POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie, po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 06.03.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie wykazania w odpowiednim rejestrze VAT otrzymanej od kontrahenta nagrody w formie bonu towarowego.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 06.03.2006r. (uzupełnionym pismem z dnia 13.03.2006r. oraz pismem z dnia 22.03.2006r.) podatnik działając na podstawie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), wniósł o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Jednocześnie oświadczył, iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Przedstawiając stan faktyczny wnioskodawca wskazał, iż jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą: sklep spożywczo - przemysłowy. Podatnik podaje, iż od sieci sklepów - w ramach promocji "Wynagradzamy zakupy" - otrzymał bon towarowy o wartości 58zł. Wartość w/w bonu została ustalona przez sklep jako procent od wielkości dokonanych przez podatnika zakupów. W regulaminie promocji zostały wskazane określone wartości obrotu, które upoważniają do otrzymania bonu w akcji promocyjnej.

Następnie podatnik oświadcza, iż otrzymanym bonem realizuje płatność za kolejne zakupy towarów, które następnie przeznacza na cele działalności gospodarczej. Wskazany bon można realizować tylko w danej sieci sklepów i tylko w tym konkretnym sklepie.

Wątpliwość podatnika budzi fakt czy odbiór w/w nagrody - w formie bonu towarowego - należy wykazać w odpowiednim rejestrze VAT.

Zdaniem podatnika, otrzymanie przedmiotowego bonu towarowego nie powoduje obowiązku jego wykazania w odpowiednim rejestrze VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie wskazuje, iż zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Stosownie do przepisu art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z przedstawionego stanu prawnego wynika, iż ewidencja dla potrzeb podatku od towarów i usług musi być prowadzona w sposób zapewniający prawidłowe sporządzenie deklaracji podatkowej, gdyż deklarację podatkową VAT-7 sporządza się na podstawie danych zawartych w tej ewidencji - oczywiście danych podpartych stosownymi dokumentami źródłowymi.

Zgodnie z dyspozycją cyt. powyżej art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prawidłowo sporządzona dla celów podatku od towarów i usług ewidencja musi zawierać:

- kwoty określone w art. 90, tj. kwoty podatku naliczonego związane z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i kwoty podatku naliczonego związane z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi takie prawo nie przysługuje,

- dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania,

- wysokość podatku należnego,

- kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego,

- kwotę podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego,

- kwotę podatku podlegającego zwrotowi z urzędu skarbowego.

Następnie, ewidencja dla potrzeb podatku od towarów i usług może zawierać także inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 przedmiotowej ustawy, ewidencja dla celów podatku od towarów i usług, winna natomiast zawierać dane określone tymi przepisami - dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Podatnicy podatku od towarów i usług swoje działania gospodarcze (zarówno w postaci dostawy towarów/świadczenia usług jak i w postaci nabycia towarów/usług) - dokonane w konkretnym okresie rozliczeniowym - winni odzwierciedlić, za pomocą dokumentujących powyższe, odpowiednich dowodów źródłowych.

Z przedstawionych powyżej przepisów prawa wynika, iż w prowadzonych przez podatnika ewidencjach dla celów podatku od towarów i usług winny zostać odzwierciedlone właśnie czynności dokonywane przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem wszelkie dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania oraz wszelkie dane mające wpływ na kwotę zobowiązania podatkowego podatnika.

Podatnik w złożonym w tut. organie podatkowym wniosku wskazał, iż od sieci sklepów - w ramach promocji "Wynagradzamy zakupy" - otrzymał bon towarowy o wartości 58zł. Wartość w/w bonu została ustalona przez sklep jako procent od wielkości dokonanych przez podatnika zakupów. W regulaminie promocji zostały wskazane określone wartości obrotu, które upoważniają do otrzymania bonu w akcji promocyjnej. Następnie podatnik oświadcza, iż otrzymanym bonem realizuje płatność za kolejne zakupy towarów, które następnie przeznacza na cele działalności gospodarczej. Wskazany bon można realizować tylko w danej sieci sklepów i tylko w tym konkretnym sklepie.

Wątpliwość podatnika budzi fakt czy odbiór w/w nagrody - w formie bonu towarowego - należy wykazać w odpowiednim rejestrze VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego towary są to rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do brzmienia art. 8 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, przez usługi rozumie się usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, które są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Przez dostawę towaru należy rozumieć - stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z przedstawionego stanu prawnego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towar rozumiemy rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast przez pojęcie usługi ustawodawca rozumie każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego - PWN 1996r., bon to dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub korzystania z usług.

Z powyższego wynika, iż bon nie jest towarem, lecz jedynie dokumentem uprawniającym do zakupu towarów. Zastępuje on zatem środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary.

Z przedstawionego stanu faktycznego i prawnego wynika zatem, iż wobec faktu, że:

1. bon towarowy stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego (znaku pieniężnego) upoważniającego do odbioru świadczenia (towaru) i w związku z czym nie mieści się w definicji towaru ani usługi (nie wypełnia zakresu pojęciowego towaru ani usługi, które zostały uregulowane w art. 2 pkt 6 oraz art. 8 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług),
2. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towaru lub świadczenie usługi (a nie otrzymanie znaku legitymacyjnego (znaku pieniężnego) upoważniającego do odbioru świadczenia - towaru)

otrzymanie przez podatnika bonu towarowego opiewającego na konkretną wartość pieniężną nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, a zatem w konsekwencji podatnik nie ma obowiązku wykazać go w rejestrze sprzedaży VAT.

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   a) z tytułu nabycia towarów i usług,
   b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2. w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług (a w związku z czym także wykazania kwoty tego podatku naliczonego w rejestrze zakupu VAT) przysługuje podatnikowi, który nabył te towary i usługi celem wykorzystania ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - nabył celem wykorzystania ich do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Kwotę podatku naliczonego stanowi natomiast suma kwot podatku określonych w fakturach: otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego, od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu, w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego, zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6, kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W myśl powyższego, podatek naliczony to podatek uiszczony przez nabywcę (importera) przy nabyciu towarów i usług (imporcie towarów) wykazany w fakturze (dokumencie odprawy celnej). W ustawowej definicji podatku naliczonego ustawodawca posługuje się pojęciem faktury jako dokumentu, w którym wykazana jest kwota podatku zmniejszająca podatek należny u nabywcy otrzymującego ten dokument. Tak więc tylko o kwoty podatku naliczonego wykazanego w tych dokumentach podatnik może zmniejszyć kwotę podatku należnego - i to o wartości ściśle z tych faktur wynikające.

Jak już wskazano, podatnik w złożonym w tut. organie podatkowym wniosku wskazał, iż od sieci sklepów - w ramach promocji "Wynagradzamy zakupy" - otrzymał bon towarowy o wartości 58zł. Wartość w/w bonu została ustalona przez sklep jako procent od wielkości dokonanych przez podatnika zakupów. W regulaminie promocji zostały wskazane określone wartości obrotu, które upoważniają do otrzymania bonu w akcji promocyjnej. Podatnik oświadcza, iż otrzymanym bonem realizuje płatność za kolejne zakupy towarów, które następnie przeznacza na cele działalności gospodarczej. Wskazany bon można realizować tylko w danej sieci sklepów i tylko w tym konkretnym sklepie.

Z przedstawionego stanu faktycznego i prawnego wynika, iż otrzymany przez podatnika bon towarowy nie stanowi podstawy (ani faktycznej ani prawnej) do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, a zatem w konsekwencji podatnik nie wyczerpuje znamion przepisów nadających ustawowe upoważnienie do wykazania go w rejestrze zakupu VAT.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie uznaje za prawidłowe stanowisko podatnika, wyrażone w piśmie z dnia 06.03.2006r. (uzupełnionym pismem z dnia 13.03.2006r. oraz pismem z dnia 22.03.2006r.), iż otrzymanie przez wnioskodawcę bonu towarowego w zamian za dokonane w sklepie zakupy (którym to bonem podatnik następnie realizuje płatność za kolejne zakupy towarów) nie powoduje obowiązku jego wykazania w odpowiednim rejestrze VAT.