INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2012r. (data wpływu 2 maja 2012r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 czerwca 2012r. (data wpływu 2 lipca 2012r.) oraz z dnia 3 sierpnia 2012r. (data wpływu 7 sierpnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie utraty zwolnienia podmiotowego w podatku VAT w przypadku sprzedaży samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie utraty zwolnienia podmiotowego w podatku VAT w przypadku sprzedaży samochodu osobowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 czerwca 2012r. (data wpływu 2 lipca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 czerwca 2012r. znak: IBPP1/443-464/12/AL oraz pismem z dnia 3 sierpnia 2012r. (data wpływu 7 sierpnia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 lipca 2012r. znak: IBPP1/443-464/12/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, polegającą na udzielaniu świadczeń zdrowotnych i korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w przeważającej większości podlegają zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca udziela również świadczeń opodatkowanych stawką podstawową, jednak ich skala nie powoduje utraty prawa do zwolnienia podmiotowego. W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać będący środkiem trwałym samochód osobowy. Przy zakupie tego samochodu nie został odliczony podatek VAT. Samochód został zakupiony w 2006r.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 czerwca 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż samochód, który zamierza sprzedać spełnia definicję towaru używanego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ jest przez spółkę wykorzystywany dłużej niż 6 miesięcy, a przy zakupie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W momencie zakupu samochodu Wnioskodawca był czynnym podatnikiem VAT, ale przy jego zakupie nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ samochód służył wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku VAT (wizyty domowe lekarzy).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 sierpnia 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż był czynnym podatnikiem VAT w okresie od dnia 8 października 2004r. do dnia 30 kwietnia 2011r.. Ze zwolnienia podmiotowego Wnioskodawca zrezygnował dobrowolnie, z uwagi na rozpoczęcie

sprzedaży opodatkowanej tj. usług wynajmu, natomiast ponownie skorzystał ze zwolnienia podmiotowego, ponieważ sprzedaż opodatkowana nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym limitu określonego w art. 113 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż samochodu osobowego spowoduje utratę zwolnienia podmiotowego z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT wyłącza ze zwolnienia podmiotowego podatników dokonujących dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym. Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż samochodu osobowego, dokonywana na kolejnym etapie obrotu i niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT. W sytuacji Wnioskodawcy nie ma zastosowania powyższe wyłączenie, gdyż Wnioskodawca nie dokonuje dostawy towaru opodatkowanego podatkiem akcyzowym. Ponadto na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy o VAT do limitu zwolnienia nie wlicza się sprzedaży zwolnionej z opodatkowania i sprzedaży środków trwałych podlegających amortyzacji. Wnioskodawca uważa więc, że sprzedaż samochodu osobowego, będącego środkiem trwałym nie pozbawi go prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, iż ww. przepis otrzymał powyższe brzmienie na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666). Natomiast w art. 2 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, iż kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla 2010r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W świetle art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Art. 113 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Jak wynika z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   • wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   • towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   • nowych środków transportu,
   • terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Zgodnie z delegacją ustawową, zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy Minister Finansów wydał, obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011r., rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mając na uwadze art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT stwierdzić należy, iż podatnicy dokonujący dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, niezależnie od wielkości obrotów.

Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, nawet w przypadku obrotów nieprzekraczających kwoty limitu określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 tej ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Stosownie do art. 96 ust. 5 cyt. ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-13 oraz art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 113 ust. 1, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.
   
   

Przepis ustępu 4 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu świadczeń zdrowotnych i korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w przeważającej większości podlegają zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca udziela również świadczeń opodatkowanych stawką podstawową, jednak ich skala nie powoduje utraty prawa do zwolnienia podmiotowego. W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać będący środkiem trwałym samochód osobowy. Przy zakupie tego samochodu nie został odliczony podatek VAT. Samochód został zakupiony w 2006r. Samochód, który Wnioskodawca zamierza sprzedać spełnia definicję towaru używanego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ jest przez Wnioskodawcę wykorzystywany dłużej niż 6 miesięcy, a przy zakupie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W momencie zakupu samochodu Wnioskodawca był czynnym podatnikiem VAT, ale przy jego zakupie nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ samochód służył wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku VAT (wizyty domowe lekarzy).

Wnioskodawca wskazał, iż był czynnym podatnikiem VAT w okresie od dnia 8 października 2004r. do dnia 30 kwietnia 2011r. Ze zwolnienia podmiotowego Wnioskodawca zrezygnował dobrowolnie, z uwagi na rozpoczęcie sprzedaży opodatkowanej tj. usług wynajmu, natomiast ponownie skorzystał ze zwolnienia podmiotowego, ponieważ sprzedaż opodatkowana nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym limitu określonego w art. 113 ustawy o VAT.

Mając na uwadze treść art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia ma podatnik, dokonujący dostawy towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak w opisie stanu faktycznego podał Wnioskodawca, dostawa przedmiotowego samochodu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie powołanego wyżej przepisu.

Należy mieć jednak również na względzie brzmienie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zgodnie z którym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. Zgodnie z powołanym artykułem samochody osobowe podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zatem mając na uwadze wskazany wyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w związku z planowaną dostawą samochodu osobowego, który – jak wykazano powyżej – stanowi towar opodatkowany podatkiem akcyzowym w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, Wnioskodawca utraci zwolnienie określone w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, jeżeli dostawa przedmiotowego samochodu osobowego będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, sam fakt sprzedaży tego samochodu nie obliguje jeszcze Wnioskodawcy do dokonania rejestracji jako podatnik VAT czynny, bowiem zwalnia go z tego obowiązku przepis art. 96 ust. 3 ustawy o VAT.

Do rejestracji tej zobowiązany podatnik był dopiero przed dniem wykonania pierwszej czynności niekorzystającej ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, tj. w przypadku Wnioskodawcy – przed dniem wykonania pierwszej po utracie zwolnienia usługi opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, natomiast zwolnienie przewidziane tym przepisem Wnioskodawca utraci dokonując dostawy samochodu osobowego.

Dokonując analizy stanowiska Wnioskodawcy stwierdzić należy, iż to, że zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT do wartości sprzedaży opodatkowanej nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji tj. np. samochodu osobowego, nie zmienia faktu, iż właśnie przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT wyklucza możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 przez podatnika, który dokona dostawy towaru akcyzowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji była tylko i wyłącznie kwestia oceny, czy sprzedaż samochodu osobowego spowoduje utratę zwolnienia podmiotowego z podatku VAT. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była natomiast kwestia prawidłowości dokonania przez Wnioskodawcę od dnia 1 maja 2011r. ponownego wyboru zwolnienia od podatku VAT, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania i nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.