P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Strona świadczy usługi dzierżawy wagonów kolejowych dla swoich kontrahentów, których siedziby znajdują się w Niemczech i Czechach. Do dnia 30 czerwca 2006r. wagony kolejowe nie były uznawane na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usługa za środki transportu. W związku z tym na podstawie art. 27 ust. 3 pkt 2 w zw. z art. 27 ust 4 pkt 6 ww. ustawy świadczone przez Stronę usługi dzierżawy wagonów kolejowych na rzecz ww. kontrahentów nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. W związku z wejściem w życie z dniem 1 lipca 2006r. przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy Rady nr 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (VI dyrektywa) wagony kolejowe uważa się za środki transportu do celów art. 9 ust. 2 lit. e) tiret ósme ww. dyrektywy.
W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie, że w fakturach dokumentujących usługi wykonane w czerwcu 2006r. i wystawionych w tym miesiącu, z tytułu których obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19 ust.13 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług powstał w lipcu 2006r. (lub później), nie powinna była wykazywać podatku należnego z tytułu ich świadczenia w wysokości 22 %.
Zdaniem Strony skoro od 1.07.2006r. dla świadczonych przez nią usług dzierżawy wagonów miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę, a więc Strona, posiada swoja siedzibę (Polska), dopiero usługi wyświadczone (wykonane) po tej dacie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju według właściwej stawki.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje. W myśl art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ) przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest co do zasady miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Na zasadzie odstępstwa od ww. reguły, zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku usług wymienionych w ust. 4, gdy są one świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. W myśl art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy przepis ust. 3 stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu.
Z dniem 1.07.2006r. weszło w życie rozporządzenie Rady WE nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. Ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005). Zgodnie z art. 10 tego rozporządzenia - obowiązującego w całości i bezpośrednio w każdym państwie członkowskim Wspólnoty stosownie do Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską - przyczepy i naczepy, a także wagony kolejowe uważa się za środki transportu do celów art. 9 ust. 2 lit. e) tiret ósme dyrektywy 77/388/EWG. Odpowiednikiem ww. przepisu dyrektywy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest art. 27 ust. 4 pkt 6.
Oznacza to, iż od dnia 1.07.2006r. w przypadku usług wynajmu, dzierżawy oraz innych usług o podobnym charakterze mających za przedmiot przyczepy, naczepy, a także wagony kolejowe - a więc środki transportu w ww. rozumieniu, określone w art. 27 ust. 3 ustawy szczególne zasady ustalania miejsca ich świadczenia nie mają zastosowania. Tym samym miejsce świadczenia tych usług winno być ustalane zgodnie z ogólną regułą określoną w art. 27 ust. 1 ustawy, tj. przede wszystkim według miejsca siedziby usługodawcy.
Przechodząc na okoliczności rozpatrywanego przypadku oznacza to, iż od 1.07.2006r. świadczone przez Stronę na rzecz kontrahentów z innych państw członkowskich Wspólnoty usługi wynajmu wagonów kolejowych jako usługi, których miejsce świadczenia zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przypada na terytorium kraju (Polski), podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku. Usługi wykonane, tj. takie, których świadczenie zostało zakończone przed tą datą, winny w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego zostać opodatkowane na dotychczasowych zasadach, a więc zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług w kraju, gdzie nabywca tych usług posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Bez względu na fakt, iż obowiązek podatkowy z tytułu ich świadczenia powstał w myśl art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług już po 1.07.2006r. Powyższe potwierdza pismo Ministerstwa Finansów z dnia 24 czerwca 2004r. Nr PP3-812-458/2004/AK/1786, w którym stwierdzono, że wykonanie przez podatnika czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powoduje obowiązek rozliczenia podatku według stawek obowiązujących w dniu wykonania tej czynności. Określony w przepisach moment powstania obowiązku podatkowego wskazuje na termin rozliczania przez podatnika podatku z tytułu wykonanej czynności.
Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego zauważa, iż ustawą z dnia 13 lipca 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U nr 143, poz. 1028) do ustawy o podatku od towarów i usług w art. 27 dodany został ust. 7 w brzmieniu ,, Za środki transportu, o których mowa w ust. 4 pkt. 6, uznaje się także środki transportu, o których mowa w art. 10 rozporządzenia nr 1777/2005".