Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wałczu, dokonując na podstawie art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) interpretacji art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), na podstawie stanu faktycznego zawartego we wniosku z dnia 24.07.2006 r. uznaje przedstawione stanowisko za nieprawidłowe.

Z treści wniosku i uzupełnienia do wniosku Podatnika dotyczącego stosowania przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą. Podatnik otrzymał fakturę VAT datowaną 01.05.2006 r. od sprzedawcy z tytułu nie zwróconych opakowań zwrotnych wg stanu na dzień 30.04.2006 r. na kwotę brutto 42.381,04 zł (netto 34.738,56 22% VAT 7.642,48) z terminem zapłaty 30.11.2006 r. Jednocześnie z fakturą otrzymał od sprzedawcy notę kredytową datowaną 01.05.2006 r. na kwotę 42.381,04 zł. Z powyższej noty wynika, iż stanowi ona korektę rozliczenia obrotu opakowaniami do 30.04.2006 r.

Z pism uzupełniających stan faktyczny wynika, że:

• firma Podatnika była obciążona za opakowania na bieżąco przy sprzedaży towarów na podstawie not debetowych wystawianych przez firmę X. Zobowiązanie z tytułu tych not nie było regulowane, dlatego też nie księgowano ich w koszty. W związku z tym, że po wystawieniu faktury VAT z dnia 01.05.2006 r., zobowiązanie wobec firmy X zdublowało się, wystawiona została wyżej wymieniona nota kredytowa, która anulowała zobowiązanie powstałe na podstawie not debetowych;
• pozostawione opakowania, których dotyczy obciążenie wynikające z ww. faktury, nadal wykorzystywane są w działalności gospodarczej, firma zamierza je zwrócić, lecz z uwagi na to, że są one w obrocie, nie potrafi określić terminu ich zwrotu;
• kwota obciążenia wynikająca z ww. faktury VAT będzie rozliczona opakowaniami lub gotówką.

Na tle wskazanego stanu faktycznego Podatnik formułuje stanowisko, iż nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwoty netto 34.738,56 zł. z wyżej wymienionej faktury VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wałczu, mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, stwierdza, że zajęte przez podatnika stanowisko jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie normy prawa podatkowego zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23, tj. kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy,
• został właściwie udokumentowany.

Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Są nimi koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Istotnym zagadnieniem dla celów podatkowych jest prawidłowe dokumentowanie kosztów uzyskania przychodów.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż wystawiona przez firmę X dnia 01.05.2006 r. faktura VAT z terminem płatności 30.11.2006 r. jest obciążeniem dla firmy Podatnika za opakowania, które wykorzystywane są w prowadzonej działalności gospodarczej. Taki rodzaj wydatku nie jest wymieniony w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym. Zatem wydatek poniesiony w związku z fakturą za opakowania w kwocie netto można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. W przypadku rozliczenia faktury opakowaniami, czyli zwrotu opakowań w całości lub w części, Podatnik będzie obowiązany - na podstawie faktury korygującej wystawionej przez firmę X - do skorygowania kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie - zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia stronie, za pośrednictwem Urzędu Skarbowego w Wałczu.