P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),

po rozpatrzeniu wniosku Sp. z o.o. TV Promotion Direct, NIP 782-22-83-192, z siedzibą w Poznaniu, przy ul. Bałtyckiej 6, z dnia 06 października 2006 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego – 09.10.2006 r.), uzupełnionego pismem z dnia 26.10.2006 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w zakresie podatku od towarów i usług, postanawia uznać za prawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskująca zajmuje się sprzedażą wysyłkową artykułów użytku domowego i osobistego. Spółka jest obsługiwana przez Pocztę Polską oraz innego kuriera. Wnioskująca podnosi, że w art. 19 ust. 13 pkt 6) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, użyto terminu „za zaliczeniem pocztowym”, natomiast na dokumentach przesyłkowych przez innego kuriera widnieje napis „za pobraniem”, jednakże, w opinii Spółki, terminy te są jednoznaczne, gdyż forma zapłaty jest identyczna. Zdaniem Spółki, dokonując analizy ww. przepisu ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż przepis dotyczący dostawy wysyłkowej nie dotyczy wyłącznie zaliczenia pocztowego, realizowanego przez Pocztę Polską, lecz także firm kurierskich, umożliwiających wysyłkę towarów za zaliczeniem pocztowym. Według Spółki, ustawodawca nie zdefiniował określenia „za zaliczeniem pocztowym” i „za pobraniem”, natomiast uzależnił powstanie obowiązku podatkowego od chwili otrzymania zapłaty za dokonaną dostawę wysyłkową. W związku z powyższym, Spółka uważa, że dostarczona przesyłka za pomocą innego kuriera powinna być traktowana tak samo jak dostarczona przez Pocztę Polską, ponieważ forma zapłaty jest identyczna, zatem moment powstania obowiązku podatkowego powstaje z chwilą otrzymania zapłaty.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 2 przywoływanej ustawy, jeżeli podatnik wysyła towar nabywcy lub wskazanej przez niego osobie trzeciej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru jednej z tych osób.

Jednakże, w przypadku sprzedaży wysyłkowej w sposób odmienny uregulowano powstanie obowiązku podatkowego. Przepis art. 19 ust. 13 pkt 6) ww. ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty - w przypadku dostawy wysyłkowej dokonywanej za zaliczeniem pocztowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskująca zajmuje się sprzedażą wysyłkową, a towary do klientów dostarczane są za pośrednictwem Poczty Polskiej oraz innego kuriera. Na dokumentach przesyłkowych, które obsługiwane są przez Pocztę Polską widnieje napis „za zaliczeniem pocztowym”, natomiast w dokumentach od innego kuriera użyto terminu „za pobraniem”.

Wskazać należy, że przepisy cytowanej ustawy nie definiują pojęcia „za zaliczeniem pocztowym” i „za pobraniem”. Według słownika języka polskiego PWN – Warszawa 1981, pojęcie „zaliczenie” oznacza „wysłać, dostarczyć coś za zaliczeniem (pocztowym, kolejowym), wysłać, dostarczyć coś (pocztą , koleją) z zastrzeżeniem, że przesyłka może być odebrana przez adresata po uiszczeniu wskazanej przez nadawcę kwoty”.

Z kolei „pobranie” oznacza „wysłać, dostarczyć coś za pobraniem (pocztowym), wysłać coś pocztą z zastrzeżeniem, że przesyłka może być odebrana przez adresata po uiszczeniu wskazanej przez nadawcę kwoty; wysłać coś za zaliczeniem (pocztowym)”. Jak wynika z przywołanych definicji, obydwa terminy traktowane są tożsamo.

W związku z powyższym, zdaniem tut. organu podatkowego, zakładając jednocześnie racjonalność ustawodawcy, dostarczana przesyłka za pomocą innego kuriera powinna być traktowana tak samo jak dostarczona przez Pocztę Polską, ponieważ forma zapłaty jest identyczna. Zatem należy stwierdzić, że przywołany przepis art. 19 ust. 13 pkt 6 ww. ustawy, nie dotyczy wyłącznie zaliczenia pocztowego realizowanego przez Pocztę Polską, lecz także innych firm np. kurierskich, umożliwiających wysyłkę towarów za pobraniem.

W związku z powyższym, stanowisko wyrażone przez Podatnika należało uznać za prawidłowe, wobec czego postanowiono jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.