POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kartuzach działając w oparciu o przepisy:

• art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)

po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.01.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii stosowania art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)

stwierdza

że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W dniu 20.01.2006 r. złożył w tut. Organie podatkowym wniosek w trybie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Tekst jednolity Dz. U.z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, że Podatnik od miesiąca października 2005 r. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej warzyw i owoców, w odniesieniu do których stosuje stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 3 %. Całą wartość sprzedaży ewidencjonuje w prowadzonej ewidencji sprzedaży, przy czym przeważająca część sprzedaży dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Jednocześnie Wnioskodawca dodaje, iż z tytułu świadczonych usług nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 14 a § 1 w/cyt. ustawy, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na gruncie powstałych wątpliwości, Podatnik wystąpił do tut. Organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego poprzez wskazanie prawidłowej metody obliczenia kwoty obrotu, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, skutkiem zastosowania tego przepisu jest możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących do momentu przekroczenia limitu, czyli kwoty obrotu (zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) określonego przepisami prawa, który stanowi sprzedaż pomniejszoną o kwotę podatku należnego.

Na mocy art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z § 3a ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 273, poz. 2706 z późn. zm.) okresie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 marca 2006 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania:

1. podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług wymienionej w poz. 1-39 załącznika do rozporządzenia, jeżeli w poprzednim roku podatkowym udział obrotów z tytułu tej sprzedaży w obrotach ogółem podatnika z działalności wymienionej w art. 111 ust. 1 ustawy był większy niż 70 %;
2. podatników, z zastrzeżeniem ust. 5, opłacających zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej w zakresie działalności wymienionej:
   a) w części I w lp. 1, 10, 12, 26, 31-34, 40-45, 47-50, 54, 58, 65, 74, 77, 78, 84, 92-95, w części V w lp. 3, 4 - usługi w zakresie transportu osób na rzece Dunajec przez flisaków pienińskich, w części VII w lp. 1-2, w części X i XI załącznika nr 3 do ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), wykonywanej bez zatrudniania pracowników, z wyjątkiem małżonka,
   b) w części I w lp. 2, 7, 28, 35-39, 60-64, 79 i w części VIII załącznika nr 3 do ustawy, o której mowa w lit. a
   - jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania;
3. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwotę 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6;
4. podatników, którzy byli do dnia 31 grudnia 2005 r. zwolnieni od obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, innych niż wymienieni w pkt 1-3.

Przy czym z treści § 3a ust. 8 w/cyt. rozporządzenia – dodanego przepisem § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 lutego 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 28, poz. 204) – wynika, iż przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy rozpoczęli sprzedaż w 2005 r. i w trakcie 2005 r. nie przekroczyli kwoty obrotów z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, w wysokości 20 000 zł.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w pierwszym kwartale 2006 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3a ust. 6 w/cyt. rozporządzenia).

Z powyższej regulacji prawnej wynika, iż podatnicy, którzy rozpoczęli działalność gospodarczą w 2005 r. i nie przekroczyli w tym okresie obrotów z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w wysokości 20.000 zł, nadal korzystają ze zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących. Przy czym jeżeli w trakcie roku 2006 r. przekroczą kwotę obrotu w wysokości 40.000 zł – będą zobligowani do wprowadzenia kas rejestrujących po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przekroczyli limit obrotów.

Na podstawie art. 29 ust. 1 w/cyt. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozumienia tego przepisu ma zdefiniowanie znaczenia słowa „sprzedaż". Definicję legalną tego pojęcia na użytek ustawy o podatku od towarów i usług sformułowano w art. 2 pkt 22 w/cyt. ustawy, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnatrzwspólnotową dostawę towarów. Przez „kwotę należną z tytułu sprzedaży" należy więc rozumieć kwotę należną z tytułu jej dokonania, a więc przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatkiem - na podstawie art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - jest wynikające z ustawy podatkowej publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy.

Zatem „podatkiem", którego wartości nie wlicza się do „kwoty należnej z tytułu sprzedaży" może być wyłącznie podatek należny wynikający z ustawy o podatku od towarów i usług, a więc podatek, którego wystąpienie jednoznacznie ustanawia konkretny przepis. Podatek ten musi występować w chwili wyliczania kwoty należnej z tytułu sprzedaży uprawniającej do zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania, zatem - niewliczanie do wartości sprzedaży kwoty podatku należnego - nie dotyczy podatników podmiotowo zwolnionych, u których podatek taki - na podstawie art. 113 ust. 1 - w ogóle nie występuje do chwili przekroczenia limitu 10.000 euro lub rezygnacji ze zwolnienia. Podatek należny, który występuje w chwili wyliczania wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania, ale nie podlega wliczeniu do wartości tej sprzedaży, wystąpi jedynie u podatników, o których mowa w ust. 11 omawianego przepisu, tzn. takich, którzy byli już podatnikami i naliczali podatek należny w wartości swej sprzedaży i rozliczali go w urzędzie skarbowym, ale - z powodu nieprzekroczenia wartości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 postanowili powrócić do zwolnienia od opodatkowania.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej okoliczności stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca - jako podmiot zwolniony od podatku od towarów i usług ze względu na uzyskaną wartość sprzedaży, nie pomniejsza jej o kwotę należnego podatku, ponieważ nie jest obowiązany go naliczać. Zatem „kwotę obrotów", o której mowa w treści cytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego stanowi dla Podatnika cała wartość sprzedaży, ponieważ podatek należny, o który pomniejsza się kwotę należną, w jego przypadku nie występuje. Zatem w ocenie tut. Organu podatkowego prawidłowo ustalona „kwota obrotu", w przypadku podatnika podmiotowo zwolnionego od podatku od towarów i usług nie podlega zmniejszeniu o kwotę „hipotetycznego" podatku, nie jest to bowiem podatek istniejący ani należny.