W dniu 4 października 2006r., Płatnik złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w ramach środków pochodzących z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Wnioskująca organizuje pracownikom letni wypoczynek. W celu minimalizacji potencjalnych kosztów Spółka zakupiła przyczepę kempingową, którą Wnioskodawca wystawia na polu kempingowym. Wnioskująca pokrywa całość kosztów związanych z wystawieniem przyczepy na polu kempingowym oraz pozostałe koszty związane z pobytem pracowników na tym polu, zgodnie z wystawioną fakturą.

W związku ze stanem faktycznym opisanym powyżej, powstała wątpliwość, w którym momencie powstaje obowiązek podatkowy od wartości otrzymanych nieodpłatnie świadczeń przez pracownika, w przypadku gdy koszty związane z tymi świadczeniami znane są Wnioskującej z opóźnieniem, tzn. dopiero po zakończeniu wypoczynku letniego (czy będzie to miesiąc korzystania z nieodpłatnego świadczenia – co w przypadku, gdy świadczenie przypada na przełom miesięcy, czy miesiąc, w którym można ustalić wartość tego świadczenia) ?

W opinii Wnioskującej, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń. Pracownik otrzymuje świadczenie (korzysta z wypoczynku) np. w miesiącu czerwcu, ale koszty związane z jego pobytem są znane firmie dopiero po zakończeniu okresu letniego (we wrześniu).

W związku z powyższym – w opinii Wnioskującej – obowiązek odprowadzenia podatku z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń powstaje dopiero we wrześniu (moment otrzymania faktury), a nie w czerwcu, lipcu, czy sierpniu, kiedy to pracownik przebywał na kempingu, gdyż w tych miesiącach nie była jeszcze znana wartość świadczenia, z którego pracownik korzystał.

Spółka podnosi, iż nie można odprowadzać podatku od wartości hipotetycznej, dlatego moment obowiązku podatkowego powstaje dopiero w chwili, gdy koszty określające wartość otrzymanego świadczenia są znane.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się, co następuje :

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy podatkowej, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2–2b.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie zaś do przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

– jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców (art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy),

– jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu (art. 11 ust. 2a pkt 2),

– jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku (art. 11 ust. 2a pkt 3 ustawy),

– w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca w celu minimalizacji potencjalnych kosztów, dokonała zakupu przyczepy kempingowej, która ma służyć do organizacji letniego wypoczynku pracowników. Nadto, Wnioskodawca pokrywa wszelkie koszty związane pobytem pracownika na polu kempingowym , zgodnie z wystawioną fakturą.

W postanowieniu numer ZD/4060–87/06 organ podatkowy zajął stanowisko w zakresie powstawania przychodów ze stosunku pracy w stanie faktycznym opisanym przez Wnioskującą. Aby po stronie pracownika powstał przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy podatkowej, istnieć musi możliwość wyraźnego zindywidualizowania określonej części wydatku, przypadającego na konkretnego pracownika. Nadto, jak wynika z art. 11 ust. 1 ustawy, przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń.

Skoro, jak wskazuje Wnioskująca, wysokość świadczenia dla pracownika w postaci możliwości skorzystania z kempingu, stanowiącego własność Wnioskującej, w ramach organizacji letniego wypoczynku, znana jest dopiero w momencie zakończenia sezonu letniego (tj w miesiącu wrześniu), ten właśnie moment uznać należy za właściwy do rozpoznawania przychodu na mocy art. 11 ust. 2a ustawy podatkowej, bowiem dopiero w tym momencie wysokość świadczenia przypadająca na konkretnego pracownika znana jest co do kwoty.

Mając na względzie okoliczności faktyczne sprawy oraz przywołane regulacje ustawy podatkowej, należało orzec, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Przedmiotowa interpretacja, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.