Postanowienie

w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie wnioskodawcy Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kraśniku zgodnie z przepisem art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) w odpowiedzi na pismo, które wpłynęło do tut. urzędu dnia 30 marca 2005 r., postanawia: uznać przedstawione przez podatnika stanowisko za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Stan faktyczny: Podatnik wraz z mężem prowadzi od 1989 roku działalność gospodarczą, której aktualna nazwa to „Przedsiębiorstwo Produkcyjno-.... - imiona i nazwiska wspólników". Pomiędzy małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej. Małżonkowie nigdy nie zawierali pomiędzy sobą spółki cywilnej. Działalność gospodarczą podatnicy prowadzili na podstawie wspólnego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w Urzędzie Miasta Kraśnik, pod numerem X/1989. Dla celów rozliczania podatku VAT z prowadzonej działalności małżonkowie posługują się numerem NIP małżonki. Podatek dochodowy płaci każdy z małżonków od połowy dochodu osiągniętego ze wspólnej działalności gospodarczej.

W dniu 7 stycznia 2005 roku burmistrz Miasta Kraśnik nadał podatnikowi oraz małżonkowi osobne numery wpisów w ewidencji działalności gospodarczej. Pod dotychczasowym numerem wspólnie prowadzonej działalności – X/1989 – została wpisana małżonka. Mąż podatnika – otrzymał nowy numer Y/2005. Zarówno podatnik, jak i mąż oznaczeni są jednakowo brzmiącą nazwą – Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Wdrożeniowe Z - imiona i nazwiska wspólników", oraz wpisani są pod jednakowym adresem.

Stanowisko pytającego: Podatnik stoi na stanowisku iż podatek dochodowy każdy z małżonków płaci po połowie (dochody ze wspólnej własności – art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) prowadząc przy tym jedną dokumentację rachunkowo – księgową. Podatnik uważa iż nadanie każdemu z małżonków osobnego numeru wpisu do ewidencji działalności gospodarczej stanowi wyłącznie czynność o charakterze czysto technicznym i nie rodzi żadnych skutków tak w zakresie prawa cywilnego (gospodarczego), jak i prawa podatkowego.

Ocena stanowiska wnioskodawcy: W ocenie tutejszego organu stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 68 ustawy z 2 lipca 2004 roku Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. nr 173 poz. 1808) organ ewidencyjny w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wzywa każdego z małżonków, którzy są wpisani do ewidencji działalności gospodarczej pod wspólnym numerem ewidencyjnym, do złożenia wniosku o zmianę wspólnego wpisu. W przypadku braku złożenia stosownego wniosku na organie ewidencyjnym spoczywa obowiązek wykreślenia wspólnego wpisu małżonków z ewidencji działalności gospodarczej w terminie do 31 grudnia 2005 r.

Oznacza to, iż z końcem 2005 r. z ewidencji działalności gospodarczej zostanie wyeliminowana działalność zarejestrowana na imię obojga małżonków, zwana „spółką małżeńską”, jako forma prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym wspólne prowadzenie działalności gospodarczej przez małżonków możliwe będzie tylko w formie organizacyjnej. przewidzianej prawem cywilnym, tj. spółki cywilnej, lub przepisami kodeksu spółek handlowych, np. spółki jawnej.

Wobec powyższego po zmianie wpisów, każdy z małżonków będzie miał status odrębnego przedsiębiorcy, a w przypadku braku między nimi umowy spółki cywilnej, lub spółki prawa handlowego, każdy z małżonków prowadził będzie odrębną pozarolniczą działalność gospodarczą w oparciu o obowiązujące przepisy prawa.

W przypadku zaistnienia powyższej sytuacji, tzn. istnienia małżonków jako dwa odrębne podmioty gospodarcze z punktu widzenia art. 24 a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku(j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz 176 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób fizycznych, księgi podatkowe dotyczące działalności gospodarczej poszczególnych małżonków powinny być prowadzone odrębnie.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia zgodnie z art. 239 i art. 222 Ordynacji podatkowej.