INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2011r. (data złożenia do tut. organu w dniu 2 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę szkoleń kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy – jest prawidłowe,

• ustalenia kwoty limitu zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę szkoleń kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy,
• ustalenia kwoty limitu zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Do dnia 31 grudnia 2010r. Wnioskodawca był czynnym podatnikiem VAT. Dnia 30 grudnia 2010r. Wnioskodawca złożył aktualizację VAT- R wskazując, że od dnia 1 stycznia 2011r. będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność w formie ośrodka szkolenia kierowców w zakresie: 85.53.Z - Pozaszkolne formy edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu; 85.59.Z - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji gdzie indziej nie sklasyfikowane i w ramach tej działalności prowadzi m.in. szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy.

Wnioskodawca informuje, iż prowadząc szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy:

1. Nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
2. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26.
3. Usługi świadczone w ramach ww. szkoleń są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zastosowanie mają przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) art. 105 ust. 2 pkt 4 oraz rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. z 2005r. Nr 217, poz. 1834 z późn. zm.) od paragrafu 33 do paragrafu 38.
4. Wiedza nabyta w ramach szkoleń wykorzystywana będzie podczas wykonywania samodzielnej pracy na stanowisku instruktora nauki jazdy. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że system szkolnictwa i oświaty w naszym kraju nie przewiduje kształcenia zawodowego w tym kierunku. Forma szkolenia kursowego jest jedyną drogą do uzyskania ww. uprawnień.
5. Szkolenie w ramach ww. kursów ma na celu uzyskanie nowych uprawnień (nowych możliwości zatrudnienia) - dotyczy to w szczególności kandydatów na instruktorów. Natomiast w przypadku osoby, która posiada już uprawnienia instruktora, ale w ramach szkolenia poszerza zakres posiadanych uprawnień, szkolenie to pozostaje w bezpośrednim związku z branżą i wykonywanym zawodem.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeżeli Wnioskodawca jest podatnikiem zwolnionym podmiotowo z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług to: czy usługa szkoleniowa opisana w poz. 68 ORD-IN korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 i czy usługa ta będzie brana pod uwagę przy ustalaniu limitu zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia dla kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy są zwolnione z VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 29 i wpływy uzyskane z tych szkoleń nie są brane pod uwagę przy określaniu wysokości limitu obrotów zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach co Wnioskodawca wykazał w poz. 68 ORD-IN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak wynika z ust. 11 ww. artykułu, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca do dnia 31 grudnia 2010r. był czynnym podatnikiem VAT. Dnia 30 grudnia 2010r. Wnioskodawca złożył aktualizację VAT- R wskazując, że od dnia 1 stycznia 2011r. będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność w formie ośrodka szkolenia kierowców w zakresie: 85.53.Z - Pozaszkolne formy edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu; 85.59.Z - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji gdzie indziej nie sklasyfikowane i w ramach tej działalności prowadzi m.in. szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy.

Wnioskodawca informuję, iż prowadząc szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy:

1. Nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
2. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26.
3. Usługi świadczone w ramach ww. szkoleń są usługami kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zastosowanie mają przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) art. 105 ust. 2 pkt 4 oraz rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. z 2005r. Nr 217, poz. 1834 z późn. zm.) od paragrafu 33 do paragrafu 38.
4. Wiedza nabyta w ramach szkoleń wykorzystywana będzie podczas wykonywania samodzielnej pracy na stanowisku instruktora nauki jazdy. Wnioskodawca pragnę zaznaczyć, że system szkolnictwa i oświaty w naszym kraju nie przewiduje kształcenia zawodowego w tym kierunku. Forma szkolenia kursowego jest jedyną drogą do uzyskania ww. uprawnień.
5. Szkolenie w ramach ww. kursów ma na celu uzyskanie nowych uprawnień (nowych możliwości zatrudnienia) - dotyczy to w szczególności kandydatów na instruktorów. Natomiast w przypadku osoby, która posiada już uprawnienia instruktora, ale w ramach szkolenia poszerza zakres posiadanych uprawnień, szkolenie to pozostaje w bezpośrednim związku z branżą i wykonywanym zawodem.
   
   

Analizując możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez dany podmiot, niebędący uczelnią czy jednostką naukową lub badawczą, usług edukacyjnych należy w pierwszej kolejności zbadać czy w sprawie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, bowiem w przypadku zastosowania zwolnienia w oparciu o ww. przepis brak jest podstaw do dalszego badania spełnienia bądź nie warunków określonych w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, bowiem odnosi się on do usług innych niż wymienione w punkcie 26 art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca podał, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie jest również podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT zatem zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT nie ma zastosowania, należy zatem w dalszej kolejności zbadać zaistnienie przesłanek przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 105 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) instruktorem jest osoba, która ukończyła kurs kwalifikacyjny.

Zgodnie z art. 115 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, uwzględniając konieczność właściwego przygotowania osób ubiegających się o wydanie uprawnień do kierowania pojazdami oraz zapewnienie obiektywnego sprawdzenia ich kwalifikacji, określi, w drodze rozporządzenia warunki i tryb:

1. uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi i tramwajami, szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o te uprawnienia lub podlegających sprawdzeniu kwalifikacji oraz wzory dokumentów z tym związanych,
2. szkolenia i egzaminowania kandydatów na instruktorów i egzaminatorów, pracy komisji egzaminacyjnych oraz wzory dokumentów z tym związanych.
   
   

Zgodnie z § 33 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. z 2005r. Nr 217, poz. 1834 ze zm.) szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy, w formie kursu kwalifikacyjnego, o którym mowa w art. 105 ust. 2 pkt 4 ustawy, prowadzi podmiot spełniający wymagania, o których mowa w § 3.

Wykładowcy przedmiotu:

1. "Technika kierowania i obsługa pojazdu" - powinni posiadać uprawnienia instruktora lub egzaminatora oraz co najmniej 5 lat praktyki zawodowej w zakresie szkolenia lub egzaminowania kandydatów na kierowców w zakresie objętym nauczaniem;
2. "Zasady prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców" - powinni posiadać uprawnienia instruktora w zakresie objętym nauczaniem oraz co najmniej 5-letnią praktykę w kierowaniu ośrodkiem szkolenia kierowców;
3. "Praktyka instruktorska" - powinni posiadać uprawnienia instruktora w zakresie objętym nauczaniem i praktykę zawodową w zakresie prowadzenia szkolenia kandydatów na kierowców od co najmniej 5 lat (§ 34 ww. rozporządzenia).
   
   

Kandydat na instruktora nauki jazdy i instruktor nauki jazdy podlega szkoleniu, które obejmuje:

1. szkolenie podstawowe - przed przystąpieniem po raz pierwszy do egzaminu przed komisją egzaminacyjną powołaną przez wojewodę;
2. szkolenie dodatkowe:
   • każdorazowo po dwukrotnym uzyskaniu negatywnego wyniku egzaminu, o którym mowa w pkt 1,
   • jeżeli rozszerza posiadany zakres uprawnień instruktora,
   • jeżeli został skreślony z ewidencji instruktorów z powodu określonego w art. 107 ust. 1 pkt 4 ustawy.
3. Szkolenia, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na warunkach i w trybie określonym w programie szkolenia kandydatów na instruktorów i instruktorów nauki jazdy stanowiącym załącznik nr 6 do rozporządzenia(§ 35 ww. rozporządzenia).
   
   

Zgodnie z § 36 ww. rozporządzenia szkolenie podstawowe dla kandydatów na instruktorów i instruktorów może rozpocząć osoba, która spełnia wymogi określone w art. 105 ust. 2 pkt 1-3 i 6 ustawy.

Szkolenie dodatkowe może rozpocząć osoba, która posiada zaświadczenie o ukończeniu kursu podstawowego lub posiada uprawnienia instruktora nauki jazdy.

W myśl § 37 ww. rozporządzenia jednostka prowadząca szkolenie przyjmując kandydata na instruktora lub instruktora na kurs:

1. zapoznaje go ze stosowanym na kursie regulaminem wewnętrznym, przygotowanym przez jednostkę prowadzącą szkolenie;
2. sprawdza spełnianie przez kandydatów na instruktorów i instruktorów wymogów, o których mowa w § 36;
3. rejestruje go przed rozpoczęciem szkolenia teoretycznego odpowiednio:
   • w książce ewidencji osób szkolonych, o której mowa w § 6 ust. 4 pkt 2,
   • w dzienniku lekcyjnym kursu, wpisując:
   • dane osobowe kandydata na instruktora lub instruktora wraz z kategoriami, w zakresie których jest szkolony i datę urodzenia lub nr PESEL - jeżeli kandydat na instruktora lub instruktor go posiada,
   • rodzaj szkolenia (podstawowe, dodatkowe),
   • wykaz zajęć teoretycznych,
   • wykaz osób prowadzących zajęcia teoretyczne;
4. przed rozpoczęciem zajęć praktycznych wydaje mu kartę przeprowadzonych zajęć, której wzór określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.
5. Po zakończeniu szkolenia wykładowcy odnotowują dla poszczególnych przedmiotów końcowy wynik nauczania osoby (pozytywny "P" albo negatywny "N"):
6. w dzienniku lekcyjnym - jeżeli są to zajęcia teoretyczne;
7. na karcie przeprowadzonych zajęć - jeżeli są to zajęcia praktyczne.
8. W przypadku przerwania lub zakończenia szkolenia karta przeprowadzonych zajęć podlega zwrotowi do jednostki prowadzącej szkolenie, która ją wydała.
   
   

Jak stanowi § 38 ww. rozporządzenia zaświadczenie o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego w zakresie szkolenia podstawowego lub dodatkowego wydaje kierownik jednostki prowadzącej szkolenie kandydatowi na instruktora lub instruktorowi, który:

1. odbył wymagane programem szkolenie;
2. uzyskał pozytywny końcowy wynik nauczania w zakresie wszystkich przedmiotów objętych planem nauczania;
3. posiada wiedzę i umiejętności określone w charakterystyce absolwenta kursu i uzyskał pozytywny wynik egzaminu końcowego.
   
   

Egzamin końcowy przeprowadza, powołana przez jednostkę prowadzącą szkolenie, działająca na podstawie regulaminu wewnętrznego, komisja złożona z wykładowców przedmiotów "Psychologia", "Metodyka nauczania", "Prawo o ruchu drogowym" oraz "Technika kierowania i obsługi pojazdu".

W pracach komisji może brać udział, w charakterze obserwatora, przedstawiciel wojewody.

Egzamin końcowy obejmuje sprawdzenie znajomości wybranych zagadnień z "Psychologii", "Metodyki nauczania", "Przepisów ruchu drogowego", "Techniki kierowania pojazdem", "Czynności kontrolno-obsługowych" oraz prezentacje wybranych jednostek lekcyjnych realizowanych na kursie dla kandydatów na kierowców lub motorniczych.

Wyniki egzaminu końcowego przewodniczący komisji wpisuje w dzienniku lekcyjnym, oddzielnie dla każdej osoby i kategorii prawa jazdy lub pozwolenia, przez umieszczenie litery:

1. "P" - jeżeli wynik jest pozytywny;
2. "N" - jeżeli wynik jest negatywny;
3. "X" - jeżeli osoba nie przystąpiła do egzaminu.
   
   

Przewodniczącym komisji, o której mowa w ust. 2, jest wykładowca przedmiotu "Metodyka nauczania".

Wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.

Zgodnie z § 39 ww. rozporządzenia książka ewidencji osób szkolonych powinna być przechowywana przez jednostkę prowadzącą szkolenie przez okres 10 lat od daty dokonania w niej ostatniego wpisu, a w przypadku rezygnacji z prowadzenia szkolenia - przekazana właściwemu organowi prowadzącemu nadzór w celu archiwizacji.

W razie utraty książki ewidencji osób szkolonych lub zniszczenia w stopniu powodującym jej nieczytelność podlega ona każdorazowo odtworzeniu w zakresie posiadanych przez ośrodek szkolenia instruktorów kart przeprowadzonych zajęć.

Dzienniki lekcyjne i karty przechowuje się przez okres 10 lat.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi szkoleń kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy mieszczą się co do zasady w pojęciu usług kształcenia zawodowego.

Wiedza nabyta w ramach szkoleń wykorzystywana będzie przez uczestników szkoleń podczas wykonywania samodzielnej pracy na stanowisku instruktora nauki jazdy. Ponadto szkolenia w ramach ww. kursów mają na celu uzyskanie przez uczestników nowych uprawnień (nowych możliwości zatrudnienia) - dotyczy to w szczególności kandydatów na instruktorów. Natomiast osoby, które posiadają już uprawnienia instruktora, w ramach szkolenia poszerzają zakres posiadanej wiedzy zawodowej. W konsekwencji przedmiotowe szkolenia pozostają w bezpośrednim związku z branżą i wykonywanym zawodem.

Zasady ich przeprowadzania zostały uregulowane w przepisach ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy tj. w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów, co w konsekwencji wskazuje, iż spełnione są przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę, ponieważ usługi świadczone w ramach szkoleń kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy są usługami kształcenia zawodowego, oraz są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury, tym samym będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika ponadto, że Wnioskodawca do dnia 31 grudnia 2010r. był czynnym podatnikiem VAT. Dnia 30 grudnia 2010r. złożył aktualizację VAT-R wskazując, że od 1 stycznia 2011r. będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy usługi szkoleń kandydatów na instruktorów nauki jazdy i instruktorów nauki jazdy powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu limitu zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze postanowienia art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, który stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, szkolenia wymienione we wniosku nie będą brane pod uwagę przy określaniu wysokości limitu obrotów, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT ponieważ są to usługi zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało również uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.