POSTANOWIENIE

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Tarnowie działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 03.10.2006 r. (data złożenia w Urzędzie Skarbowym dnia 04.10.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług

stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko Spółki
dotyczące kwalifikacji zakupionych usług od kontrahenta z Węgier
nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny wynikający z wniosku:
Spółka posiada bazę hotelową, która umożliwia przyjęcie dużych grup, a w tym grup pochodzenia izraelskiego. Grupy te obsługiwane są przez swoich pośredników wyszukujących dla nich w Polsce odpowiednie hotele. W związku z goszczeniem przez hotel w/w grupy Spółka otrzymała z węgierskiego biura fakturę dotyczącą prowizji za przysłanie tejże grupy. Faktura dotyczy zakupionych przez Spółkę usług od węgierskiego biura.
Wniosek dotyczy udzielenia informacji, czy Spółka powinna wystawić fakturę wewnętrzną wiążącą się z nabyciem wewnątrzwspólnotowym.
Spółka uważa, iż w/w faktura nie dotyczy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i nie należy wystawić faktury wewnętrznej wiążącej się z naliczeniem podatku od towarów i usług.

Na wstępie Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Tarnowie pragnie zaznaczyć, iż w przedmiotowej sytuacji nie zachodzi pomiędzy kontrahentem węgierskim, a Spółką jakakolwiek dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) pod pojęciem towaru rozumie się: rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Właściwym w omawianej sytuacji będzie wskazanie przepisu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług odnoszącego się do zaistniałego zdarzenia i kwalifikującego tą czynność jako usługę. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również czynności określonych w art. 8 pkt 1-3 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, zachowanie Spółki i podmiotu węgierskiego jest swego rodzaju usługą „pośrednictwa” w organizowaniu podmiotowi polskiemu przez kontrahenta węgierskiego grup gości, które będą korzystały z usług hotelowych świadczonych przez (...) Spółka z o.o.

Na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z definicją zawartą w art. 27 ust. 1, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zatem usługi zasadniczo opodatkowane są w kraju usługodawcy, chyba, że ze względu na ich specyficzny charakter ustawodawca objął je szczególnymi regulacjami. Do usług, dla których miejsce świadczenia ustalone zostało odrębnie należą właśnie usługi wykonywane przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związane bezpośrednio z usługami innymi niż wymienione w art. 28 ust. 5 pkt 1 i 2 lit. a oraz w art. 27 ust. 3.

Zatem zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku usług wykonywanych przez pośredników (firma węgierska), działających w imieniu i na rzecz osób trzecich (Spółka), związanych bezpośrednio z usługami (w tym przypadku hotelarskimi) – miejscem świadczenia tych usług jest miejsce świadczenia usług (usługi hotelarskie świadczone w Polsce), z którymi usługi te (pośrednictwa) są związane.

Należy jednak zaznaczyć, iż ustawodawca przewidział możliwość przerzucenia obowiązku opodatkowania usług świadczonych przez pośredników na usługobiorców pod warunkiem (zgodnie z art. 28 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług) podania dla tej czynności przez nabywcę usługi numeru, pod którym jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z art. 28 ust. 5 ustawy ma miejsce świadczenia usługi. Wówczas bowiem miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Zatem w sytuacji, gdy Spółka jako usługobiorca usługi pośrednictwa podała swój numer identyfikacyjny VAT UE nadany jej w Polsce, miejscem świadczenia usługi - jak również jej opodatkowania – jest Polska, nawet wówczas, gdy pośrednik swoją usługę świadczy w innym kraju unijnym. Ponieważ jest to usługa świadczona przez podatnika, którego siedziba znajduje się poza terytorium kraju, a podatnikiem z tytułu świadczenia jest usługobiorca, po stronie polskiego podatnika (Spółki) wystąpi w takim przypadku import usług, co powoduje, że jego rozliczenie ciąży na polskiej Spółce.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług kwotę podatku naliczonego stanowi dla podatnika m.in. kwota podatku należnego od importu usług. Kwota ta obniża kwotę podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym u nabywcy powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym z tytułu importu usług lub w następnym okresie rozliczeniowym.

Nabywca, stosowanie do przepisów art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług, zobowiązany jest w tym przypadku do wystawienia faktury VAT, stwierdzającej wykonanie usługi (w tym również faktury wewnętrznej).

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Spółki w przedmiotowej sprawie nie jest prawidłowe.

Mając na względzie powyższe Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Tarnowie postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

POUCZENIE
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Ośrodek Zamiejscowy w Tarnowie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Tarnowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.