Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym

W dniu 08.09.2006 r. Pan Leszek X i Adam Y złożyli w tut. Urzędzie Skarbowym wniosek o udzielenie interpretacji prawa podatkowego w zakresie ustalenia wartości początkowej stanowiącej podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, nabytej na potrzeby działalności gospodarczej, nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami i budowlami wraz z urządzeniami do produkcji. W dniu 19.09.2006 r. podatnicy wnieśli opłatę skarbową w wysokości 5,00 zł oraz uzupełnili wniosek o oświadczenie, że wobec wspólników nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym. Ponadto przedłożono kserokopię aktu notarialnego 07.08.2006 r. dot. umowy sprzedaży nieruchomości zabudowanej położonej w P, która służy wspólnikom do prowadzenia działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej. Wspólnicy spółki cywilnej nabyli na mocy umowy sprzedaży z dnia 07.08.2006 r. do majątków objętych ustawową wspólnością małżeńską udziały po #189; nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami i budowlami wraz z urządzeniami do produkcji od Agencji Nieruchomości Rolnych w wyniku przeprowadzonego przetargu nieograniczonego. Nieruchomość nabyta została na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez ww. przedsiębiorców, albowiem żony przedsiębiorców nie prowadzą działalności gospodarczej. Zakup nastąpił w części za środki pieniężne pochodzące z majątków małżeńskich przedsiębiorców, tj. kwota wniesionego wadium w wysokości 50.000,00 zł, a w pozostałej części za środki pieniężne pochodzące z majątku objętego wspólnością ustawową wspólników spółki, tj. z kredytu zaciągniętego w ramach tej spółki w kwocie 210.000,00 zł. Kupiona nieruchomość wraz z budynkami, budowlami i urządzeniami została wykazana w ewidencji środków trwałych prowadzonej w ww. firmie. Z przedłożonego aktu notarialnego wynika, że Adam i Danuta małżonkowie X oraz Leszek i Jadwiga małżonkowie Y nabyli nieruchomość położoną w P, w skład której wchodzą grunty o powierzchni 1,1059 ha oraz budynki, budowle i urządzenia. Cena nieruchomości wraz z wyposażeniem została ustalona w drodze przetargu na kwotę 260.000,00 zł i do dnia aktu została zapłacona w całości. Cena ta obejmuje cenę gruntu ustaloną na kwotę 130.000,00 zł oraz cenę budynków, budowli i urządzeń ustaloną na łączną kwotę 130.000,00 zł.

Na tle powyższych okoliczności wnioskodawcy formułują stanowisko, iż "podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych jest cała zapłacona cena nieruchomości wraz z budynkami, budowlami i urządzeniami".

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, że stanowisko to jest nieprawidłowe

Do opisanego stanu faktycznego ma zastosowanie przepis art. 22a, art. 22c pkt 1 oraz art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

• zgodnie z art. 22g ust.1 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze kupna uważa się cenę ich nabycia,
• w myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
• zgodnie z art. 22a ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny , urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na podstawie wskazanego stanu faktycznego i prawnego tut. Organ stwierdza, iż amortyzacji nie podlegają grunty, których wartość w przedmiotowej sprawie wynosi 130.000,00 zł, zaś do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy wprowadzić poszczególne składniki majątku (budynki, budowle, urządzenia produkcyjne), które spełniają warunki wskazane w art. 22a (updof) i ustalić odrębnie dla każdego z tych środków trwałych wartości początkowe (w łącznej kwocie 130.000,00 zł), stanowiące podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Wobec powyższego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, wydana została w oparciu o obowiązujący stan prawny w dniu 19.10.2006 r. i obowiązuje do czasu jego zmiany.

Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej).