POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1- 4 w związku z art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na dofinansowanie studiów podyplomowych pracownika, przedstawione we wniosku z dnia 31.10.2006r., uzupełnionego pismem w dniu 21.11.2006r., o udzielenie interpretacji, jako nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Pracownik zatrudniony w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego na stanowisku egzaminatora, do obowiązków którego należy między innymi: przeprowadzanie egzaminów teoretycznych i praktycznych kandydatów na kierowców oraz kierowców, godne zachowanie w czasie wykonywania obowiązków egzaminatora, rozwijanie wiedzy zawodowej i podnoszenia kwalifikacji - zwrócił się do pracodawcy o dofinansowanie studiów podyplomowych w zakresie profilaktyki społecznej i resocjalizacji.WORD nie kierował pracownika na powyższe studia.

2. Przedmiot interpretacji: Czy wydatki poniesione na dofinansowanie studiów podyplomowych pracownika można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

3. Stanowisko Wnioskodawcy: WORD uważa, iż może zaliczyć powyższe wydatki do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ organizuje egzaminy państwowe sprawdzające kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami. Ponadto prowadzi kursy z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego. Pracownik ubiegający się o dofinansowanie pracuje jako egzaminator. Jego praca polega nie tylko na ocenie wiedzy z zakresu przepisów ruchu drogowego, ale również na zapewnieniu osobie egzaminowanej właściwych warunków oraz przyjaznej atmosfery w trakcie przeprowadzanego egzaminu. W związku z tym posiadanie wiedzy i umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej jest przydatne do wykonywania pracy.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: W myśl § 2 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.), przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych rozumie się kształcenie w szkołach dla dorosłych i szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie, a także doskonalenie w formach pozaszkolnych. Podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego w formach szkolnych i pozaszkolnych może być realizowane na podstawie skierowania zakładu pracy lub bez takiego skierowania.

Natomiast § 4 i § 5 w/w rozporządzenia daje możliwość udzielenia pomocy pracownikom, którzy podnoszą kwalifikacje zawodowe. Z przepisów rozporządzenia wynika też, że pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole na podstawie skierowania zakładu pracy lub bez skierowania zakładu pracy pracodawca może przyznać dodatkowe świadczenia m. in. pokrycie opłaty za naukę pobieraną przez szkołę. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Katalog art. 16 ust. 1 w/w ustawy wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów nie zawiera wydatków ponoszonych na rzecz pracownika z tytułu świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Jednak wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowniczych - aby mogły stanowić koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy – muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz charakterem działalności pracodawcy. Na podatniku spoczywa ciężar dowodu w zakresie wykazania związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami. Podjętych przez pracownika studiów podyplomowych nie można uznać jako podnoszących jego kwalifikacje zawodowe, gdyż nie są związane z zakresem wykonywanych przez niego obowiązków.

Zgodnie z powyższym tut. organ podatkowy stwierdza, iż ponoszone przez WORD wydatki na studia podyplomowe pracownika w zakresie profilaktyki społecznej i resocjalizacji nie są związane z zakresem wykonywanych przez niego czynności w ramach stosunku pracy tj. egzaminatora oraz wydatki te nie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przez Ośrodek przychodami z zakresu organizowania egzaminów państwowych sprawdzających kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami i prowadzenia kursów z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego. W związku z tym w/w wydatki nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Stąd postanowiono, jak w sentencji. Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).