INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 27 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia wspólnikowi spółki osobowej środków pieniężnych w związku z ustaniem bytu prawnego tej spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych wypłacenia wspólnikowi spółki osobowej środków pieniężnych w związku z ustaniem bytu prawnego tej spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca wraz z kilkoma innymi podmiotami/osobami jest od kilku lat komandytariuszem w spółce komandytowej z siedzibą w Polsce (dalej: „SK”). Wnioskodawca wniósł do SK wkład pieniężny w wysokości 19.800 zł oraz aport 600.000 akcji polskiej spółki akcyjnej o wartości rynkowej 45.419.800 zł. W związku z osiągnięciem założonych celów gospodarczych oraz brakiem konieczności dalszego prowadzenia działalności przez SK, wspólnicy planują podjąć jednomyślną uchwałę w sprawie zakończenia działalności SK i rozwiązania SK, bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego. W tym zakresie wspólnicy SK zawrą porozumienie w sprawie zakończenia działalności SK, w którym będzie określony sposób podziału majątku SK pomiędzy poszczególnych wspólników, w związku z rozwiązaniem SK. W związku z rozwiązaniem SK, Wnioskodawca otrzyma przypadającą na niego, uzgodnioną część majątku SK.

Będą to:

• środki pieniężne,
• udziały, akcje,
• wierzytelności,
• inne składniki majątkowe.
  
  

Umowa SK przewiduje dwa tryby ustania bytu prawnego SK: likwidacje oraz rozwiązanie umowy spółki Zgodnie z § 11 ust. 1 umowy SK, w przypadku rozwiązania Spółki przeprowadza się likwidację na zasadach określonych w kodeksie spółek handlowych. Jednocześnie jednak § 11 ust. 2 umowy SK, przewiduje, że w razie rozwiązania umowy spółki w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników i zawarcia porozumienia w sprawie zakończenia działalności spółki nie przeprowadza się likwidacji. Zgodnie z § 13 ust. 6 pkt 5 umowy SK, uchwały Zgromadzenia Wspólników wymaga rozwiązanie i likwidacja SK.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymanie środków pieniężnych w ramach rozwiązania albo likwidacji SK, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: „pdof”)..

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie środków pieniężnych z SK, zarówno w przypadku likwidacji SK, jak i w przypadku rozwiązania SK bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego nie będzie prowadziło do powstania po Jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 updof, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawcy, Jego zdaniem, w przypadku likwidacji SK otrzymane przez Niego środki pieniężne nie będą podlegały opodatkowaniu pdof.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych literalnie odnosi się jedynie do likwidacji spółki niemajacej osobowości prawnej. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyższe konsekwencje będą również miały zastosowanie w przypadku rozwiązania spółki niemającej osobowości prawnej, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.

Zgodnie z art. 58 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. dalej: „ksh.”), w zw. z art. 103 ksh, rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Zgodnie z art. 67 § 1 ksh, w związku z art. 103 ksh, w przypadkach określonych w art. 58 ksh należy przeprowadzić likwidację spółki chyba, że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki. W przedmiotowej sprawie, jak wskazuje Wnioskodawca, wspólnicy uzgodnią inny sposób zakończenia działalności, tj. rozwiązanie SK bez likwidacji.

Wg Wnioskodawcy, jak wskazuje się w literaturze, wspólnicy mogą ustalić inne zasady doprowadzenia do zakończenia bytu spółki niż postępowanie likwidacyjne. Przyjęcie odstąpienia od przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego powinno się odbyć poprzez uzgodnienie między wspólnikami innego sposobu zakończenia działalności spółki jawnej. Ten inny sposób ma polegać na porozumieniu co do podziału majątku, sposobu zaspokojenia i zabezpieczenia majątku, zasad odpowiedzialności za część zobowiązań, w końcu może to być ustalenie metody podziału majątku w naturze (in natura) poprzez odpowiedni podział składników majątkowych między wspólników bez konieczności spieniężenia majątku spółki, część in natura, część spieniężona (A. Kidyba, Komentarz aktualizowany do art. 67 Kodeksu spółek handlowych).

Likwidacja w przypadku spółki komandytowej nie jest obligatoryjna i jest możliwe zakończenie jej działalności włącznie z wykreśleniem z rejestru, bez przeprowadzania likwidacji (A. Kappes, System prawa handlowego, Prawo spółek handlowych, t. 2A, s. 657, nr b. 73).

Likwidacja i rozwiązanie spółki podejmowane są z tych samych przyczyn i dla osiągnięcia tego samego skutku, tj. zaprzestania działalności spółki oraz ustania jej bytu prawnego.

Wnioskodawca stoi więc na stanowisku, że w Jego przypadku rozwiązanie SK bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinno być oceniane analogicznie do likwidacji SK. Pewne różnice formalne (de facto ułatwienia w procedurze rozwiązania bez likwidacji) nie powinny, Jego zdaniem, wpływać na ocenę całokształtu instytucji rozwiązania SK, jako procedury prowadzącej do zaprzestania działalności SK i ustania jej bytu prawnego.

W konsekwencji przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnoszące się do likwidacji spółki niemającej osobowości prawnej, powinny być również stosowane do rozwiązania spółki niemającej osobowości prawnej, bez przeprowadzania likwidacji.

W rezultacie, jak wskazuje Wnioskodawca, w przypadku rozwiązania SK bez przeprowadzenia likwidacji otrzymane przez Niego środki pieniężne nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 czerwca 2012 r. Znak: IPTPB1/415-233/12-4/MD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie dotyczącym skutków podatkowych zwrotu wspólnikowi spółki osobowej innych niż środki pieniężne składników majątku w związku z ustaniem bytu prawnego tej spółki, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.