POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zmian.) po rozpatrzeniu wniosku Pana (...) z dnia 19.07.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na utrzymanie samochodu oraz odpisów amortyzacyjnych naliczonych wg indywidualnej stawki od samochodu stanowiącego współwłasność małżeńską

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku, uzupełnionym pismem z 19.09.2006 r., jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Od 01.03.2000 r. podatnik prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną od 2005 roku podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych według stałej stawki podatku 19%. Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa. Dnia 11.06.2006 r. małżonkowie zakupili używany samochód, który po raz pierwszy zarejestrowano 13.11.1998 r., faktura na zakup samochodu wystawiona jest na małżonkę podatnika. Podatnik zamierza wykorzystywać samochód wyłącznie na własne potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Powstała wątpliwość, czy podatnik ma prawo dokonywać comiesięcznych odpisów amortyzacyjnych wg indywidualnej stawki amortyzacji oraz czy wydatki związane z bieżącym utrzymaniem samochodu stanowią dla niego koszt uzyskania przychodu.

Zakupiony samochód objęty jest małżeńską wspólnością majątkową, która jest jednym z rodzajów współwłasności łącznej, co oznacza, że nie jest możliwe wyodrębnienie w niej udziału każdego z małżonków. Zgodnie z art. 43 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 roku - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. nr 9, poz. 59 z późn. zmian.) oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zasady dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz ustalania ich wartości początkowej określają przepisy art. 22a - 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zmian.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22g ust. 11 ww. ustawy w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

W świetle przedstawionych przepisów należy stwierdzić, iż podatnik może zaliczyć przedmiotowy samochód do środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej i dokonywać odpisów amortyzacyjnych pod warunkiem, że zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatek na zakup samochodu został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, będzie wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej przez podatnika oraz samochód spełnia warunki uznania go za środek trwały w rozumieniu art. 22a ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla środków transportu, w tym samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a, nie może być krótszy niż 30 miesięcy. Natomiast w art. 22j ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy zdefiniowano pojęcie używanych środków transportu. Stosownie do tego przepisu środki transportu będące środkami trwałymi uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy. Zatem, jeżeli pierwsza rejestracja samochodu nastąpiła 13.11.1998 r. można przyjąć, że samochód był używany co najmniej 6 miesięcy i podatnik ma prawo do ustalenia indywidualnej stawki amortyzacji w myśl art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okres amortyzacji w tym przypadku nie może być krótszy niż 30 miesięcy (stawka amortyzacji nie może być wyższa niż 40%).

Przepis art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Z treści art. 22 ust. 1 wynika, że poniesiony wydatek musi mieć wpływ na powstanie przychodu z działalności gospodarczej. Za koszt uzyskania przychodu będzie można uznać wszelkie odpowiednio udokumentowane wydatki związane z bieżącą eksploatacją samochodu stanowiącego majątek firmy np. paliwo, naprawa i części do samochodu, z wyjątkiem tych wydatków, które zostały wymienione w art. 23 ustawy.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kartuzach podziela zdanie podatnika przedstawione we wniosku z dnia 19.07.2006 r.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i nie jest wiążąca dla wnioskodawcy.