Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik wraz ze swoją bratanicą jest współwłaścicielem po #189; części nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny. W przyszłości zamierza przekazać bratanicy swoją część zawierając umowę o odpłatne zniesienie współwłasności. Jego zdaniem winien zapłacić 10% zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych, przyjmując za podstawę opodatkowania wartość stanowiącą sumę poniesionych przez niego kosztów przy wykupie lokalu mieszkalnego.

Stosownie do przepisu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.) przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Jak wynika z art. 19 ust. 3 powołanej ustawy wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 4, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Ustawodawca posłużył się w art. 19 ust. 4 zwrotem nieokreślonym "cena znacznie odbiegająca od wartości rynkowej bez uzasadnionej przyczyny". Tego rodzaju sformułowanie daje organowi podatkowemu możliwość uwzględnienia różnych indywidualnych sytuacji, w których jest uzasadnione zastosowanie ceny innej niż rynkowa. Organ podatkowy wzywa strony umowy do zmiany podanej wartości lub do wskazania przyczyny uzasadniającej zastosowanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej.

Organ podatkowy jest uprawniony do ustalenia wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego z uwzględnieniem opinii biegłych dopiero wówczas, gdy strony umowy sprzedaży nieruchomości nie wskażą przyczyn, które uzasadniają podanie w umowie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. Zatem powołanie przez organ biegłego w sprawie następuje dopiero po wyczerpaniu środków określonych w art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Strony umowy sprzedaży winny mieć możliwość pełnego i swobodnego przedstawienia okoliczności związanych z zawartą transakcją i ustaleniem ceny sprzedaży w wysokości znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, a obowiązkiem organu podatkowego jest ocenić, czy okoliczności te zasługują na uwzględnienie przy rozstrzyganiu sprawy (wyrok NSA z dnia 11.02.1998r. I SA/Gd 1562/96).

Zgodnie zatem z powołanymi wyżej przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 (w tym przypadku z odpłatnego zniesienia współwłasności lokalu mieszkalnego) jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, pod warunkiem, że jest ona zgodna z wartością rynkową na dzień dokonania transakcji zbycia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.

Mając na uwadze powołany stan prawny i przedstawiony stan faktyczny, tutejszy organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast tut. organ podatkowy i organ kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.