INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2011r. (data wpływu 14 października 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktur VAT zawierających dane przejętego przez Wnioskodawcę podmiotu gospodarczego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktur VAT zawierających dane przejętego przez Wnioskodawcę podmiotu gospodarczego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

O. spółka komandytowa (podmiot przejmujący) w dniu 30 września 2011r. przejęła aportem przedsiębiorstwo O, które prowadzone było jako przedsiębiorca prywatny. Po wniesieniu całego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej działalność osoby fizycznej została zlikwidowana, ale podmiot nie składał VAT-Z z uwagi na prowadzony najem prywatnego lokalu mieszkalnego. Zgodnie z art. 93a Ordynacji podatkowej spółka komandytowa wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki przekształconej osoby -przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Występują przypadki wystawiania faktur VAT z datą październikową na dane firmy już nieistniejącej – O. z numerem NIP osoby fizycznej w przypadku gdy:

• dostawa miała miejsce we wrześniu a faktura wystawiona jest w październiku,
• dostawa miała miejsce w październiku i faktura wystawiona w październiku.
  
  

Może to mieć miejsce w szczególności w wyniku omyłek kontrahentów z przyzwyczajenia do danych poprzedniej firmy lub opóźnień we wprowadzeniu nowych danych do systemów informatycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy dokonać korekty nieprawidłowych danych identyfikacyjnych (NIP, nazwa) widniejących na fakturach VAT wystawionych przez dostawców już po dniu wniesienia aportu (po dniu likwidacji działalności gospodarczej osoby fizycznej) tak, aby zachować prawo odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy kontrahent wystawił fakturę zawierającą dane nieistniejącego już podmiotu gospodarczego (np. na skutek pomyłki wynikającej z faktu, że wcześniej dany kontrahent współpracował z przedsiębiorcą prywatnym) w miesiącu październiku i następnych miesiącach spółka ma prawo wystawić notę korygującą zmieniającą dane nabywcy widniejącego na fakturze.

Zgodnie z paragrafem 5 i 15 Rozporządzenia MF zmiana danych adresata faktury winna być sprostowana w drodze noty korygującej wystawionej przez spółkę jako podmiot, który na podstawie art. 93a Ordynacji podatkowej wstąpił we wszelkie prawa i obowiązki przejętego przedsiębiorstwa prywatnego.

Prezentowane stanowisko zostało potwierdzone między innymi w wyroku NSA z dnia 24 lipca 2008r. (sygn. i FSK 818/07), oraz w interpretacjach podatkowych wydanych przez dyrektorów Izb Skarbowych, w tym: IS w Bydgoszczy z dnia 26 stycznia 2011r. (sygn. ITPP1/443-1064d/10/MN), IS w Katowicach z dnia 19 sierpnia 2010r. (sygn. IBPP3/443-611/11/AM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy mają obowiązek wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) konieczne jest, aby faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży zawierała m. in. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W praktyce, przy dokumentowaniu przez podatników obrotu gospodarczego, zdarzają się jednak pomyłki. W związku z tym, ustawodawca przewidział dwie możliwości korygowania błędów w fakturach VAT, za pomocą faktury korygującej lub noty korygującej.

W myśl § 13 ust. 1 cyt. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 ww. rozporządzenia).

W tym miejscu podkreślić należy, że prawo do wystawiania faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy.

Prawo korygowania faktur przysługuje także nabywcy. W myśl § 15 ust. 1 powołanego rozporządzenia, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6 – 12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą. Przy czym zwrot: „jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą”, oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym, itp.

Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. Nie można natomiast poprzez wystawienie noty korygującej zmienić podmiotu umowy sprzedaży.

Nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią (§ 15 ust. 2 ww. rozporządzenia). Zgodnie z § 15 ust. 4 i 5 tego rozporządzenia, jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej. Noty korygujące powinny zawierać wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 30 września 2011r. spółka komandytowa O. przejęła aportem przedsiębiorstwo O. (przedsiębiorca prywatny). Po wniesieniu całego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej działalność osoby fizycznej została zlikwidowana, ale podmiot nie składał VAT-Z z uwagi na prowadzony najem prywatnego lokalu mieszkalnego.

Występują przypadki wystawiania faktur VAT z datą październikową na dane firmy już nieistniejącej – O. z numerem NIP osoby fizycznej w przypadku gdy:

• dostawa miała miejsce we wrześniu a faktura wystawiona jest w październiku,
• dostawa miała miejsce w październiku i faktura wystawiona w październiku.
  
  

Może to mieć miejsce w szczególności w wyniku omyłek kontrahentów z przyzwyczajenia do danych poprzedniej firmy lub opóźnień we wprowadzeniu nowych danych do systemów informatycznych.

Należy zauważyć, iż dla rozstrzygnięcia zagadnienia będącego przedmiotem wniosku istotne jest ustalenie, czy w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym mamy do czynienia z następstwem podatkowym w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

Następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw i obowiązków poprzednio już istniejących.

W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Na gruncie prawa podatkowego, prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych, reguluje rozdział 14 działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Stosownie do art. 93a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Według art. 93a § 2 tej ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.
   
   

W myśl cytowanych wyżej przepisów ustawy Ordynacja podatkowa sukcesja jest sukcesją uniwersalną, oznacza to, że następca prawny (podatkowy) wstępuje w zasadzie we wszystkie przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Nadmienić przy tym należy, iż na mocy art. 93e Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Oznacza to, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych.

Należy wskazać, że tworzenie, organizację, funkcjonowanie, rozwiązywanie, łączenie, podział i przekształcanie spółek handlowych reguluje ustawa z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) - art. 1 § 1 tej ustawy.

W myśl art. 1 § 2 cyt. ustawy spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Natomiast zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza - spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 102 ww. ustawy spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ponadto stosownie do art. 116 tej ustawy w przypadku zawarcia umowy spółki komandytowej z przedsiębiorcą prowadzącym przedsiębiorstwo we własnym imieniu i na własny rachunek, komandytariusz odpowiada także za zobowiązania powstałe przy prowadzeniu tego przedsiębiorstwa, a istniejące w chwili wpisu spółki do rejestru.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z następstwem podatkowym, o którym mowa w art. 93a § 2 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, Wnioskodawca wstępuje zatem w prawa i obowiązki podatkowe przejętego przedsiębiorstwa osoby fizycznej.

W konsekwencji powyższego stwierdzić również należy, że jeżeli otrzymane faktury VAT wystawiane po dniu przejęcia, zawierają dane przedsiębiorstwa przejętego, skorygowanie tych danych w omawianym przypadku może nastąpić poprzez wystawienie noty korygującej, w trybie określonym w § 15 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż w sytuacji, gdy kontrahent wystawił fakturę zawierającą dane nieistniejącego już podmiotu gospodarczego spółka (Wnioskodawca) ma prawo wystawić notę korygującą zmieniającą dane nabywcy widniejącego na fakturze, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.