POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie, po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 20.06.2006r. (data wpływu do tut. urzędu) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie ustalenia utraty prawa do zwolnienia podmiotowego po przekroczeniu obrotu o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 20.06.2006r. Podatnik działając na podstawie art. 14a Ordynacji podatkowej wniósł o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jednocześnie oświadczył, iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1997r. w zakresie wykonywania robót ogólnobudowlanych, wykonywania pokryć dachowych oraz działalność usługową w zakresie naprawy i konserwacji statków, platform i konstrukcji pływających i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Od 01.01.2006r. Zapytujący prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług stolarskich i innych remontowych na statkach znajdujących się na terenie Niemiec i należących do kontrahenta niemieckiego. Przychody uzyskiwane w 2006r. pochodzą wyłącznie ze świadczenia w/w usług na terenie Niemiec.

W tym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 113 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług do dnia dzisiejszego nie przekroczył on wartości sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1, ustawy o podatku od towarów i usług tym samym nie miał obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce.

Zadaniem podatnika obrót z tytułu świadczenia usług na ruchomym majątku (statkach) położnym w Niemczech nie powinien być brany pod uwagę przy ustalaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to, terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stale miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W myśl art. 27 ust. 2 pkt 3 lit d ustawy, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28

Jednocześnie zgodnie z art. 28 ust. 7 ustawy, w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi, numer pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Podatnik w przedmiotowym zapytaniu wskazał, iż świadczy usługi remontowe na statkach, które dla potrzeb ustawy o podatku od towarów i usług należy traktować jako świadczenia związane z pracami na majątku ruchomym.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sprawie opodatkowania usług podatkiem od towarów i usług istotne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Opodatkowanie następuje bowiem w miejscu (kraju), które ustawa o podatku VAT uznaje za miejsce ich świadczenia. Zatem, w myśl powyższej zasady miejscem opodatkowania jest kraj, w którym prace polegające na remoncie statków są faktycznie wykonywane.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia sie od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Ponadto, stosownie do ust. 5 wyżej cytowanego artykułu, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Reasumując, wykonywane przez Podatnika usługi remontowe są usługami świadczonymi na ruchomym majątku rzeczowym, a miejscem ich świadczenia (biorąc pod uwagę miejsce gdzie są faktycznie wykonywane) są Niemcy. Zatem przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce - tym samym obrotów osiągniętych z tytułu ich świadczenia, nie wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, w przedstawionym stanie faktycznym i na gruncie obowiązujących przepisów, Naczelnik tut. Urzędu uznał stanowisko podatnika za prawidłowe.