P O S T A N O W I E N I E

W odpowiedzi na zapytanie sformułowane we wniosku z dnia 28 września 2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 05 października 2006 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30.11.2006 r., dotyczące stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy usługi na rzecz podmiotu zagranicznego (Klienta). Usługi świadczone przez Spółkę obejmują cztery podstawowe grupy czynności, które zgodnie z brzmieniem umowy zdefiniowane są jako:

• ogólne usługi marketingowe oraz nadzorowanie działań marketingowych związanych z marketingiem produktów i towarów Klienta na terytorium RP;

• badania rynku związane z produktami i towarami oraz stała obserwacja rynków zbytu Klienta;

• ewentualne wsparcie techniczne niezbędne do wykonania usług wymienionych w punkcie pierwszym (wliczając koordynację działań autoryzowanych firm serwisowych, dokonujących również napraw gwarancyjnych produktów);

• pomocnicze usługi administracyjne, świadczone w celu ułatwienia działań marketingowych.

Powyższe usługi zostały sklasyfikowane przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi jako PKWiU 74.14.1 „Usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania” (PKWiU 74.1). W uzupełnieniu do wniosku Spółka podała, iż okazjonalnie dokonuje napraw serwisowych produktów Klienta (np. wymiany tonerów). Kosztami usług serwisowych Spółka obciąża bezpośrednio Klienta, wystawiając faktury ze stawką VAT w wysokości 22%. Usługi serwisowe świadczone okazjonalnie przez Spółkę nie mieszczą się w grupie usług będących przedmiotem wniosku.

Zagadnienie, o rozstrzygnięcie którego zwraca się Spółka, dotyczy miejsca opodatkowania świadczonych usług.

Spółka stoi na stanowisku, iż miejscem świadczenia przedmiotowych usług, zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, będzie miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę.

Ustosunkowując się do stanowiska Spółki Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie informuje jak niżej.

Miejsce świadczenia usług określa przepis art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług: ”W przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28”.

W myśl przepisu art. 8 ust. 3 w/w ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych). Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych do zaklasyfikowania usług lub wyrobów (wg PKWiU) zobowiązany jest odpowiednio usługodawca lub producent (importer) danego wyrobu. Również przepis pkt 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług stanowi, że zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (względnie usługodawcy), a w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć produkt, producent (usługodawca) może zwrócić się o pomoc do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Przyjmując za prawidłową klasyfikację PKWiU podaną przez Spółkę i potwierdzoną w/w opinią Urzędu Statystycznego w Łodzi załączoną do wniosku, należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przepisy art. 27 ust. 3 i 4 w/w ustawy. Usługi, będące przedmiotem zapytania, wymienione są bowiem w art. 27 ust. 4 pkt 3 w/w ustawy.

Przepis ustępu 3 brzmi: „W przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w

• miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania”.

Natomiast przepis zawarty w ustępie 4 pkt 3 stanowi: „Przepis ust. 3 stosuje się do usług:

1. doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) – z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń;

Zgodnie z podanym stanem faktycznym Klient Spółki posiada siedzibę poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej i nie posiada na terytorium RP stałego miejsca prowadzenia działalności.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie orzekł jak powyżej.

Niniejsza interpretacja dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 14a, 14b oraz 14c ustawy Ordynacja podatkowa.

Na postanowienie – na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu oraz uzasadnienie przyczyn uznania interpretacji zawartej w niniejszym postanowieniu za niewłaściwą. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika .