POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - po rozpatrzeniu wniosku spółki z o.o. z siedzibą w Sopocie z dnia 27.03.2006 r. (data wpływu do tut. Organu 31.03.2006 r.) uzupełnione dnia 21.04.2006 r. (data wpływu do tut. Organu 29.04.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie:

Czy wydatki poniesione na opłaty pocztowe związane z rozsyłaniem reklamowych druków bezadresowych (ulotek reklamowych), można zaliczyć do pozostałych kosztów działalności firmy, czy też do kosztów reklamy publicznej lub niepublicznej w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi pełną rachunkowość. Działalność podstawowa jaką do tej pory prowadziła polegała na świadczeniu usług reklamowych (PKD 7440Z) oraz marketingowych na terenie kraju. Od 03 kwietnia 2006 r. rozpoczęła dodatkową działalność wydawniczą (PKWiU 22.13.10-00.21) tytuł, który jest wydawany przez Spółkę nabyto na podstawie faktury VAT w dniu 29.09.2005 r. Pełne prawa do tytułu, zgodnie z postanowieniami umowy spisanej w formie aktu notarialnego z dnia 23.09.2005 r. Spółka otrzymała w dniu 3 kwietnia 2006 r.

Pierwszy numer gazety wydawany przez Spółkę (14 z 2006 roku) ukazał się 03 kwietnia 2006 r. Czasopismo jest tygodnikiem o zasięgu ogólnopolskim zarejestrowanym w międzynarodowym systemie informacji o wydawnictwach ciągłych pod numerem ISSN 0860-7613.

Pismo poświęcone jest tematyce finansowej, bankowej, ubezpieczeniowej i samorządowej. Zawiera aktualne informacje o innowacjach, najnowszych usługach, technologiach a także ludziach i wydarzeniach oraz komentarze znanych ekonomistów i menedżerów. Prezentuje również analizy ekonomiczne dotyczące światowej i polskiej gospodarki. Nie zalicza się jednak do grupy pism specjalistycznych. Planowany nakład - 8 000 egzemplarzy tygodniowo. Zakładana powierzchnia reklamowa nie przekroczy 67 %.

Tygodniowy cykl realizowanej działalności wydawniczej przedstawia się następująco:

1. wydawnictwo przekazuje zlecenie wydruku do drukarni (podmiot obcy) z terenu Polski,
2. zgodnie z dyspozycją Wydawcy (tzw. nadziałem) drukarnia rozdysponowuje nakład, w taki sposób, że:

• część egzemplarzy trafia do poszczególnych firm kolporterskich, z którymi Wydawnictwo zawarło umowy o dostawę prasy;
• część nakładu zostanie przekazana do wskazanego urzędu pocztowego w celu rozesłania egzemplarzy gazety do poszczególnych prenumeratorów redakcyjnych;
• każdorazowo część egzemplarzy w ilości ok. 150 szt. będzie trafiała do Wydawnictwa w celach archiwalnych, jako obowiązkowe egzemplarze biblioteczne, dowodowe dla reklamodawców lub przekazywane na cele reprezentacji i reklamy.

Sposoby rozliczania sprzedaży związanej z działalnością wydawniczą:

• przewiduje się trzy rodzaje rozliczeń:

1. sprzedaż powierzchni reklamowej w Gazecie
2. sprzedaż gazet do firm kolporterskich
3. sprzedaż prenumeraty redakcyjnej

Wszelkie rozliczenia związane z powyższymi rodzajami sprzedaży będą prowadzone wyłącznie za pośrednictwem wyodrębnionego rachunku bankowego dla potrzeb działalności wydawniczej Spółki. Dostawa do prenumeratorów redakcyjnych będzie dokonywana wyłącznie drogą pocztową. Wydawnictwo nie będzie prowadziło sprzedaży bezpośredniej opłacanej gotówkowo.
Przewiduje się:

a) możliwość otrzymywana przedpłat (zaliczek):
- z tytułu umieszczania reklam w Gazecie;
- z tytułu wykupu prenumeraty redakcyjnej;
b) rozliczanie faktycznej sprzedaży po wykonaniu usługi (reklama w Gazecie) lub dostawy towarów (sprzedaż gazety):
w odniesieniu do sprzedaży powierzchni reklamowej - data sprzedaży, zgodnie z umową, jako data emisji lub miesiąc emisji (w przypadku cyklu reklam, w kilku numerach)
- w odniesieniu do sprzedaży gazet do firm kolporterskich przewiduje się dwie kategorie umów:

1. rozliczanie sprzedaży po otrzymaniu protokołu - w terminie przewidzianym w umowie, zostaniezafakturowana ilość faktycznie sprzedanych egzemplarzy
2. rozliczanie sprzedaży po wydaniu gazety - tygodniowo lub miesięcznie, zostanie wystawiona faktura sprzedaży, a po rozliczeniu protokołem sprzedaży w terminie przewidzianym w umowie, Wydawca wystawi fakturę korygującą na faktyczną ilość sprzedanych egzemplarzy.

Umowy z kolporterami przewidują każdorazowo, iż niesprzedane egzemplarze (tzw. zwroty), nieodebrane przez Wydawcę w określonym umową terminem, stają się własnością dystrybutora. Nieodebranie zwrotów w terminie uprawnia dystrybutora do przekazania ich na makulaturę. Umowa określa również, iż kwota uzyskana ze sprzedaży makulatury jest przychodem dystrybutora.

c) przekazywanie egzemplarzy nieodpłatnie jako:

• część nakładu rozdanego wśród studentów dowolnych uczelni;
• wyłożona w miejscu ogólnodostępnym część nakładu np. w holu biurowca, gdzie znajduje się siedziba Wydawcy lub też w poszczególnych punktach (oddziałach) podmiotów na terenie całej Polski;
• rozsyłane imienne, do potencjalnych przyszłych klientów, egzemplarzy reklamowych w celu zapoznania się z zawartością i tematyką pisma przed ewentualnym zakupem prenumeraty;
• darmowa prenumerata przyznawana wybranym kontrahentom w celach utrzymania dobrej współpracy i zachęcenia do zamówienia większej ilości gazet lub prenumerat stałych.

d) umieszczanie reklam przed zamknięciem numeru gazety, o obniżonej cenie cennikowej o rabat do 99 %, w przypadkach dysponowania wolną powierzchnią reklamową, w celu zapełnienia numeru; lub też umieszczanie reklam darmowych o treści charytatywnej na rzecz podmiotów wpisanych na listę pożytku publicznego lub organizacji religijnych;
e) umowy barterowe o wzajemne świadczenie usług polegający z naszej strony na udostępnianiu powierzchni reklamowej w Gazecie w zamian za usługi reklamowe w portalach internetowych oraz innego typu usługi świadczone na naszą korzyść, o wartościach ekwiwalentnych po zastosowaniu wzajemnych (różnych procentowo lub takich samych) rabatów z tytułu stałej współpracy (do 99 %)

• zgodnie z warunkami umowy lub innymi dokumentami opisującymi podstawę udzielenia rabatu.Nabywcami gazet będą dowolne podmioty, jak również osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej.

Według Spółki - wydatki na opłaty pocztowe związane z rozsyłaniem druków bezadresowych stanowią pozostałe koszty działalności przedsiębiorstwa w pełnej wysokości.

Stanowisko Naczelnika:

Ustosunkowując się do przedstawionej powyższej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...) wskazanej ustawy. Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Wydatki ponoszone przez podatnika muszą być celowe, to znaczy ponoszone być muszą dla uzyskania, zwiększenia przychodów podatkowych, bądź dla zachowania źródła uzyskiwania tych przychodów.

Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu.

Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Przyjąć zatem należy, że jeżeli reklama skierowana jest do konkretnego adresata, to wydatki na jej rzecz podlegają limitowaniu (0,25 % przychodów).

Reklama publiczna zaś - to reklama powszechna w miejscu dostępnym dla wielu, wszystkich, oficjalnie i jawnie. Istotą tej reklamy jest więc to, że skierowana jest do szerokiego, anonimowego kręgu odbiorców, co jest następstwem masowego i ogólnodostępnego charakteru tego typu działania. W konsekwencji, wydatek poniesiony na reklamę publiczną (prowadzoną w środkach masowego przekazu lub inny sposób) stanowi w całości koszt uzyskania przychodu.

O kwalifikacji wydatków dot. reklamy decyduje więc forma dotarcia do adresata, a nie cechy własne reklamy. Te same materiały reklamowe mogą być wykorzystywane w sposób publiczny jak i niepubliczny. Podstawowa różnica pomiędzy reklamą publiczną, a niepubliczną uzależniona jest od adresata, do którego jest kierowana. Reklama publiczna powinna docierać do każdego odbiorcy, a nie do świadomie ograniczonego kręgu osób.

Tym samym w przypadku, gdy przedmiotowe ulotki reklamowe trafiłyby do wymienionych z nazwy firm, instytucji czy do określonej grupy społecznej, a więc do ograniczonego kręgu odbiorców należałoby traktować tę reklamę jako reklamę niepubliczną.

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia "reklama", należy zastosować wykładnię językową. Właściwe określenie jej zakresu ma istotne znaczenie dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań przez podatników. Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu: także; środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN Warszawa, 2003).

Reklama - to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Reklama polega więc na rozpowszechnianiu informacji o towarach, miejsca nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Reklama zawiera: dane niezbędne o danym produkcie, informacje wartościujące, zachęcające do nabycia przedmiotu reklamy oraz właściwości mające na celu nakłonienie jak największej ilości nabywców do zakupu towarów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego wydatki poniesione na opłaty pocztowe związane z rozsyłaniem reklamowych druków bezadresowych (ulotek reklamowych) oraz wszelkie formy promocji kierowane do anonimowego kręgu potencjalnych konsumentów zalicza się do reklamy prowadzonej publicznie, co jest równoznaczne z tym, że podatnik może zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.