POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14 a § 1-4 w związku z art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (teks jednolity Dz.U. z 2005r.Nr 8, poz.60 ze zm.) postanawia wydać pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnośnie daty ustalania średniego kursu walut w przypadku exportu i importu, przedstawione we wniosku z dnia 06.09.2006r.(data wpływu do urzędu 08.09.2006r.), uzupełnionym pismem w dniu 28.09.2006r. jako nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

1.Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Spółka dokonuje zakupów i sprzedaży towarów na zasadach exportu i importu.Faktury wystawiane są w walutach obcych i wyceniane wg średniego kursu NBP z dnia wystawienia faktury – tak w przypadku importu jak i exportu.

2.Przedmiot interpretacji: Wspólnicy Spółki zwrócili się z zapytaniem czy powyższych przeliczeń dokonują prawidłowo tj. według prawidłowych dat.

3. Stanowisko Wnioskodawcy Wnioskodawcy uważają za właściwe stosowanie średniego kursu NBP z dnia wystawienia faktury, ponieważ przychody w walutach obcych przelicza się na złote według średnich kursów z dnia uzyskania przychodu- w przypadku exportu i poniesienia kosztu – w przypadku importu, ogłoszonych przez NBP. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury, a jeżeli faktura nie została wystawiona w terminie określonym w odrębnych przepisach, za datę powstania przychodu uważa się dzień, w którym faktura powinna być wystawiona. Natomiast w przypadku importu momentem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury, gdyż z dniem tym towar ten zostaje spółce sprzedany.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: Zgodnie z art. 14 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 ze zm.) za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia uzyskania przychodu.

Z kolei ust. 1c tego artykułu stanowi, iż za datę powstania przychodu uważa się z zastrzeżeniem ust. 1e-1g, dzień wystawienia faktury, nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym: 1) wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub 2) wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub odrębnych przepisów tytuł zapłaty, lub 3) otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach. Z powyższego wynika jednoznacznie, że dniem uzyskania przychodu jest data wystawienia faktury przy zachowaniu wymienionych warunków.

Kwestie kosztów uzyskania przychodów ponoszonych w walutach obcych, reguluje przepis art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Do ustalenia kursu średniego NBP jako dnia powstania zobowiązania z tytułu nabycia towarów i usług powinien być przyjęty kurs z dnia faktycznego otrzymania faktury, a nie z dnia jej wystawienia, ponieważ dopiero w momencie otrzymania faktury podatnik może zarachować kwotę kosztów na podstawie tego dokumentu, aczkolwiek przepisy podatkowe nie precyzują daty ich zarachowania. W dniu faktycznej zapłaty podatnik stosuje natomiast kurs sprzedaży walut ustalony przez bank, z którego usług korzysta i odpowiednio koryguje koszty podatkowe o powstałe różnice kursowe.

Uwzględniając powyższe przepisy przedstawione przez Wspólników Spółki stanowisko dotyczące ustalania kursu walut w przypadku exportu jest prawidłowe, natomiast stanowisko dotyczące ustalania kursu walut w przypadku importu jest nieprawidłowe. Stąd postanowiono, jak w sentencji.

Powyższej interpretacji udzielono zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń. Interpretacja nie jest wiążąca dla Strony, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).