POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: koszty uzyskania przychodów - szczepienia ochronne pracowników w związku z ich wyjazdem do Indii

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka w ramach kontraktu zawartego z kontrahentem z Finlandii oddelegowuje swoich pracowników do pracy w Indiach przy montażu suwnic. W związku z wyjazdem pracowników do kraju na terenie, którego istnieje zagrożenie zarażenia się chorobami tropikalnymi, Spółka zapewnia pracownikom szczepienia ochronne zalecane przez Stację Sanitarno-Epidemiologiczną,tj.:

• szczepienie przeciw Polio,
• szczepienie przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A,
• szczepienie przeciw tężcowi,
• szczepienie przeciw błonicy,
• szczepienie przeciw durowi brzusznemu.

Spółka stoi na stanowisku, iż zakup szczepionek przeciw: wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, tężcowi i błonicy będzie kosztem uzyskania przychodu dla niej jako pracodawcy. Natomiast szczepienia przeciwko Polio i durowi brzusznemu nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Jak wynika z powyższego przepisu kosztem uzyskania przychodów są wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Są to, więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy z dnia 15.02.1992r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw.

Zatem kosztem podatkowym mogą być tylko świadczenia medyczne, do których zapewnienia obliguje pracodawcę Kodeks pracy lub inny akt prawny o randze ustawowej. Wszelkie nieobowiązkowe świadczenia zdrowotne dla pracowników, finansowane przez podmiot, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nawet wówczas, gdy wydatki z nimi związane zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu.

Art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998r., Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) zobowiązuje pracodawcę do finansowania obowiązkowych badań lekarskich: wstępnych, okresowych i profilaktycznych, niezbędnych z uwagi na warunki pracy. Zakres tych badań określony został w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996r. w sprawie przeprowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.).

Niezależnie od obowiązków nałożonych przez Kodeks pracy na pracodawców w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, obowiązek taki wynika również z postanowień ustawy o służbie medycyny pracy. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997r. o służbie medycyny pracy (Dz.U. Nr 96, poz. 593 z późn. zm.) pracodawcy zobowiązani są do objęcia profilaktyczną opieką zdrowotną pracowników, osób pozostających w stosunku służbowym oraz osób wykonujących pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą. Zadania z zakresu sprawowania opieki zdrowotnej precyzuje art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy o służbie medycyny pracy. W artykule tym pod literą "f" określono, że sprawowanie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi zobowiązuje do wykonywania szczepień ochronnych, o których mowa w art. 17 ustawy z dnia 6 września 2001r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz.U. Nr 126, poz. 1384 z późn. zm.).

Aktem wykonawczym do ustawy o chorobach zakaźnych i zakażeniach jest rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 listopada 2005r. w sprawie wykazu stanowisk pracy oraz szczepień ochronnych wskazanych do wykonania pracownikom podejmującym pracę lub zatrudnionym na tych stanowiskach (Dz.U. Nr 250, poz. 2113). Załącznikiem do ww. rozporządzenia jest Wykaz stanowisk pracy oraz szczepień ochronnych wskazanych do wykonania pracownikom podejmującym pracę lub zatrudnionym na tych stanowiskach.

W Wykazie tym zawarto m.in.:

• szczepienie przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A obowiązkowe na stanowiskach pracy, na których wykonywanie pracy związane jest z wyjazdami na obszary występowania zachowań na wirusowe zapalenie wątroby typu A,
• szczepienie przeciw tężcowi obowiązkowe na stanowiskach pracy wymagających częstego kontaktu z glebą,
• szczepienie przeciw błonicy obowiązkowe na stanowiskach pracy, na których zatrudnione są osoby na stanowiskach związanych z obsługą osób przyjeżdżających z obszarów występowania błonicy lub osoby wyjeżdżające na te obszary.

Zatem Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z zakupem szczepionek przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, tężcowi i błonicy.

W przedmiocie natomiast szczepienia ochronnego przeciw durowi brzusznemu, to w ww. Wykazie obowiązkowe jest ono dla osób zatrudnionych na stanowiskach pracy związanych z diagnostyką duru brzusznego i innych schorzeń jelitowych oraz na stanowiskach pracy przy usuwaniu odpadów komunalnych i nieczystości ciekłych lub konserwacji urządzeń służących temu celowi. W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku pracownicy Spółki zatrudniani są przy montażu suwnic, a zatem nie dotyczy ich obowiązek zaszczepienia się przeciw durowi brzusznemu.

Natomiast szczepienie ochronne przeciw Polio nie zostało w ogóle wymienione w Wykazie, a zatem koszt zakupu takiej szczepionki pracownikowi nie może być przez pracodawcę zaliczony w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując szczepienia ochronne przeciw durowi brzusznemu oraz Polio nie stanowią świadczeń, których obowiązek ponoszenia spoczywa na Spółce.

Zatem stanowisko przedstawione przez Podatnika we wniosku jest prawidłowe.