Na podstawie art. 14a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz.60 ze zm. ) w związku z art. 42 ust. 1 , ust. 3, ust. 11 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54 poz. 535 z późn.zm.) po rozpatrzeniu wniosku o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego , w sprawie zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów

Naczelnik Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu

stwierdza, że stanowisko przedstawione przezSpółkęw/w wniosku jest prawidłowe

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny :

Spółka sprzedaje kontrahentom zagranicznym z UE wytworzone przez siebie wyroby. Wystawia fakturę sprzedażową wraz z dokumentem wydania z magazynu i specyfikacją. Towar zabiera przewoźnik zostawiając jedną kopię CMR w Spółce, ze swoim podpisem potwierdzającym załadunek na swój środek transportu. Dalej przewoźnik zawozi towar odbiorcy zagranicznemu, ale niestety nie oddaje Spółce CMR z potwierdzeniem odbioru tego towaru przez klienta. Spółka nie może wyegzekwować do przewoźnika tych CMR. Potwierdzeniem dostarczenia towaru od klienta jest wówczas wiadomość wysłana przez odbiorcę towaru drogą elektroniczną oraz zapłata za fakturę.

Spółka pyta czy może stosować stawkę 0% przy wewnątrzwspólnotowych dostawach, mając taką dokumentację opisaną powyżej? Czy brak zwrotnej CMR z potwierdzonym na niej odbiorem towaru przez klienta, ale mając inne dowody (zapłata za fakturę, e-mail od klienta potwierdzający odbiór towaru) wyklucza możliwość opodatkowania stawką 0% jako WDT ?

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie dokumentacji opisanej w stanie faktycznym, można zastosować stawkę 0%, gdyż potwierdza ona w sposób wierzytelny, że ten towar został dostarczony klientowi. Klient nie zapłaciłby za fakturę, gdyby nie dostał towaru.

Analiza przepisów prawa podatkowego w przedmiotowym zakresie wskazuje, że :

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54 poz. 535 z późn.zm.) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że :

1/ podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 na fakturze stwierdzającej dostawę towarów,

2/ podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspółnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stosownie zaś do art. 42 ust. 3 powyższej ustawy dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeśli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju:

1/ dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi ( spedytorowi),

2/ kopia faktury,

3/ specyfikacja poszczególnych sztuk ładunków,

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Ponadto w myśl art. 42 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami o których mowa w ust. 1 pkt 2 mogą być również inne dokumenty wskazujące,że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności :

1/ korespondencja handlowa z nabywcą,w tym jego zamówienie,

2/ dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

3/ dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

4/ dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Stawka podatku 0% ma więc zastosowanie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli zostały spełnione warunki dotyczące :

-statusu dostawcy,

- statusu nabywcy,

- stosownej dokumentacji.

Z dokumentu przewozowego musi jednoznacznie wynikać, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej inne niż terytorium Polski. Dokumenty CMR podpisane wyłącznie przez przewoźnika stanowią jedynie dowody zawarcia umowy przewozu, a nie jej wykonania , tj. dostarczenia towarów na miejsce przeznaczenia.

W opisanym stanie faktycznym Spółka posiada egzemplarz dokumentu CMR, który otrzymała bezpośrednio po wydaniu towaru przewoźnikowi (bez potwierdzenia na tym dokumencie odbioru towaru przez nabywcę), a dodatkowo także e-mail przesłany przez kontrahenta, potwierdzający odbiór towaru oraz dokument potwierdzający zapłatę za towar.

Należy stwierdzić, że dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 mają charakter posiłkowy i co do zasady mogą stanowić jedynie uzupełnienie podstawowego, obowiązkowego katalogu dokumentów wymienionych w ust. 3 w sytuacji, gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów w ramach WDT. Zatem dla zastosowania stawki 0% Spółka jest obowiązana posiadać dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3.

Zatem jeśli z dokumentów uzupełniających (np. potwierdzenia otrzymanego drogą elektroniczną e-mail, zapłaty za towar) wynika jednoznacznie, że odbiorca otrzymał towar, Spółka może zastosować stawkę 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W związku z powyższym należało stwierdzić jak w sentencji postanowienia.

Podkreśla się, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.