P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. z dnia 13 lutego 2006 r. (data wpływu do Urzędu - 24 sierpień 2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku przez Stronę stanu faktycznego wynika, że celem, dla którego została Ona powołana jest świadczenie usług w zakresie zwrotu podatku (VAT) podróżnym. Strona posiadała zaświadczenie Ministra Finansów potwierdzające spełnienie warunków do prowadzenia działalności w charakterze firmy pośredniczącej w zwrocie podatku (VAT) podróżnym. Zaświadczenie to - wystawione z datą 1.09.2005 r. - było ważne do 3.08.2006 r. Strona złożyła we właściwym Urzędzie Skarbowym kaucję gwarancyjną w wysokości 5.000.000,00 zł w formie gwarancji bankowej ważnej do 31.12.2006r.

W związku z wątpliwościami dotyczącymi stosowania przepisów regulujących zwrot VAT podróżnym Strona zwróciła się o odpowiedź na następujące pytania:

1)kiedy firma posiadająca zaświadczenie uprawniające do działania w charakterze pośrednika w zwrocie VAT podróżnym powinna wystąpić o wydanie kolejnego zaświadczenia, aby zachować ciągłość działalności oraz zagwarantować prawne i ekonomiczne bezpieczeństwo transakcji zawartych w ramach ważnych umów z podmiotami współpracującymi a także, kiedy należy złożyć wniosek o wydanie kolejnego zaświadczenia, aby było ono ważne od 1 marca 2006 r. (zakładając, że wszystkie warunki są spełnione);

2)która data określa początek ważności zaświadczenia;

3)jak firma może deklarować "zamiar rozpoczęcia działalności...." kilka razy w roku, bez kończenia już rozpoczętej tej samej działalności. Jest to jeden z warunków, które muszą być spełnione łącznie, aby mogło zostać wydane stosowne zaświadczenie;

4)jak należy rozumieć art. 127 ust. 8 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Takie umowy sprzedawcy przedkładają w swoich urzędach skarbowych i muszą być one podpisane z uprawnionym podmiotem. Jak ma podpisać ważną umowę o współpracy podmiot, który nie posiada ważnego zaświadczenia, lub jest ono ważne tylko przez następnych kilka miesięcy;

5)jakie są podstawy prawne do wydawania zaświadczenia na przyszłość, w dodatku na ograniczony dokładną datą okres. Sama treść zaświadczenia nawiązuje do art. 306 Ordynacji podatkowej, który z kolei mówi o tym, że zaświadczenie potwierdza stan na dany moment w czasie i może potwierdzić tylko to, co się do tego momentu wydarzyło;

6)zgodnie z ustawowym brzmieniem kaucja gwarancyjna powinna być utrzymywana przez cały okres prowadzenia działalności, a nie wydana na przewidywany okres działalności. Jaki będzie możliwy najdłuższy okres ważności zaświadczenia, jeżeli wniosek o jego wydanie zostanie złożony 15 lutego 2006 r. z potwierdzeniem spełnienia wszystkich ustawowych warunków, w tym gwarancją bankową ważną do 31 grudnia 2006 r.

W pierwszej kolejności Naczelnik Urzędu Skarbowego zwraca uwagę, iż na podstawie art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa jest obowiązany udzielić na wniosek podatnika (płatnika, inkasenta) pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach. Przy czym przez prawo podatkowe rozumieć należy - stosownie do art. 3 pkt 2 w/w ustawy - przepisy ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. W związku z powyższym niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przedstawionych przez Stronę zagadnień z zakresu prawa podatkowego w w/w rozumieniu. Nie dotyczy natomiast ich ekonomicznej racjonalności, czy związanego z ich stosowaniem bezpieczeństwa prawnego prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie wskazać należy, iż poruszone przez Stronę kwestie dotyczące warunków, które powinien spełnić podmiot zamierzający prowadzić (lub prowadzący) działalność polegającą na dokonywaniu zwrotu podatku podróżnym w punktach zwrotu VAT, określone zostały w art. 127 ust. 8 i następne ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

I tak na podstawie art. 127 ust. 8 ustawy w/w podmioty, niebędące sprzedawcami towarów, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem, że:

1)są co najmniej od 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w pkt 6, zarejestrowanymi podatnikami podatku;

2)zawiadomiły na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rozpoczęcia działalności w zakresie zwrotu podatku podróżnym;

3)co najmniej od 12 miesięcy poprzedzających złożonych złożenie wniosku o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w pkt 6, nie mają zaległości w podatkach stanowiących dochody budżetu państwa oraz zaległości z tytułu składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

4)zawarły umowy ze sprzedawcami, o których mowa w ust. 1, w sprawie zwrotu podatku;

5)złożyły w urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną w wysokości 5 mln zł w formie:

1. depozytu pieniężnego,
2. gwarancji bankowych,
3. obligacji Skarbu Państwa co najmniej o trzyletnim terminie wykupu;

6)uzyskały od ministra właściwego do spraw finansów do spraw finansów publicznych zaświadczenie stwierdzające spełnienie łącznie warunków wymienionych w pkt 1-5.

W myśl ust. 9 w/w artykułu kaucja gwarancyjna, o której mowa w ust. 8 pkt 5, jest utrzymywana przez cały okres działalności podmiotu, o którym mowa w ust. 5, i podlega zwrotowi po zakończeniu działalności związanej ze zwrotem podatku.

Zgodnie z ust. 11a w/w ustawy zaświadczenie, o którym mowa w ust. 8 pkt 6, minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje na okres nie dłuższy niż 1 rok.

W myśl zaś ust. 11c w/w artykułu przepisy ust. 8-11b stosuje się odpowiednio do podmiotów, które uzyskały zaświadczenie, o którym mowa w ust. 8 pkt 6, i które przed upływem okresu, na który zostało ono wydane, ponownie składają wniosek o wydanie zaświadczenia na następny okres.

Stwierdzić zatem należy, że:

Ad. 1) W celu zachowania ciągłości działalności przez podmiot prowadzący już działalność, której przedmiotem jest dokonywanie zwrotu VAT podróżnym, ponownie winien on wystąpić z wnioskiem o wydanie zaświadczenia na następny okres przed upływem okresu ważności dotychczasowego zaświadczenia. Przy tym w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego wniosek ten powinien być złożony na tyle przed upływem okresu ważności dotychczasowego zaświadczenia, aby możliwe było wydanie nowego zaświadczenia - w przypadku spełnienia przez podmiot wszystkich warunków, o których mowa w ustawie - w terminie określonym w art. 306a § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa przed utratą ważności przez dotychczasowe zaświadczenie. W związku z tym w celu uzyskania kolejnego zaświadczenia, ważnego od 1.03.2006 r. ze stosownym wnioskiem należało wystąpić nie później niż w dniu 22.02.2006 r., tj. w tym dniu wniosek winien trafić do właściwego organu.

Ad. 2) Zgodnie z w/w art. 127 ust. 11a ustawy o podatku od towarów i usług zaświadczenie stwierdzające spełnienie łącznie warunków uprawniających podmiot do dokonywania zwrotu VAT podróżnym minister właściwy do spraw finansów wydaje na okres nie dłuższy niż 1 rok. Zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanego przepisu bieg okresu ważności zaświadczenia rozpoczyna się od dnia jego wydania. Należy jednak zwrócić uwagę, iż z w/w przepisów ustawy nie wynika, aby w zaświadczeniu nie mógł zostać określony inny dzień, od którego należy liczyć okres jego ważności. W szczególności, jeżeli wnosi o to Strona w związku z niemożliwością dotrzymania terminu, o którym mowa w art. 306a § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Ad. 3) Na podstawie w/w art. 127 ust. 11c ustawy o podatku od towarów i usług przepisy ust. 8-11b stosuje się odpowiednio do podmiotów, które uzyskały zaświadczenie, i które przed upływem okresu, na który zostało ono wydane, ponownie składają wniosek o wydanie zaświadczenia na następny okres. W związku z tym w przypadku ubiegania się o kolejne zaświadczenie na następny okres podmiot nie tyle zawiadamia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o "zamiarze rozpoczęcia działalności w zakresie zwrotu podatku podróżnym" (art. 127 ust. 8 pkt 2), co odpowiednio o "zamiarze kontynuowania działalności w zakresie zwrotu podatku podróżnym" (art. 127 ust. 8 pkt 2 w zw. z ust. 11c).

Ad. 4) Jak wynika z brzmienia i systematyki art.127 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług zawarcie ze sprzedawcami umów w sprawie zwrotu podatku (pkt 4) stanowi jeden z warunków wydania zaświadczenia, o którym mowa w pkt 6, w związku z czym zawarcie tych umów powinno chronologicznie poprzedzać wniosek o wydanie zaświadczenia.

Ad. 5) Podstawa prawną do wydania przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych (Ministra Finansów) zaświadczenia stwierdzającego spełnienie przez podmiot łącznie wszystkich warunków wymienionych w pkt 1-5 art.127 ustawy o podatku od towarów i usług "na przyszłość", a przy tym na czas określony, stanowi wprost art. 127 ust. 11a ustawy o podatku od towarów i usług. W tym przypadku stanowi on lex specialis w stosunku do przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa dotyczących zaświadczeń (vide art. 306a i następne).

Ad. 6) Stosownie do ust. 9 art. 127 ustawy o podatku od towarów i usług kaucja gwarancyjna, o której mowa w ust. 8 pkt 5, jest utrzymywana przez cały okres działalności podmiotu, o którym mowa w ust. 5, i podlega zwrotowi po zakończeniu działalności związanej ze zwrotem podatku. W zestawieniu z cytowanym już wyżej ust. 11a w/w artykułu oznacza to, iż w przedstawionym przypadku - o ile wraz z wnioskiem o wydanie zaświadczenia Strona nie przedłoży gwarancji bankowej o dłuższym okresie ważności lub kaucji w innej formie, o której mowa w art. 127 ust. 8 pkt 5 lit. a, c ustawy - zaświadczenie winno zostać wydane na okres nie dłuższy niż do 31.12.2006 r.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.