Spółka z o.o., jak wynika z treści złożonego przez Spółkę pisma, w 2006 roku uznała zwroty towarów handlowych sprzedanych w 2005r., wystawiając faktury korygujące za zwrócony towar. W okresie gdy w 2006r. wystawiono faktury korygujące przychody ze sprzedaży oraz koszty uzyskania przychodu w Spółce były nieznaczne. Uznając zwroty towarów sprzedanych w 2005 roku i zmniejszając przychód oraz koszty uzyskania przychodów za 2006 rok, Spółka osiągnęła ujemne wartości przychodów i kosztów i takie wykazywała w deklaracjach podatku dochodowego od osób prawnych składanych w tutejszym organie podatkowym.

Spółka w złożonym wniosku przedstawiła swoje stanowisko w sprawie, według którego zwrot towarów handlowych powinien umniejszać przychody i koszty sprzedaży w roku podatkowym, w którym nastąpił moment faktycznego ich otrzymania i wystawienia faktur korygujących. Spółka równocześnie stoi na stanowisku, że wartość przychodów podatkowychi kosztów uzyskania tych przychodów w przedstawionej sytuacji może przyjmować ujemne wartości, które wykazać należy w deklaracji CIT-2.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast stosownie do art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 12 ust. 3a określa moment powstania przychodu, nie określając z jaką datą należy te przychody korygować. Zasadne w tym przypadku, zdaniem tutejszego organu, będzie postępowanie, takie jak w przypadku korekty podatku od towarów i usług, tzn. zwrot towarów potwierdzony wystawieniem faktury korygującej winien być uwzględniany w rachunku podatkowym w dacie jego wystąpienia. Zwrot wcześniej sprzedanych towarów handlowych wpływa na zmniejszenie sprzedaży, dlatego też powinien zostać uwzględniony po stronie przychodów poprzez ich pomniejszenie w roku, w którym miał miejsce zwrot towarów uwzględniony przez Spółkę w wystawionej fakturze korygującej.

Zwrot towarów powoduje równocześnie zmianę kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez ich pomniejszenie o wartość zwróconych towarów według cen nabycia. Do tego momentu stanowisko organu podatkowego jest zgodne ze stanowiskiem Spółki.

Natomiast w sytuacji szczególnej przedstawionej we wniosku, w której zwrot towarów i wystawienie faktury korygującej ma miejsce w miesiącach, w których Spółka nie osiągnęła znacznych przychodów ze sprzedaży, nie jest możliwe aby wielkość przychodów podatkowych mogła być przedstawiona jako wartość ujemna. Przychodami podatkowymi są bowiem osiągnięte w roku podatkowym przychody faktycznie uzyskane oraz przychody należne, związane z działalnością gospodarczą, pomniejszone o wartość zwróconych towarów.

Uwagę powyższą należy odnieść również do kosztów uzyskania przychodów, którymi - zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy - są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zdaniem organu podatkowego brzmienie powołanych przepisów nie przewiduje możliwości uzyskiwania ujemnych wartości przychodów lub kosztów.

Przyjęcie natomiast rozwiązania kładącego nacisk na matematyczny aspekt problemu, tak jak proponuje to Spółka we wniosku, i wyrażenie przychodów i kosztów w wartościach ujemnych powodowałoby, iż co najmniej problematyczne byłoby zastosowanie art. 7 ust. 2 podatku dochodowego od osób prawnych. Powołany przepis stanowi, iż dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Przy obliczaniu różnicy między wysokością ujemnych przychodów a wysokością ujemnych kosztów mogłoby paradoksalnie dochodzić nawet do powstawania dochodu - w sytuacji, gdyby bezwzględna wartość „ujemnych kosztów” przewyższała bezwzględną wartość „ujemnych przychodów”. Sytuacja taka mogłaby mieć miejsce w przypadku, gdyby zwrot dotyczył towarów sprzedanych za cenę niższą od ceny nabycia z uwagi np. na wyprzedaż, akcję promocyjną itp. Od ujemnych przychodów należałoby wówczas odjąć ujemną wartość kosztów, co powodowałoby, iż koszty uwzględnić należałoby w wartości dodatniej. Ustalenie w taki sposób dochodu pozostawałoby w rażącej sprzeczności z przytoczoną definicją dochodu (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), wykluczającą wystąpienie dochodu w przypadku, gdy brak jest przychodów. Taki przypadek tymczasem występowałby również w sytuacji, gdyby wartość zwrotów przewyższyła wartość przychodu ze sprzedaży towarów.

Reasumując, najmniejszą wartością przychodów osiągniętych w roku podatkowym jest wartość zero. Jeżeli zatem wartość zwróconych towarów w roku podatkowym przekracza wartość przychodów faktycznie otrzymanych oraz przychodów należnych związanych z działalnością gospodarczą, przychód w deklaracji podatkowej winien być przedstawiony w wysokości zero, a nie jako wartość ujemna. Spółka będzie mogła dokonać obniżenia przychodów o pełną wysokość dokonanych zwrotów dopiero w okresie, w którym przychody faktycznie otrzymane za dany rok lub okres rozliczeniowy co najmniej zrównają się z nimi.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań – Nowe Miasto, uważa za nieprawidłowe stanowisko Spółki, iż zmniejszenie wartości przychodów i kosztów wskutek zwrotu towarów może skutkować przedstawieniem w wartościach ujemnych przychodów i kosztów ich uzyskania w składanej deklaracji.