Postanowienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kraśniku zgodnie z przepisem art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) w odpowiedzi na zapytanie, które wpłynęło do tut. urzędu dnia 18 października 2006 r. postanawia: uznać przedstawione przez podatnika stanowisko za prawidłowe.

Uzasadnienie

Stan faktyczny: Z treści złożonego wniosku wynika, że jest Pan współwłaścicielem 1/3 części wyodrębnionego samodzielnego lokalu użytkowego - Akt notarialny z 29.04.2004r.W lokalu prowadzi Pan działalność gospodarczą, wraz z pozostałymi współwłaścicielami lokalu prowadzącymi odrębnie własne działalności gospodarcze. Lokal jest wyodrębniony w budynku stanowiącym własność Spółdzielni Mieszkaniowej"X" przy ul.Y1. Na podstawie Aktu notarialnego z dnia 20.06.2005r został Pan współwłaścicielem w prawie wieczystego użytkowania działki gruntu.Z uwagi na rosnące opłaty za centralne ogrzewanie przerobiono system ogrzewaniu lokalu i dokonano zakupu i instalacji w lokalu pieca c.o. o wartości 3477,00 zł. Wartość robót związanych z przeróbką i wymianą instalacji wyniosła 8768,01 zł. Całkowity koszt remontu łącznie z wartością zakupionego pieca wyniósł 4081,66 zł na każdego z wlaścicieli.

Stanowisko pytającego: Opłaty za centralne ogrzewanie uiszczane były dotychczas do S.M."X", natomiast po dokonanym remoncie będą stanowić koszt bezpośredni współwłaścicieli wraz z innymi kosztami pośrednimi ogrzewania lokalu.Wyraża Pan stanowisko, że powyższe wydatki powinien Pan zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, gdyż lokal posiadał centralne ogrzewanie, natomiast zainstalowanie odrębnego pieca spowodowało konieczność wymiany istniejącej instalacji wewnątrz lokalu. Występuje Pan z zapytaniem, czy wydatki poniesione na remont można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, czy powinny podwyższać wartość środka trwałego tj.lokalu użytkowego.

Ocena stanowiska wnioskodawcy: Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kraśniku stwierdza, że zajęte przez jednostkę stanowisko w sprawie jest prawidłowe i znajduje potwierdzenie w przytoczonych poniżej przepisach prawa podatkowego:

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art.22 ust.1ustawy z dnia 26 lipca 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.Dz.U. z 2000r, Nr 14 poz. 176 z późn.zm) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23.

W myśl przepisów art.23.ust.1pkt1 lit.c nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art.22g ust.17 powiększają wartość środków, stanowiacą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.Zgodnie z przepisem art.22g ust.17 ustawy jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy,rozbudowy,rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków ustaloną zgodnie z ust.1,3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części sładowych lub peryferyjnych,których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł.Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania,mierzonej w szczególności okresem używania,zdolnością wytwórczą, jakoscią produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Art. 22g ust.11 ustawy mówi, że w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku.

Z treści wniosku wynika że nastąpiło nabycie i instalacja składnika majątku będącego współwłasnością podatnika, a zgodnie z art.22d ust.1 podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art.22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art.22g, nie przekracza 3500 zł;wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania do używania.Zatem biorąc pod uwagę treść art.22g ust.11 wydatek w części w jakiej Pan partycypował w cenie nabycia pieca może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku prac związanych z instalacją centralnego ogrzewania, aby prawidłowo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć kwestię czy wykonywane prace mieszczą sie w zakresie remontu czy też stanowią ulepszenie.Pojęcie remontu jest zdefiniowane w art.3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku – Prawo Budowlane ( Dz.U. z 2006r Nr 156 poz.1118 z późn. zm.), zgodnie z którym, remont oznacza wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W świetle powyższego remont ma na celu przywrócenie pierwotnej wartości użytkowej ( nawet przy użyciu nowcześniejszych materiałów i technologii), a wydatki na remont zaliczane są bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast ulepszenie ma na celu zwiększenie wartości użytkowej obiektu, a wydatki obciążają koszty poprzez odpisy amortyzacyjne.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w posiadanym lokalu, który jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej przez współwłaścicieli dokonano przeróbki i wymiany instalacji centralnego ogrzewania. Charakter wykonanych prac wskazuje na unowocześnienie istniejącej w budynku instalacji centralnego ogrzewania celem zmniejszenia kosztów eksploatacji tj.opłat za ogrzewanie. Z wyżej cytowanego art.22g ust.17 wynika że środki trwałe uważa sie za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł.

Ze stanu faktycznego wynika, że jest Pan właścicielem 1/3 środka trwałego w którym dokonano prac inwestycyjnych, w związku czym wartość inwestycji określona we wniosku w stosunku do Pana jako współwłaściciela nie przekracza ustawowego limitu 3500 zł. Reasumując, wydatki poniesione na w/w prace dotyczące wymiany i przeróbki intalacji c.o., może Pan w swojej części nie przekraczającej limitu 3500 zł a odpowiadającej udziałowi we własności składnika majątku, zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z powyższym należy uznać stanowisko podatnika za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika tut. urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia zgodnie z art. 239 i art. 222 Ordynacji podatkowej.