Interpretacja Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie
1471/DPD2/423-73/06/MS
z 11 sierpnia 2006 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
1471/DPD2/423-73/06/MS
Data
2006.08.11
Autor
Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
koszty postępowania
ogłoszenie upadłości
postępowanie upadłościowe
uprawdopodobnienie nieściągalności
wierzyciel
wierzytelności nieściągalne
Pytanie podatnika
Czy Spółka może uznać za koszty uzyskania przychodu wierzytelności odpisane jako nieściągalne, udokumentowane postanowieniem Sądu Rejonowego wydanego po rozpatrzeniu wniosku innego wierzyciela, o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości z uwagi na fakt, że majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania.
P O S T A N O W I E N I E Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr. 8, poz.60 ze zm), po rozpatrzeniu wniosku X Sp. z o o. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny postanawia: - uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe. UZASADNIENIE Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Spółka posiada wierzytelności w stosunku do jednego ze swoich kontrahentów z tytułu nieuregulowanej zapłaty za świadczenie usług. Mimo licznych prób oraz postępowania komorniczego, Spółce nie udało się odzyskać należnego jej wynagrodzenia. Jednocześnie zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi, Spółka uznała należne jej wynagrodzenie za świadczone usługi, jako przychód należny w myśl art. 12 ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka nie była jedynym niezaspokojonym wierzycielem przez swojego kontrahenta. W związku z powyższym, za zgodą wnioskującego, jest w posiadaniu kopii postanowienia Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy (XVII Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych) wydanego z wniosku innego wierzyciela -kontrahenta dłużnika, w którym to Sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości na podstawie art. 13 ust.1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 roku Prawo upadłościowe i naprawcze tj. z uwagi na fakt, że majątek niewypłacalnego dłużnika nie starcza na zaspokojenie kosztów postępowania sądowego. W związku z powyższym, Spółka zwróciła się do Naczelnika tutejszego Urzędu o potwierdzenie jej stanowiska dotyczącego możliwości uznania za koszty uzyskania przychodu wierzytelności odpisanych jako nieściągalne udokumentowanych postanowieniem Sądu Rejonowego wydanego po rozpatrzeniu wniosku innego wierzyciela, o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości z uwagi na fakt, że majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania. Zdaniem Spółki zostały spełnione przesłanki art.16 ust.2 pkt.1 w związku z art.16 ust.1 pkt.25 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), dlatego też odpisane wierzytelności stanowią koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z art.16 ust.1 pkt 25 lit. a w zw. z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszt uzyskania przychodu uznaje się nieściągalne wierzytelności zaliczone uprzednio do przychodów należnych, jeżeli ich nieściągalność została udokumentowana między innymi "postanowieniem sądu o (...) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie starcza na zaspokojenie kosztów postępowania".Powołany powyżej przepis pozwala zatem uznać za koszt uzyskania wierzytelność spisaną, jako nieściągalną po ziszczeniu się dwóch warunków, a mianowicie:wierzytelność taka została zarachowana, jako przychód należny oraznieściągalność wierzytelności została udokumentowana w odpowiedni sposób np. postanowieniem sądu o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza nawet na pokrycie kosztów postępowania. W opinii Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym spełnione zostały obie przedstawione wyżej przesłanki, a tym samym Spółka ma prawo zaliczyć nieściągalną wierzytelność do kosztów uzyskania przychodów. Strona podkreśla, że każda z wymienionych przesłanek odznacza się innym charakterem. Pierwsza, dotycząca konieczności uprzedniego zarachowania wierzytelności, jako przychodu należnego, odnosi się bez wątpienia do konkretnego podatnika posiadającego konkretną wierzytelność w stosunku do określonego kontrahenta (dłużnika). Druga natomiast dotyczy odpowiedniego udokumentowania nieściągalności wierzytelności w znaczeniu przedmiotowym, natomiast już nie podmiotowym. W konsekwencji, zdaniem Spółki nie jest wymagane w myśl wskazanego przepisu, aby postanowienie Sądu o oddaleniu wniosku o ogłoszeniu upadłości było wydane na wniosek podmiotu, który zamierza spisać nieściągalną wierzytelność w koszty uzyskania przychodów. Okoliczności stwierdzone postanowieniem Sądu są bowiem okolicznościami obiektywnymi, a tym samym czynnik osoby wierzyciela wydaje się być tutaj nieistotny. Identyczne stwierdzenie zawierałyby każde następne postanowienia wydane na wniosek innych wierzycieli tego samego dłużnika. Zdaniem Spółki, postanowienie Sądu o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnika wydane na wniosek jednego z wierzycieli jest skuteczne także względem pozostałych wierzycieli tego dłużnika, a tym samym wypełnia przesłankę art. 16 ust. 1 pkt 25 lit.a w zw. z ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i może być podstawą do spisania nieściągalnej wierzytelności w koszty uzyskania przychodów, jeżeli oczywiście uprzednio została ona zarachowana, jako przychód należny. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu przedstawiona przez Spółkę argumentacja jest nieprawidłowa. Pojęcie wierzytelności wynika ze stosunku zobowiązaniowego, w którym jedna strona (wierzyciel) może żądać od drugiej (dłużnika) określonego świadczenia, a ta ostatnia jest zobowiązana to świadczenie spełnić. Wierzytelność jest zatem roszczeniem, najczęściej o zapłatę za towar lub usługę. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2, to znaczy: 1)postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo 2)postanowieniem sądu o:a)oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub b)umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku gdy zachodzi okoliczność wymieniona wyżej, lub c)ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo 3)protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty. Z powyższego wynika, że wierzytelności nieściągalne stanowią koszty podatkowe, jeżeli spełnione są łącznie dwie przesłanki: |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.