P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm), w związku z wnioskiem Towarzystwa Edukacyjnego z dnia 22.09.2006r. (data wpływu do tutejszego organu podatkowego: 25.09.2006r.) uzupełniony w dniu 09.10.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim

p o s t a n a w i a

stwierdzić, że stanowisko zawarte w w/w piśmie jest prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 22.09.2006r. (data wpływu do tutejszego organu podatkowego: 25.09.2006r.) Towarzystwo Edukacyjne zwróciło się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedstawiony we wniosku stan faktyczny: Towarzystwo Edukacyjne jest podmiotem wpisanym do rejestru stowarzyszeń, którego celem statutowym jest działalność oświatowa. W oparciu o przepisy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) korzysta za zwolnienia przedmiotowego. Zasadnicze źródło dochodu z prowadzonej działalności to subwencja oświatowa i czesne wpłacane przez rodziców uczniów. Zdarzają sie przypadki, że rodzice zalegają z zapłatą czesnego, z uwagi na to wysyłane są wezwania i należność zostaje uregulowana. Występuje jednak kilka pozycji, które mimo wezwań pozostają nieuregulowane. Ze względu na wysokie koszty postępowania windykacyjnego i sądowego Towarzystwo Edukacyjne jest skłonne podjąć decyzję o spisaniu tych należności jako nieściągalne.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy należności z tytułu czesnego, odpisane jako nieściągalne mogą być uznane za koszt poniesiony w związku z wykonywaniem działalności statutowej?

Zdaniem wnioskodawcy koszty z tytułu czesnego odpisane jako nieściągalne są to koszty uzyskania przychodów, zatem możliwe jest włączenie wartości utraconych należności do ogółu kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem działalności statutowej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w piśmie stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grodzisku Mazowieckim uprzejmie informuje:

Zgodnie z art. 16 ust.2 ustawy z dnia 15 luty 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) za wierzytelność, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:
1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2) postanowieniem sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub
b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a), lubc) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera zamknięty katalog udokumentowania nieściągalności wierzytelności a więc udokumentowanie nieściągalności w inny sposób nie może być uznane za spełniające warunki ustawowe, a wobec tego nie może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Oprócz konieczności udokumentowania nieściągalności wierzytelności w sposób określony w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pamiętać należy, że stosownie do zapisu art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) wierzytelność odpisana jako nieściągalna musi być uprzednio zarachowana jako przychód należny. Dopiero po spełnieniu obydwu warunków, wierzytelność odpisana jako nieściągalna może być uznana za koszt uzyskania przychodów z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 20.

Wobec powyższego po spełnieniu ww. warunków należność z tytułu czesnego, odpisana jako nieściągalna może by uznana za koszt uzyskania przychodu.

Zatem, stanowisko podatnika dotyczące uznania powyższych wydatków za koszty uzyskania przychodów jest prawidłowe.