Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-72/12/HK
z 13 czerwca 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBII/1/436-72/12/HK
Data
2012.06.13
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od czynności cywilnoprawnych --> Przedmiot opodatkowania --> Czynności podlegające opodatkowaniu
Słowa kluczowe
przedsiębiorstwa
sprzedaż nieruchomości
umowa sprzedaży
Istota interpretacji
Czy słusznym jest stanowisko Wnioskodawcy, że należy odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnej z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa?
Wniosek ORD-IN 3 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 02 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 29 i 30 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa -jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 03 marca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 16 maja 2012 r. znak: IBPP1/443-254/12/BM, IBPB II/1/436-72/12/HK, IBPBI/1/415-263/12/RM wezwano o jego uzupełnienie. Uzupełnienie wniosku wpłynęło w dniu 29 maja 2012 r. (opłata) i 30 maja 2012 r. (pozostałe braki formalne). W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca – jako osoba fizyczna – od 1997 r. prowadzi jednoosobowe przedsiębiorstwo, zatrudniając 11 pracowników. W skład firmy wchodzą:
Wokół stacji paliw znajdują się podziemne zbiorniki na paliwa i naziemne z gazem, oraz parking dla TIR-ów. Wnioskodawca ma zamiar sprzedać całość przedsiębiorstwa wraz z działką o powierzchni 0,78 ha, na której jest ono usytuowane - w formie umowy kupna-sprzedaży - przez spisanie aktu notarialnego. Do umowy kupna-sprzedaży zostanie dołączony jako protokół przekazania spis majątku trwałego i majątku obrotowego firmy, zgodny z ewidencją środków trwałych firmy, wg stanu w dniu sprzedaży. W umowie kupna-sprzedaży kupujący zobowiąże się przejąć - jako nowy pracodawca - kadrę (sprzedawców, kierownika, księgową). Od powyższej czynności sprzedający ma zamiar odprowadzić podatek od czynności cywilno-prawnych, od całości transakcji, w wysokości 2% otrzymanego przychodu. Wnioskodawca rozlicza się z tyt. osiąganych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Z chwilą sprzedaży firmy nastąpi całkowita likwidacja działalności. W treści uzupełnienia z dnia 28 maja 2012 r. (wpływ do tut. Biura – 30 maja 2012 r.) Wnioskodawca doprecyzował zdarzenie przyszłe informując, że zamierza sprzedać całe przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), tj.:
Natomiast nie zostaną sprzedane:
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie: Czy słusznym jest stanowisko Wnioskodawcy, że należy odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnej od całości przychodu, tj. z tytułu sprzedanego przedsiębiorstwa... Wnioskodawca, przywołując treść art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazuje, iż – w jego ocenie - prawidłowo postąpi, jeżeli odprowadzi 2% podatku od całości wskazanej transakcji, tj. 2% przychodu otrzymanego z transakcji kupna – sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym i zgodnym z przepisami jest, aby niniejszy podatek, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, zapłacił sprzedający. Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje: Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia. Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy). W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen przedmiotu czynności cywilnoprawnych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:
O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym. Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży przedsiębiorstwa. W skład tego przedsiębiorstwa wchodzą:
Wnioskodawca rozlicza się z tyt. osiąganych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Z chwilą sprzedaży firmy nastąpi całkowita likwidacja działalności. Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż z tytułu planowanej sprzedaży przedsiębiorstwa nie będzie ciążyło na Wnioskodawcy zobowiązanie w podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym brak jest podstaw do odprowadzenia przez Wnioskodawcę podatku w wysokości 2% od opisywanej transakcji. W przypadku umowy sprzedaży podatkowi temu podlegają bowiem umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, a nie przychód osiągnięty przez sprzedającego. Jednocześnie wskazać należy, iż obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży zawsze na kupującym. Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym występuje jako sprzedający, zatem nie jest podmiotem zobowiązanym do uiszczenia tegoż podatku. Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.