POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika znak: PZT/1695/05 z dnia 12.12.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 14.12.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie prawa do zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika, z tytułu faktury dokumentującej zaliczkę (oraz faktury za częściowe wykonanie usługi, jak również końcowej) otrzymaną na poczet świadczonych przez Podatnika usług na ruchomym majątku rzeczowym, polegających na montażu dźwigów z materiałów powierzonych przez podatnika podatku od wartości dodanej oraz z części nabywanych przez Podatnika, które po wykonaniu na nich usług zostaną wywiezione z kraju do państwa trzeciego, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik realizuje kontrakt na montaż dźwigów z materiałów i części gotowych sprowadzanych z państw członkowskich Unii Europejskiej i z państw trzecich. Powyższe materiały i części suwnic są własnością kontrahenta z Unii Europejskiej (Podatnik przyjmuje powyższe materiały bezpłatnie i traktuje jako materiał powierzony).

Dodatkowo Podatnik będzie również nabywać części dźwigu celem zmontowania z nich i z części powierzonych kompletnego dźwigu.

Kontrakt zawarty jest z kontrahentem, posiadającym siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej (innym niż Polska). Usługa wykonywana przez Podatnika, polegająca na montażu dźwigu, realizowana będzie na terytorium Polski, zaś po wykonaniu usługi montażu dźwig zostanie wywieziony do państwa trzeciego. Kontrakt może trwać około 6 miesięcy. Podatnik zakłada, że kontrahent poda dla potrzeb rozliczenia ww. kontraktu swój numer VAT unijny (inny niż polski).

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy w analizowanej sprawie wystawienie faktury z tytułu otrzymania zaliczki (oraz faktury za częściowe wykonanie usługi, jak również końcowej), i wykazanie obrotu nieopodatkowanego w deklaracji VAT-7 stanowi podstawę do wystąpienia o zwrot podatku VAT w terminie 60-dniowym w wysokości 22% od obrotu niepodlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Zdaniem Podatnika, ww. obrót należy ująć w deklaracji VAT-7, a tym samym Spółka będzie mogła wystąpić o zwrot VAT z deklaracji w terminie 60 dni (w wysokości 22% od obrotu nie podlegającego opodatkowaniu w Polsce) bez konieczności składania zabezpieczeń.

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik realizuje kontrakt na montaż dźwigów z materiałów i części gotowych sprowadzanych z krajów Unii Europejskiej i z krajów trzecich. Powyższe materiały i części gotowe (służące do montażu przedmiotowych dźwigów) Podatnik otrzymuje od kontrahenta z państwa członkowskiego Wspólnoty bezpłatnie i traktuje jako materiał powierzony. Dodatkowo Podatnik nabywa również części dźwigu celem zmontowania z nich, i z części powierzonych, kompletnego dźwigu.

A zatem Podatnik wytwarza nowy produkt zarówno z materiałów własnych oraz z materiałów powierzonych przez kontrahenta zagranicznego, przyjętych przez Podatnika bezpłatnie.

Przedstawiony przez Podatnika stan faktyczny wymaga, aby wyjaśnić wskazane pojęcie "usług na ruchomym majątku rzeczowym", wymienione w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT, które nie zostało zdefiniowane w tej ustawie. W oparciu o wykładnię językową przez omawiane usługi należy rozumieć wszelkie usługi, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani towaru wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego. W takim przypadku należność podatnika (usługodawcy) obejmuje wyłącznie samą wartość usługi.

Mając powyższe na uwadze należałoby stwierdzić, iż Podatnik świadczy usługi na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT. Zgodnie z cyt. powyżej przepisem, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Stosownie natomiast do art. 28 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Natomiast w myśl art. 28 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

W przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym, gotowe dźwigi bezpośrednio z Polski wysyłane są do krajów trzecich.

Mając zatem na uwadze przyjęcie założenia, iż kontrahent (usługobiorca) podał Podatnikowi (wykonującemu usługę) numer, pod którym jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego (innym niż terytorium kraju) oraz towary zostaną wywiezione z kraju nie później niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług - miejscem świadczenia (opodatkowania) przedmiotowej usługi będzie terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Jednakże, zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy o VAT, obowiązek wystawienia faktury istnieje również m.in. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej.

Stosownie do tego przepisu, w analizowanym przypadku, Podatnik obowiązany jest do wystawiania faktur, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach, wydanego na podstawie m.in. delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798) z tytułu wykonania usługi, częściowego wykonania usługi oraz z tytułu otrzymania zaliczki.

W konsekwencji na podstawie wystawionych faktur Podatnik winien wykazać również obrót z tego tytułu w deklaracji VAT-7 (w poz. 21 - "Dostawa towarów oraz świadczenie usług, poza terytorium kraju").

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zwrot ten następuje na rachunek bankowy podatnika w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika (art. 87 ust. 2 z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a ustawy o VAT).

Natomiast stosownie do treści art. 87 ust. 3 ustawy o VAT różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22 % obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.

Z treści art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT wynika bowiem, iż Podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W miejscu tym należy stwierdzić, iż Podatnik (fakt znany tut. Organowi z urzędu), oprócz w/w czynności podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju, wykonuje również czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Gdyby jednak wystąpiła sytuacja, taka że w danym okresie rozliczeniowym Podatnik nie dokonał sprzedaży opodatkowanej, to tut. Organ wskazuje na przepis art. 87 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym, na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia (art. 87 ust. 5 ustawy o VAT).

Jak wynika z powyższego przepisu, prawo do 60-dniowego terminu zwrotu, w przypadku kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, uzależniony jest od złożenia przez Podatnika umotywowanego wniosku w tym zakresie oraz od faktu niedokonywania przez niego sprzedaży opodatkowanej.

Natomiast warunek przedstawienia w urzędzie skarbowym zabezpieczenia majątkowego dotyczy jedynie przypadków, gdy do obrotu, o którym mowa w art. 87 ust. 3 ustawy o VAT, wlicza się obrót z tytułu otrzymania należności, dla którego obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 12 (zaliczka w eksporcie towarów) albo art. 20 ust. 3 (zaliczka w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów), co wynika z treści art. 87 ust. 3a ustawy o VAT.