej nie jest zatem uzależnione od rodzaju noszonej odzieży, gdyż schludny wygląd niezbędny jest dla wykonywania wielu zawodów poza sferą działalności gospodarczej.

Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego wynika, że kupowana przez Panią odzież ma charakter odzieży osobistej. W złożonym wniosku nie wykazała Pani, że odzież ta utraci charakter odzieży osobistej poprzez opatrzenie jej w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla reprezentowanych przez Panią firm ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych. (np. logo firmy, krój, kolor itp.). Odzieży tej nie można uznać więc za odzież służbową, a tym samym wydatek poniesiony za zakup odzieży niespełniającej wymagań odzieży służbowej nie będzie podlegał zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Targówek postanowił jak w sentencji.