INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 października 2012 r. (data wpływu 2 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), w związku z czym, pismem z dnia 24 października 2012 r., Nr IPTPB1/415-500/12-2/KO, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 24 października 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 29 października 2012 r.), Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 31 października 2012 r. (data wpływu 2 listopada 2012 r.), które nadane zostało w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 31 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych. Głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż maszyn, koparek i ładowarek przemysłowych o napędzie kołowym lub gąsiennicowym. Wnioskodawczyni chciałaby w 2012 roku rozpocząć sprzedaż części i akcesoriów do tych maszyn oraz osprzętu, jak np. chwytaki przemysłowe i elektromagnesy przeładunkowe.

Handel wymienionymi maszynami i urządzeniami oraz częściami do nich, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), mieści się w grupowaniu PKWiU 46.6 – sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń oraz dodatkowego wyposażenia. Natomiast koparki i ładowarki o napędzie kołowym lub gąsiennicowym sklasyfikowane są jako pozostałe samobieżne maszyny do przemieszczania, równania, niwelowania, zgarniania, kopania, ubijania, zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud, włączając spycharki czołowe, koparki i walce drogowe – PKWiU 28.92.2. Chwytaki do złomu i przeładunku oraz części do nich klasyfikowane są jako urządzenia dźwigowe i chwytaki oraz części do nich – PKWiU 28.22.1. Natomiast elektromagnesy klasyfikowane są w grupie PKWiU 27.90.40.0 – pozostały sprzęt elektryczny (włączając elektromagnesy, elektromagnetyczne sprzęgła i hamulce i ich części, elektromagnetyczne głowice podnośnikowe i ich części, elektryczne akceleratory cząstek, elektryczne generatory sygnałów), gdzie indziej niesklasyfikowany.

Wnioskodawczyni poinformowała również, iż chwytaki i elektromagnesy, będące osprzętem maszyny, które można podłączyć do wielu typów maszyn, bez których maszyna nie może spełniać swoich funkcji oraz inne części zamienne, będzie sprzedawać w komplecie z maszyną lub osobno (jedna maszyna może mieć kilka chwytaków lub elektromagnesów, które montuje się do niej w zależności od potrzeb).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 31 października 2012 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż interpretacja Urzędu Statystycznego – Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych wydana została w Jej indywidualnej sprawie.

Na pytanie Wnioskodawczyni o klasyfikację ww. maszyn i urządzeń Urząd Statystyczny odpowiedział, że „handel wymienionymi w piśmie maszynami i urządzeniami (koparki, ładowarki, obrabiarki, chwytaki, elektromagnesy) oraz częściami do nich mieści się w grupowaniu PKWiU 46.6 – Sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń oraz dodatkowego wyposażenia. Natomiast wymienione w piśmie wyroby (nowe i używane), których dotyczy wymieniona sprzedaż należy klasyfikować w odpowiadających im grupowaniach:

• koparki i ładowarki o napędzie kołowym lub gąsiennicowym – PKWiU 28.92.2 – pozostałe samobieżne maszyny do przemieszczania, równania, niwelowania, zagarniania, kopania, ubijania zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud, włączając spycharki czołowe, koparki i walce drogowe,

• chwytaki do złomu lub przeładunku oraz części do nich – PKWiU 28.22.1 – urządzenia dźwigowe i chwytaki oraz ich części,

• elektromagnesy – PKWiU 27.90.40.0 – pozostały sprzęt elektryczny (włączając elektromagnesy; elektromagnetyczne sprzęgła i hamulce i ich części; elektromagnetyczne głowice podnośnikowe i ich części; elektryczne akceleratory cząstek; elektryczne generatory sygnałów), gdzie indziej niesklasyfikowany.
  
  

Interpretacja to została wydana Wnioskodawczyni w dniu 16 lutego 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3f) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), sprzedaż części i akcesoriów oraz osprzętu do maszyn i urządzeń sklasyfikowanych zgodnie z PKWiU w grupowaniach 28.92.2, 28.22.1 oraz 27.90.40.0 należy traktować jako sprzedaż części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych, których sprzedaż wyłącza Wnioskodawczynię z grona osób opłacających zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3f) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub części przychody z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych. Według Wnioskodawczyni ww. artykuł nie będzie miał do Niej zastosowania, ponieważ sprzedawane przez Nią koparki, ładowarki są zgodnie z interpretacją Urzędu Statystycznego ogólnie mówiąc maszynami przemysłowymi, a nie pojazdami mechanicznymi. W związku z tym sprzedaż części i akcesoriów do nich nie wyłączy Wnioskodawczyni z grona osób opłacających zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Również sprzedaż oprzyrządowania i osprzętu, jak np.: chwytaki i elektromagnesy nie będzie przeszkodą do rozliczania się zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Podsumowując Wnioskodawczyni stwierdziła, iż sprzedawane przez Nią koparki, ładowarki nie są klasyfikowane jako pojazdy mechaniczne. W tej sytuacji zarówno sprzedaż ich, jak i części oraz akcesoriów do nich, nie mieści się w wyłączeniu zawartym w art. 8 ust. 1 pkt 3f) ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych uregulowane są w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych.

U osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

W myśl art. 4 ust. 1. ww ustawy, w brzmieniu obowiązującym po 1 stycznia 2011 r., pod pojęciem „działalności usługowej”, należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Przez działalność usługową w zakresie handlu, zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, należy rozumieć - sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.

Natomiast art. 4 ust. 1 pkt 5 lit. a) ww. ustawy definiuje towary handlowe jako towary (wyroby) zakupione w celu dalszej odprzedaży, w stanie nieprzetworzonym.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują użytych w ww. przepisie pojęć - „pojazd mechaniczny oraz części i akcesoria do pojazdów mechanicznych”. Jednakże brak podatkowej definicji tych pojęć nie oznacza dowolności co do ich zakresu znaczeniowego.

W takiej sytuacji pojęcie „pojazdu mechanicznego” należy interpretować zgodnie z wykładnią językową, która jest podstawową metodą wykładni. Na podstawie znaczeń przypisywanych w Słowniku Języka Polskiego PWN pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka, wydanie I, Warszawa 1996 r., poniżej podane słowa oznaczają:

• „pojazd” – urządzenie do transportu lądowego, przystosowane do poruszania się na kołach, gąsienicach, płozach po szynach, po drodze, bezpośrednio po gruncie,

• „mechaniczny” – będący mechanizmem, związany z mechanizmem, powstały na zasadzie prawa mechaniki,

• „mechanizm” – zespół współpracujących ze sobą części składowych maszyny lub przyrządu spełniających określone zadania np. przenoszenie ruchu.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, wynika iż według klasyfikacji dokonanej przez Urząd Statystyczny – Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, wydanej w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni, wymienione przez Nią ww. maszyny i urządzenia klasyfikowane są w odpowiednich grupowaniach PKWiU: „handel wymienionymi w piśmie maszynami i urządzeniami (koparki, ładowarki, obrabiarki, chwytaki, elektromagnesy) oraz częściami do nich mieści się w grupowaniu PKWiU 46.6 – sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń oraz dodatkowego wyposażenia. Natomiast wymienione w piśmie wyroby (nowe i używane), których dotyczy wymieniona sprzedaż należy klasyfikować w odpowiadających im grupowaniach:

• koparki i ładowarki o napędzie kołowym lub gąsiennicowym - PKWiU 28.92.2 – pozostałe samobieżne maszyny do przemieszczania, równania, niwelowania, zagarniania, kopania, ubijania zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud, włączając spycharki czołowe, koparki i walce drogowe,

• chwytaki do złomu lub przeładunku oraz części do nich – PKWiU 28.22.1 – urządzenia dźwigowe i chwytaki oraz ich części,

• elektromagnesy – PKWiU 27.90.40.0 – pozostały sprzęt elektryczny (włączając elektromagnesy; elektromagnetyczne sprzęgła i hamulce i ich części; elektromagnetyczne głowice podnośnikowe i ich części; elektryczne akceleratory cząstek; elektryczne generatory sygnałów), gdzie indziej niesklasyfikowany.
  
  

Wyłączenie z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zawarte w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) dotyczy handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych. Zatem rozszerzenie działalności o sprzedaż części i akcesoriów do maszyn, koparek i ładowarek przemysłowych o napędzie kołowym lub gąsiennicowym, jak np. chwytaki przemysłowe i elektromagnesy przeładunkowe, nie należy utożsamiać z częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych powyżej przepisów prawa, sprzedaży części, akcesoriów oraz osprzętu do maszyn i urządzeń sklasyfikowanych zgodnie z PKWiU w grupowaniach 28.92.1; 28.22.1 oraz 27.90.40.0 nie należy traktować jako sprzedaży części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych, których sprzedaż wyłącza opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zatem, przychody Wnioskodawczyni z tytułu sprzedaży ww. części, akcesoriów oraz osprzętu mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – o ile Wnioskodawczyni nie wykonuje działalności w zakresie handlu innymi rzeczami stanowiącymi części lub akcesoria do pojazdów mechanicznych.

Ponadto organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Tut. Organ wskazuje, że w sformułowanym pytaniu oraz własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni podała art. 8 ust. 1 pkt 3f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jednakże, mając na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. Organ przyjął, iż Wnioskodawczyni miała na uwadze treść art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ww. ustawy, w związku z czym uznał Jej stanowisko jako prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.