W dniu 14.03.2006r. do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stan faktyczny przedstawiony w piśmie jest następujący:

Podatnik w roku 2005 dokonał remontu i modernizacji stanowiącego jego własność lokalu mieszkalnego w ten sposób, że zakupił i zamontował metalowe karnisze okienne. Powyższe wydatki podatnik chciałby odliczyć od podatku dochodowego od osób fizycznych w oparciu o art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w roku 2003. Zdaniem strony wydatki te zakwalifikować można jako "elementy kowalsko-ślusarskie" bądź "pozostałe elementy" wymienione w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21.12.1996r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy.

Organ podatkowy pierwszej instancji w postanowieniu z dnia 09.05.2006r. uznał, iż stanowisko przedstawione przez podatnika w złożonym wniosku jest nieprawidłowe bowiem zakupu i montażu karniszy nie można zaliczyć do remontu lub modernizacji lokalu mieszkalnego, zatem poniesione z tego tytułu wydatki nie podlegają odliczeniu od podatku.

Na postanowienie to podatnik w dniu 16.05.2006r. złożył zażalenie i wniósł o jego uchylenie oraz zmianę zajętego stanowiska.

W zażaleniu podatnik podnosi, że trwała instalacja metalowych karniszy, podobnie jak balustrad, poręczy i żaluzji jest elementem robót zaliczanych do remontu i modernizacji budynku lub lokalu mieszkalnego, nierozerwalnie związanym z jego funkcjonowaniem, umożliwiającym wykorzystanie go zgodnie z przeznaczeniem.
Zdaniem strony, załącznik nr 2 do rozporządzenia w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zalicza do remontu i modernizacji również remont, modernizację lub wykonanie nowych elementów kowalsko-ślusarskich i pozostałych elementów, które zostały wymienione przykładowo a nie wyczerpująco.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 27a ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w roku 2003, podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 , obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-15, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na remont i modernizację zajmowanego na podstawie tytułu prawnego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 12.11.2003r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 202, poz. 1956 ze zm.,) odliczeniu od podatku na powyższych zasadach podlegają również wydatki, o których mowa w w/w przepisie art. 27 a ust. 1 pkt 1 poniesione w latach 2004-2005.

Szczegółowy wykaz wydatków na remont i modernizację lokalu mieszkalnego określa załącznik nr 2 do Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21.12.1996r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza sie podatek dochodowy (Dz.U. Nr 156, poz. 788). Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia, za wydatki na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego uważa się wydatki poniesione na zakup materiałów i urządzeń w związku z robotami określonymi w załączniku do rozporządzenia.
Omawiany załącznik wymienia m.in. elementy kowalsko-ślusarskie oraz pozostałe elementy (np. pawlacze, trwale umiejscowione szafy wnękowe, obudowy wanien, zlewozmywaków, grzejników).
Analiza treści rozporządzenia prowadzi do wniosku, że intencją ustawodawcy było umożliwienie podatnikom umniejszenia podatku o wydatki na roboty i elementy wyposażenia nierozerwalnie związane z funkcjonowaniem lokalu i umożliwiające wykorzystanie tego lokalu zgodnie z jego przeznaczeniem. Warunek ten spełniają wymienione przez podatnika w zażaleniu elementy kowalsko-ślusarskie jakimi są np. balustrady czy poręcze, bez których korzystanie ze schodów czy balkonów jest po prostu niebezpieczne. Podobnie w przypadku żaluzji czy rolet, których trwały montaż z uwagi na ich funkcje (zabezpieczenie przez nasłonecznieniem, hałasem, kurzem) stanowi modernizację okna. Natomiast trudno jest zgodzić się z podatnikiem, że przymocowanie do ściany karniszy pełniących funkcje ozdobne, jest warunkiem umożliwiającym wykorzystanie lokalu zgodnie z jego przeznaczeniem. Sam fakt trwałego zamocowania tego typu elementów (do których należą również lustra czy lampy) nie stanowi jeszcze o możliwości zaliczenia wydatku na ten cel jako podlegającego odliczeniu od podatku.
Podobnie nieuzasadniona jest podjęta przez podatnika próba zaliczenia wydatku na zakup karniszy do "pozostałych elementów" tylko dlatego, że zostały wymienione przez ustawodawcę w rozporządzeniu przykładowo a nie wyczerpująco. Należy bowiem zauważyć, że na podstawie tych kilku wymienionych przykładów można wnioskować o jaki typ wydatków chodzi tj. związanych z zabudową wnęk czy obudową sprzętów.
Podsumowując, organ podatkowy drugiej instancji stwierdza, iż rozstrzygnięcie dokonane przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu jest prawidłowe.