D E C Y Z J A

Na podstawie art.14 b par.5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm.), po zbadaniu postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Przasnyszu nr US22/POII/443/4-1/06/GI/DS z dnia 22.08.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawiazmienić z urzędu postanowienie organu pierwszej instancji i uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

W dniu 13 czerwca 2006r. Spółka złożyła do Urzędu Skarbowego wniosek o interpretację prawa przedstawiając stan faktyczny i własne stanowisko.Przedmiotowa kwestia dotyczy usług transportowych wykonywanych na zlecenie kontrahenta z Kanady, który nie jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terenie UE. Rozpoczęcie transporu następuje w Finlandii, kończy się w Polsce i całość przebiega na terenie państw Unii.

Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał za nieprawidłowe stanowisko Podatnika, który uważa, że usługa podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących w Finlandii a podatek VAT powinna rozliczyć firma transportowa. Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji wykonujący usługę jest obowiązany do zarejestrowania swojej działalności w Finlandii i tam opodatkowania tej usługi podatkiem od wartości dodanej.

W tym stanie rzeczy organ odwoławczy stwierdził, że badane postanowienie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa, ponieważ istnieje oczywista sprzeczność między sentencją postanowienia i stanowiskiem organu pierwszej instancji zawartym w jego uzasadnieniu. Organ pierwszej instancji uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe a jednocześnie w uzasadnieniu postanowienia powtórzył za Podatnikiem kwalifikację przedmiotowej usługi jako podlegającej opodatkowaniu w Finlandii oraz konieczność dopełnienia obowiązku rozliczenia podatku przez usługodawcę.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że powyższa kwalifikacja usług transportowych wg. Podatnika, a co za tym idzie i jednocześnie stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego jest prawidłowe.W tym stanie faktycznym orzeczono jak w sentencji decyzji.