P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a §4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opisane w piśmie z dnia 21 września 2006 r. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 21 września 2006 r. (data wpływu do tut. urzędu 29 września 2006r.) Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Zarząd Spółki w trybie przewidzianym przez Kodeks Spółek Handlowych oraz zgodnie z postanowieniem Statutu Spółki zamierza zwołać Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki, którego przedmiotem będzie powzięcie uchwały w sprawie zakupu własnych udziałów w ilości 365 stanowiących 0,55% kapitału zakładowego Spółki w celu ich umorzenia oraz powzięcie uchwały o ich umorzeniu bez wypłaty wynagrodzenia za dobrowolną zgodą wspólnika, w trybie art. 199 § 3 Kodeksu Spółek Handlowych. Ponadto Spółka zamierza zbyć 3600 udziałów stanowiących 20,07% w kapitale zakładowym spółki „X” w celu ich umorzenia również bez wypłaty wynagrodzenia za zgodą wspólnika spółki „X” w trybie art. 199 § 3 Kodeksu Spółek Handlowych. Dokonanie powyższych czynności w ramach grupy kapitałowej do której należą Jednostka oraz spółka „X” mają wyłącznie charakter porządkujący strukturę grupy. W wyniku dokonania opisanych powyżej czynności nastąpi zakończenie bytu prawnego udziałów, a spółki dokonają jedynie zmian w prowadzonej przez siebie księdze udziałów.

Wątpliwości Spółki dotyczą zakresu stosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwanej dalej „ustawą”). Zdaniem Spółki wydatki na objęcie, nabycie zbywanych udziałów na rzecz Spółki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w związku z nieodpłatnym charakterem zbycia.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:

Prawną regulację problematyki umorzenia udziałów zawiera ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Umorzenie udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi unicestwienie praw udziałowych przysługujących wspólnikowi, związanych z posiadaniem przez niego udziałów. Umorzenie jest więc sposobem zakończenia bytu prawnego udziału i skutkuje definitywnym unicestwieniem praw i obowiązków majątkowych oraz korporacyjnych przysługujących wspólnikowi z tytułu uczestnictwa w spółce.

Wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie udziałów, które później są zbywane w celu ich umorzenia bez wypłaty wynagrodzenia, winny być rozpatrywane jako wydatki na objęcie i nabycie udziałów albo akcji w spółkach, bowiem zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce oraz innych papierów wartościowych, wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych. Z powyższego wynika, że wydatki na nabycie udziałów (akcji) są kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji). W przypadku zatem kiedy zbycie następuje w sposób nieodpłatny brak jest możliwości zakwalifikowania przedmiotowych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Jednostki – do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów. Na podstawie art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.Zażalenie podlega opłacie skarbowej.