POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1, 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Częstochowie stwierdza, że stanowisko Pana J. K. przedstawione we wniosku, który wpłynął do urzędu dnia 29.08.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług świadczonych na podstawie opisanej we wniosku umowy agencyjnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.08.2006 r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Częstochowie wpłynął wniosek Pana J. K. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego i podatku od towarów i usług. W dniu 22.09.2006 r. wpłynęło pismo uzupełniające ww. wniosek.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Przedstawiając stan faktyczny Pan J. K. poinformował, że zamierza prowadzić działalność gospodarczą, zgłoszoną w ewidencji działalności gospodarczej jako działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju. W działalności Podatnik będzie najmować lokal i środki transportowe, korzystać z własnych środków trwałych i wyposażenia oraz zatrudniać pracowników. Podatnik będzie świadczyć usługi na rzecz podmiotu gospodarczego określonego jako „Przedsiębiorstwo” na podstawie zawartej z nim umowy agencyjnej. Przedmiotem tej umowy będą usługi outsourcingu w zakresie logistyki spedycji towarów handlowych oraz w zakresie oceny bezpieczeństwa obrotu towarami akcyzowymi, składowanymi w pomieszczeniach podnajętych przez Przedsiębiorstwo od Podatnika, który również będzie najmować je od innej firmy. Zgodnie z postanowieniami umowy Podatnik, oznaczony jako „Agent”, ma sprzedawać wyłącznie towary należące do „Przedsiębiorstwa”. „Agent” nie będzie posiadał uprawnienia do rozporządzania towarami jak właściciel, a warunki, na jakich ma odbywać się sprzedaż ściśle wynikają z treści umowy. Ponadto „Agent” będzie odpowiedzialny majątkowo za prowadzenie całokształtu spraw z zakresu logistyki spedycji towarów i ponosić będzie pełną odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy wykonywaniu zlecenia, w tym również wobec osób trzecich. Zakres obowiązków należących do „Agenta” został szczegółowo określony w umowie, załączonej do wniosku. Usługi te polegają na pośredniczeniu przy zawieraniu umów z kontrahentami (wyszukiwaniu odbiorców towarów, przedstawianiu potencjalnym klientom oferty towarowej i cenowej, zbieraniu zamówień na dostawy towarów, sprawdzaniu wiarygodności kontrahentów, reklamie sprzedawanych wyrobów). Poza typowymi usługami świadczonymi w ramach umowy agencyjnej Podatnik ma organizować w szerokim tego słowa rozumieniu działalność w pomieszczeniach magazynowych „Przedsiębiorstwa”. Wnioskodawca wskazał, że usługi stanowiące przedmiot umowy agencyjnej zaliczane są do grupowania PKWiU 51.19.10-00.00 „usługi pośrednictwa prowadzone przez agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju.” Faktury za sprzedane towary ma wystawiać pracownik „Przedsiębiorstwa”, a nie „Agent”. Natomiast Podatnik będzie zgodnie z umową wystawiać faktury VAT dla zleceniodawcy za świadczenie usług na zasadzie wynagrodzenia prowizyjnego według ustalonych warunków. Strona podkreśliła, że ze zleceniodawcą nie wiążą jej stosunki pracownicze.

We wniosku postawiono zapytanie, czy usługi wykonywane na podstawie opisanej umowy agencyjnej podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i według jakiej stawki podatku, czy też przychody z tych czynności stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście wymienionej w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i korzystają z wyłączenia od podatku na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według Strony postanowienia umowy agencyjnej nie uprawniają do kwalifikowania przychodów uzyskanych w wyniku jej realizacji do przychodów osiąganych z działalności wykonywanej osobiście wymienionej w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca przedstawił stanowisko, że przedmiotowe usługi stanowią czynności wykonywane w ramach samodzielnej działalności gospodarczej, ponieważ z tytułu ich wykonania jest uznawany za podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, a stawką właściwą do ich opodatkowania jest stawka w wysokości 22%.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Częstochowie podziela stanowisko przedstawione we wniosku.

Umowa agencyjna, zgodnie z art. 758 K.c. stanowi umowę cywilnoprawną, przez którą przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Pojęcie outsourcingu (ang. outside resource using) oznacza wykorzystywanie zasobów zewnętrznych, zlecanie wyspecjalizowanym podmiotom zewnętrznym procesów niezbędnych dla funkcjonowania własnego przedsiębiorstwa, które zostaną tam zrealizowane efektywniej, niż byłoby to możliwe we własnym zakresie. Zwykle dotyczy to zadań pomocniczych, jak np. usług ochroniarskich, prawniczych, informatycznych. Najczęstszą przyczyną wprowadzania praktyk outsourcingowych jest dążenie do obniżenia kosztów działalności.

Czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług określa art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), gdzie w pkt 1 wymieniono odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług. Dostawę towarów zdefiniowano w art. 7 ust. 1 jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 3 tej ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu, jeżeli są dokonane przez podmiot mający status podatnika, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W ust. 2 postanowiono, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy stanowi natomiast, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt. 2-9 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z treścią umowy „Przedsiębiorstwo” zleciło „Agentowi” usługi outsourcingu w zakresie logistyki spedycji towarów handlowych oraz w zakresie oceny bezpieczeństwa obrotu towarami akcyzowymi, składowanymi w pomieszczeniach magazynowych. Jak wskazała Strona, usługi te sklasyfikowane są w PKWiU w grupowaniu o symbolu 51.19.10-00.00. Przy realizacji zlecenia Podatnik będzie zatrudniał pracowników.

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że czynności wykonywane w ramach działalności wykonywanej osobiście, wymienionej m.in. w pkt 9 art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli wykonywane są w warunkach ograniczonej samodzielności, nie są uznawane za działalność gospodarczą.

Czynności „Agenta” wykonywane w ramach realizacji przedmiotowego zlecenia nie stanowią jednak działalności, o której mowa w art. 13 pkt 9 ustawy, co potwierdza postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Częstochowie Nr PBI/415-66/06 z dnia 20.11.2006 r. zatem nie podlegają one wyłączeniu z opodatkowania na podstawie ww. przepisu.

Nadto brak jest podstaw do oceny, iż opisana działalność nie ma przymiotu działalności wykonywanej samodzielnie, wobec tego stanowi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przytoczonego wyżej art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a „Agent” ma status podatnika tego podatku.

Czynności wykonywane przez „Agenta” podlegają zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Właściwą stawką podatku VAT od ww. czynności jest stawka podstawowa określona w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w wysokości 22%.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia. W przypadku zmiany przepisów interpretacja stanie się nieaktualna.