Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzozowie z dnia 21.09.2006 r., znak: PD/415-12/06, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii dokonywania odpisów amortyzacyjnych od niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym po dokonaniu zakupu wynajmowanej nieruchomości, w ten sposób, że uznaje stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

Wnioskiem z dnia 29.08.2006 r. zwróciła się pani jako wspólnik firmy "A." spółka jawna o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa dot. podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

W 2002 r. spółka "A." poniosła wydatki na modernizację wynajmowanego lokalu niemieszkalnego w wysokości 91.194,49 zł. Od poniesionych nakładów spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych jako od inwestycji w obcym środku trwałym według stawki 10 % rocznie. W maju 2006 r. firma zakupiła dotychczas wynajmowany lokal. Cena zakupu lokalu została ustalona przez sprzedającego na podstawie opinii rzeczoznawcy z maja 2006 r., zgodnie z którą nieruchomość wyceniono na kwotę 251.000,00 zł. Wycena została sporządzona według bieżącego stanu lokalu (tj. wg aktualnej wartości), a sprzedający od ceny nieruchomości nie odjął nieumorzonych do maja 2006 r. wydatków poniesionych przez firmę na ulepszenie nieruchomości. Nieumorzona wartość inwestycji w dniu zakupu budynku przez spółkę wyniosła 60.036,49 zł. W powyższym stanie faktycznym wniosła pani zapytanie o możliwość kontynuacji amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym po zakupie środka trwałego, w którym zrealizowano inwestycję - według metody i zasad stosowanych przed nabyciem środka trwałego, ewentualnie o stwierdzenie czy nieumorzoną wartość inwestycji w obcym środku trwałym należy odpisać w pozostałe koszty operacyjne, które będą stanowiły koszt bilansowy natomiast nie będą stanowiły kosztu podatkowego. Zdaniem pani - po analizie art. 22 i 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w świetle stanowiska wyrażonego przez Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 24.06.2006 r., znak: DD/PB3-1781-MD-155/06, dopuszczalne jest kontynuowanie amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym według stawki 10 % aż do całkowitego umorzenia inwestycji w obcym środku trwałym, pomimo,iż po nabyciu środka trwałego nie będzie to już obcy środek trwały, lecz własny. Po przekazaniu do używania inwestycji w obcym środku trwałym staje się ona bowiem odrębnym składnikiem majątku w postaci środka trwałego, niezależnie od prawa własności i przewidywanego okresu używania.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzozowie, dokonując oceny prawnej pani stanowiska w przedmiotowej sprawie, postanowieniem z dnia 21.09.2006 r., znak: PD/415-12/06, uznał, iż jest ono prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, dokonując analizy przepisów ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jak wynika z powyższego, generalną zasadą jest amortyzowanie środków trwałych stanowiących własność podatnika. Wyjątkiem od tej zasady są inwestycje w obcych środkach trwałych. Jak stanowi bowiem art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych". W sytuacji, gdy podmiot, który dokonał inwestycji w obcym środku trwałym, po jakimś czasie nabywa wynajmowaną uprzednio nieruchomość - nabywa środek trwały jako całość, tj. łącznie z poniesionymi dotychczas na ten środek nakładami inwestycyjnymi. Powyższy środek trwały staje się własnością tego podmiotu, w związku z czym uprzednio poczynione nakłady inwestycyjne, nawet, gdy nie zostały do momentu nabycia powyższego środka trwałego całkowicie zamortyzowane, przestają być inwestycją w obcym środku trwałym, a stają się "częścią" własnego środka trwałego. Przestaje w związku z tym istnieć podstawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcym środku trwałym, natomiast podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych od momentu nabycia środka trwałego będzie cena nabycia tego środka. Cena ta natomiast winna być odzwierciedleniem jego wartości rynkowej, tj. uwzględniającej aktualny jego stan, a więc również poczynione uprzednio na ten środek nakłady inwestycyjne.

W opisanym przez podatnika stanie faktycznym sprawy - uwzględniając zaprezentowane przez podatnika stanowisko - powstałaby sytuacja, w której w przypadku kontynuacji (po nabyciu środka trwałego) amortyzacji od inwestycji w obcym środku trwałym poczynione nakłady inwestycyjne amortyzowane byłyby dwukrotnie, tj. raz jako inwestycja w obcym środku trwałym oraz ponownie jako "część" wartości nabytego środka trwałego. Powyższe - w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest niedopuszczalne, w związku z czym przedstawione we wniosku stanowisko podatnika jest nieprawidłowe. Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zauważa, że powołane we wniosku pismo Ministerstwa Finansów z dnia 24.06.2006 r., znak: DD/PB3-1781-MD-155/06, dotyczy innego stanu faktycznego i nie może być podstawą do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Powyższe skutkuje więc zmianą postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzozowie z dnia 21.09.2006 r., znak: PD/415-12/06, w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, bowiem ww. postanowienie rażąco narusza prawo.