POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 § 1, art. 14a § 1, § 3 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrołęce po rozpatrzeniu wniosku z dnia 4 sierpnia 2006 r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych

postanawia

uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2006 r. Wspólnota Lokalowa zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostrołęce o interpretację przepisów prawa w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Na wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostrołęce, pismem z dnia 22 sierpnia 2006 r. jednostka uzupełniła przedmiotowy wniosek. Stan faktyczny przedstawiła następująco:

Wspólnota dysponuje nieruchomością wspólną w postaci gruntu, który udostępnia drobnym przedsiębiorcom za opłatą w wysokości 3,50 zł dziennie. Uzyskany dochód przeznacza na utrzymanie porządku na terenie należącym do Wspólnoty.

W związku z powyższym Wspólnota Lokalowa zwraca się z zapytaniem do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostrołęce, czy od wynagrodzenia za udostępnienie gruntu Wspólnoty na działalność handlową winien być odprowadzony podatek... Jeżeli tak, to czy można odprowadzać go raz na koniec roku kalendarzowego ...

Zdaniem Wspólnoty Lokalowej ww. dochód nie powinien podlegać opodatkowaniu, gdyż jest on przeznaczony na działalność statutową jednostki.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrołęce po dokonaniu oceny stanu faktycznego i prawnego stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. nr 80, poz. 903 ze zm.) ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną.

W myśl art. 2 ust. 2 samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

W myśl art. 2 ust. 2 samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Natomiast zgodnie z art. 6 przedmiotowej ustawy, wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości.

W myśl art. 2 ust. 2 samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Natomiast zgodnie z art. 6 przedmiotowej ustawy, wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości. Analiza powyższych regulacji pozwala stwierdzić, iż przepisy ustawy o własności lokali dotyczą funkcjonowania wspólnoty mieszkaniowej tj. właścicieli samodzielnych lokali mieszkalnych oraz właścicieli lokali o innym przeznaczeniu. Jak wynika z treści ww. postanowień, ustawodawca posługując się pojęciem „lokal” ma na myśli lokal mieszkalny jak również lokal o innym przeznaczeniu (art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali).

W związku z powyższym wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli lokali wchodzących w skład określonej nieruchomości, bez względu na to czy lokale te są lokalami mieszkalnymi czy też lokalami o innym przeznaczeniu.

A zatem w przedmiotowym stanie faktycznym, w świetle przepisów ustawy o własności lokali, ogół właścicieli wyodrębnionych lokali użytkowych tworzących Wspólnotę Lokalową „Zorza”, de facto tworzy wspólnotę mieszkaniową, bowiem ustawodawca nie posługuje się sformułowaniem wspólnota lokalowa, a w sposób analogiczny traktuje lokale mieszkalne jak również lokale o innym przeznaczeniu.

Wspólnota Lokalowa jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej podlega również przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Jak stanowi statut jednostki, Wspólnota Lokalowa w ramach wykonywania swojej funkcji polegającej na administrowaniu i utrzymywaniu lokali oraz części wspólnych nieruchomości uzyskuje pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej, które przeznacza na pokrycie wydatków związanych z jej utrzymaniem.

W przedmiotowym stanie faktycznym Wspólnota uzyskuje dochód stanowiący opłatę w wysokości 3,50 zł za udostępnienie gruntu pod działalność handlową, który przeznacza na utrzymanie porządku na terenie Wspólnoty.

W analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 1 pkt 4m ww. ustawy, zgodnie z którym wolne od podatku są dochody wspólnot mieszkaniowych utworzonych zgodnie z odrębnymi przepisami – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz wydatkowanej na rzecz członków wspólnoty.

W związku z powyższym, dochód Wspólnoty Lokalowej „Zorza” stanowiący opłatę w wysokości 3,50 zł za udostępnienie gruntu pod działalność handlową będzie wolny od podatku w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem porządku na pasażach i terenie Wspólnoty, bowiem czynności te wiążą się z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych (użytkowych) i dotyczą wydatków na rzecz członków Wspólnoty.

Należy ponadto zauważyć, iż obowiązywanie ww. regulacji ma zastosowanie do 31 grudnia 2006 r., bowiem zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 202, poz. 1957 z późn. zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2004 r., zwolnienia, o których była mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4f, 4h-4j, 4ł-4o, 4w, 6a, 6b, 7, 8, 14, 14b, 25, 29, 33 i 35 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r., stosuje się do dnia 31 grudnia 2006 r. w zakresie i na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2003 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.