Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 14 ust. 2 pkt 1, art. 22h ust 1 i 4, art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu państwa wniosku z dnia 5.04.2006 r. uzupełnionego następnie w dniu 18.05.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2001 r. (24.04.2001 r.) nabyli państwo na zasadzie wspólności ustawowej budynek magazynowy pod działalność gospodarczą za kwotę 56.000,00 zł. Budynek ten został wpisany do ewidencji środków trwałych 31.03.2001 r., przez okres 2001-2004 nie była liczona amortyzacja, a tym samym niezaliczana w koszty uzyskania przychodu. W miesiącu grudniu 2005 r. sprzedali państwo ww. budynek za kwotę 90.000,00 zł i po stronie przychodów za 2005 r. zaliczono w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a po stronie kosztów uzyskania przychodów zaliczono amortyzację za okres od kwietnia 2001 do grudnia 2005 oraz niezamortyzowaną wartość budynku. Zapytują państwo:

• czy można amortyzację za okres od 2001 do 2005 r. zaliczyć w całości w koszty uzyskania przychodów za 2005 r.,
• czy należy sporządzić korekty zeznań rocznych za poszczególne lata z uwzględnieniem amortyzacji.

Państwa zdaniem należy zaliczyć w 2005 r. amortyzację za okres kwiecień 2001 - grudzień 2005 oraz niezamortyzowaną wartość budynku w koszty działalności.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Artykuł 22h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym mówi, że podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 22i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji (wykazu) do końca tego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500,00 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi
   - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 24 ust. 2 pkt 1 ustawy podatkowej mówi, że dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, gdy budynek był wprowadzony do ewidencji środków trwałych, amortyzacja nie była naliczona i zaliczona w koszty a obecnie środek trwały został zbyty, to ustalając dochód z odpłatnego zbycia (stosownie do treści art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) niezamortyzowana wartość budynku jest kosztem uzyskania tego przychodu. Stąd też nie ma uzasadnienia dla korygowania zeznań rocznych za poprzednie lata.